Hiki i nā manaʻo keʻokeʻo ke ʻimi loa. I kekahi manawa hiki mai lākou, me ka paradoxically, ma hope o ka ʻoiaʻiʻo. No ka mea ma mua o koʻu ʻike ʻana ʻo koʻu hoaaloha ʻo Nico ke keiki a Francis Ford Coppola, ua like ʻo ia me ke kanaka maoli iaʻu, he mea keaka ʻokoʻa i pale pono iā ia iho, i ka makahiki 80 i nā kiʻiʻoniʻoni me nā kumuhana ʻokoʻa loa.
Paradojas del éxito. Si no hubiera sido un Coppola quizás no habría llegado al mundo del cine. Pero una vez llegado y mostrando en ocasiones su valía parece como si desmereciera su capacidad al vincularlo con el gran director. Porque puede ser que aquellas primeras intervenciones fueran algo así como conseguidas a dedo hasta que encontraran su mejor ajuste…
Pero si nos dedicamos a ver sus pelis sin mayores consideraciones (difícil, lo sé, pero intentémoslo), podemos hasta disfrutar de un actor maleable, en ocasiones de un histrionismo cercano al de ʻO Jim Carrey akā hiki nō hoʻi ke neʻe ma waena o nā kiʻiʻoniʻoni hana, keaka a me ka hoʻomāʻaka.
Ma lalo o ka ʻili o kāna mau hiʻohiʻona, makemake ʻo Nicolas Cage i ka ʻoi aku e hoʻopā i ka wink cheeky me ka mea nānā. ʻAʻole kānalua no ka mea, ʻokoʻa nā manaʻo mua, i loko o nā makahiki he nui o ka ʻoihana ua loaʻa iā ia kēlā ʻike a me ka solvency i nā hola i mua o nā kāmela.
ʻO nā kiʻiʻoniʻoni ʻo Nicolas Cage kiʻekiʻe
E haʻalele iā Las Vegas
LOA MA KEKAHI O KEIA PLATFORMS:En ocasiones un papel cae con tal precisión que parece como si no hiciera falta ese habitual estudio y acercamiento al personaje. Nicolas Cage parecía como si se interpretara a sí mismo en el frenético viaje a la autodestrucción o al menos al fácil olvido del alcohol. Una interpretación más que convincente para la que incluso Amaral compuso aquella brillante canción que rezaba aquello de «como Nicolas Cage en leaving Las Vegas…» Gracias a esta peli, Nicolas Cage se hizo con ese Óscar que finalmente lo reconocía como un actor en sí, más allá de posibles dudas familiares…
ʻO ka nīnau, e hele ana i ka mea o ke kiʻiʻoniʻoni, ʻo ia ma waho o ka mākaʻikaʻi mākaʻikaʻi, penei kulanakauhale hewa ʻO ia ʻo Las Vegas i hana ʻia no nā ʻuhane i loko o kā lākou purgatory. Hoʻokahi ʻanuʻu ka poʻe mai ka lawe ʻia ʻana i Gehena a i ʻole e ʻimi wale ana i ka paheʻe hope loa ma mua o ka hoʻi ʻana i ko lākou ola hoʻohālike i kēlā me kēia lā. ʻO Ben Sanderson, ka alter ego o ka mea kākau i hoʻokumu ʻia ai ka moʻolelo, ʻo ia kekahi o ka poʻe huakaʻi me kahi tikiki ala hoʻokahi.
I kāna huakaʻi hele a puni ka waiʻona a me ka dementia hope loa e hiki ai ke loaʻa i nā mea āpau, ʻike mākou i kahi decadence magnetic, kahi hoʻoholo hiki ʻole ke hōʻemi ʻia no ka luku ʻana iā ia iho e hāʻawi ai i nā goosebumps a e nānā iā mākou i loko o kēlā mau hohonu kahi e make ai ʻaʻole ka waiʻona ponoʻī akā ʻo kāna ʻimi e hoʻokahe i ka wai. kulu hope o ka ike.
He alo he alo
LOA MA KEKAHI O KEIA PLATFORMS:Ma kekahi ʻaoʻao ʻo Travolta (ke cop Sean Archer) a ma kekahi ʻaoʻao Cage (Castor Troy). ʻElua mau kāne i maʻa i nā hana hoʻomāhuahua o ka makau kaulana e mahalo i kā lāua ʻano ma waena o ka hoʻonui, hoʻohenehene a i ʻole ka ikaika i kekahi derivative ʻē aʻe i manaʻo ʻia. ʻO kekahi ke kanaka ʻino maikaʻi a ʻo kekahi ʻo ka cop hell i hoʻokuʻu iā Troy mai ka puhi ʻana i ka hapalua o ke kūlanakauhale. No ka mea, he lanakila nui hou ia no Troy ma hope o ka lawe ʻana i ke ola o kāna keiki ponoʻī.
Pero el plan de Troy es inescrutable y solo adentrándose hasta lo más íntimo de él parece que Archer pueda llegar a conocer dónde está la bomba que se pretende hacer explotar. La justificación para el cambio quirúrgico de rostro es siempre discutible.
Pero ficción es y bajo su prisma lo aceptamos. La cuestión es que, curiosamente, una vez que ambos actores se han cambiado la cara (para que así Archer pueda entrar de lleno en el círculo de Troy) descubrimos cuanto de capacidad para mutar tienen ambos actores. Porque de repente uno deja de ser el bueno para ser el malo y viceversa.
ʻO ka hoihoi mai ka manaʻo o ka manaʻo ponoʻī e hoʻowalewale iā mākou. Akā ʻoluʻolu hoʻi mai ka manaʻo o ka hiki ke pāʻani i nā hana antagonistic i ka kiʻiʻoniʻoni like.
Aʻe
LOA MA KEKAHI O KEIA PLATFORMS:ʻOiaʻiʻo, ua huki nui au i nā manaʻo kānalua me ka hoʻopā ʻana i kēlā moʻolelo ʻepekema aloha e mālama iā mākou i nā hiʻohiʻona ʻike ʻia. ʻO kahi ʻano o ka helehelena ʻokoʻa hoʻi, ma ka liʻiliʻi, e like me Nicolas Cage, hāʻawi i ka hilinaʻi hou aʻe mai ka hoʻomaka ʻana a hiki i kāna mau mana premonitory e hoʻāla ai i kahi ʻoihana holoʻokoʻa o ka ʻeha nui.
Cris Johnson (Cage) sabe lo que va a pasar dos minutos antes de que ocurra. Lleva toda la vida sintiéndolo así. Premoniciones express que aun en su brevedad pueden cambiar importantes sucesos hacia nuevas líneas paralelas. Un filón si se pone al servicio de la ley. Y en esta ocasión este servicio del ciudadano Cris Johnson parece inexcusable a tenor de la gravedad de movimientos recientes en el ámbito criminal.
Mai ka hana ʻana i nā pō ma ke ʻano he kilokilo a me ka noʻonoʻo i loko o kahi hui ʻo Las Vegas a i ka hui pū ʻana me nā hui anti-terrorist kūikawā. No ka mea makemake ka luna ʻo Callie Ferris (Julianne Moore) e hoʻohana i kāna mau talena e pale ai i kahi pōʻino nuklea. ʻO nā wili nui, nā haʻalulu nui a me nā haʻalulu nui ʻaʻole hiki ke nele i ka hanohano o kahi kilokilo me nā ʻano like ʻole ...