Los 3 mejores libros de Mónica Carrillo

Na -esochi ndị edemede mgbasa ozi ndị ọzọ nọ na ngalaba nta akụkọ (oghere jikọtara ya na akwụkwọ dịka akụkọ mgbe ochie), Monica Carrillo na -edepụta akwụkwọ akụkọ nke e jiri ya tụnyere ndị nta akụkọ ndị ọzọ dịka Carmen Chaparro, Carlos nke .hụnanya, Theresa Old o Aha ya bụ Maxim Huerta.

N'ezie, na ụdị akụkọ ọhụrụ ha, onye ọ bụla n'ime ndị nta akụkọ a na -elekwasịkarị anya na ụtọ ha site na isiokwu dịgasị iche iche sitere na ụdị ịhụnanya ruo akụkọ ifo sayensị site na ụdị ojii.

N'ihe banyere Mónica Carrillo anyị na -ahụ ntakịrị ihe na -agbaze ite nke onye ode akwụkwọ nwere obi ụtọ n'ịkọ akụkọ ụdị ọ bụla. Mgbe niile na ịdị ọnụ ahịa nke ụdị ahụ na ala, na -atọ ụtọ maka trope na -agbanwe ọnọdụ a gosipụtara, omume na -aga n'ihu n'ime ihe enyere anwansi nke gafere ekele maka ka esi agwa anyị.

Akwụkwọ 3 akwadoro nke Mónica Carrillo dere

Ịgba ọtọ

Enwere ike ịka nka nke onye na -ede akwụkwọ akụkọ n'otu puku ụzọ n'ihi na akwụkwọ akụkọ ahụ bụ nnukwu akwaaji, nnukwu mosaic, nnukwu akwa nke mmụọ okike onye edemede. Akwụkwọ akụkọ a bụ ọrụ nke nnukwu akụkụ karịrị ibe 288 ya.

N'ihi na ọ bụ maka ịkọ akụkọ iji nweta ọmarịcha mkpụrụedemede kacha ekwenye ekwenye maka ọmịiko zuru oke na atụmatụ na -enye echiche maka nko kacha sie ike maka onye na -agụ akwụkwọ. Ọ bụrụ na, na mgbakwunye, Mónica Carrillo na -aga n'ihu igosipụta ojiji asụsụ ahụ mgbe ụfọdụ na -abụ abụ, akụkọ ahụ na -ejedebe dị ka nkata na vitola nke onye edemede na -agbakọta karịa mgbe ọ bụla. Akụkọ ịhụnanya nwere ike hapụ gas ma ọ bụrụ na ihe niile lekwasịrị anya na atụmatụ pink. Ya mere akụkọ Gala karịrị nnọọ ndegharị ọhụụ nke ịhụnanya.

Porque en su retorno a casa para despedir a su abuela, Gala descubre que, ya no siendo la misma que fue, puede aprender y replantear, indagar y descubrir sobre su propia vida, sobre su familia. Nada mejor que regresar cambiada por los años y la vida para enfrentarse a las cosas dadas por hechas, a las sombras y secretos tras las apariencias…

Entonces ya sí, una vez expuesta a las esencias mismas de la vida, de la familia, de las emociones y los secretos, entonces es el mejor momento para plantear un amor que aferrar con fuerza pese a las espinas para hacer brotar la sangre de la vida.

Ịgba ọtọ

Ìhè Candela

Ọ ga -abụrịrị na aha Candela nwere na amaghị m nnukwu nwanyị na -eme mkpọtụ. Maka na ọ bụghị naanị akụkọ nke Mónica Carrillo mere kama ọ bụ n'akwụkwọ «Candela»Nke Juan del Val ...

La cuestión es que en ambas Candelas encontramos a mujeres sometidas a esos vaivenes del destino hacia lo mágico o lo dramático, según como se afronte el asunto. En el vértigo de vivir, la Candela de Mónica Carrillo se deja llevar para sacar lo mejor de sí misma pese a los imperativos de la razón y las supuestas conveniencias.

Pero toda pasión te acaba robando desde lo físico hasta el alma. Lo que se pierde en el amor intempestivo con sus fogosidad y su ceguera, siempre se gana como sentimiento constante de seguir vivo. Cómo no disfrutar de esos momentos en el que alguien como Manuel aparece para sacudirlo todo.

Solo que, como suele ocurrir en todos los casos, llega un momento en el que la seguridad busca su sitio y es entonces cuando las dudas hacen tambalearse a los sueños y aflojarse los abrazos que robaban el aire. ¿Qué ocurre cuando nos enamoramos de una persona que sabemos que nos va a complicar la vida? 

Candela es una fotógrafa a la que un día se le cruza el amor y la atropella, poniéndolo todo patas arriba. Y ya nada será como antes. El responsable de ese torbellino es Manuel, un joven modelo con el que vivirá una historia de amor tan fascinante como adictiva.

La emoción de los primeros besos, la complicidad, la pasión. Pero también la angustia de quien no recibe todo lo que da. Y el apoyo incondicional y mágico de las amigas. La cara y la cruz del amor. Porque la vida sigue, siempre sigue…

La luz de Candela es un precioso canto a las emociones, una delicada novela llena de sensibilidad que entusiasmará al lector.

Ìhè Candela

Oge. Ihe niile. Iwe

A medio camino entre el microrrelato, el aforismo y el verso suelto. Una suerte de poesía urbana que encandila desde la primera composición. Porque el conjunto es una encantadora mezcla que compone imágenes y sensaciones, que plantea despedidas o acercamientos, tristezas o melancolías, abatimientos o esperanzas, siempre a través de figuras retóricas, de tropos que se levantan desde escenas cotidianas para alcanzar el alma de tantos y tantos momentos que todos vivimos.

Onye na -agụ ya nke na -achọ ịga n'ihu na ọrụ mbido Mónica: "Echefuru m ịgwa gị na ahụrụ m gị n'anya" ma ọ bụ "La luz de Candela"ị gaghị ahụ ya ebe a. Mana ọ bụ ihe na -atọ ụtọ mgbe niile ịchọtaghachi onye edemede site na njiri mara oke ike ya, nke na -eduga ya ịnwale ihe ọhụrụ, ịnwale echiche ọhụrụ ma ọ bụ naanị igosipụta oji na echiche ọcha nwere ike zuru oke dị ka nke dị n'akwụkwọ a.

Puede al lector le acabe pasando como a mí. Desde “El tiempo. Todo. Locura”, encender la televisión y descubrir a esta presentadora narrando la realidad ya no es lo mismo de antes. Pese a la actitud aséptica propia de un presentador de informativos, en Mónica veo ahora más humanidad, la que rebosa en esta obra.

N'ọtụtụ oge, obere na -achịkọta ihe kacha mkpa. Obere akụkọ dị n'akwụkwọ a na-agbakọta echiche ndị echebara echiche nke ọma, na-ahazikwa ka asụsụ na-ebufe ma na-esikwa na nha nke okwu. Akwụkwọ ị ga -agụ nwayọ, ịtụgharị uche n'obere isiakwụkwọ nke ọ bụla, ihe ọ bụla nwere ike ịpụta nke okwu dị na setịpụrụ nke ihe onyonyo ọ na -akpọte na usoro egwu nke nhazi ya. Akwadoro, n'enweghị obi abụọ ọ bụla.

Oge. Ihe niile. Iwe
5/5 - (20 votes)

Deja un comentario

Ebe a na-eji Akismet iji belata spam. Mụta otu esi etinye usoro data gị.