Na literatura rusa atopamos unha infinidade exclusiva de autores universais. Entre Chéjov, Dostoievski, o seu contemporáneo tolstoi e o seu Gorky puideron escribir historias e novelas que alcanzaron o nivel das mellores obras da narrativa mundial. Todos eles, dalgún xeito, compuxeron a través de toda a súa obra un imaxinario de transcendencia incomparable nun mundo sometido a cambios económicos, avatares e incluso reaxustes morais ou relixiosos.
Chama a atención que os tempos duros vividos en Rusia entre os séculos XIX e XX, puidesen favorecer esa narrativa intensa, crÃtica, emocional, extrema nos trazos humanos da miseria, exacerbada na vontade de querer dar voz a un mundo silenciado pola O tsarismo en primeira instancia e pola revolución posterior.
No caso de que Maxim Gorky, coa súa novela A nai sucédelle algo semellante a Dostoievski con Crime e castigo ou a Tolstoi con Guerra e paz. Tratábase de contar a historia a través de personaxes que podÃan sintetizar os sentimentos dun pobo historicamente castigado e cuxas almas vivÃan con medo, resistencia e a esperanza dunha revolución que ao final foi aÃnda peor, porque cando o monstro necesita outro monstro para acabar derrotada, a forza acaba sendo a única lei resultante do conflito.
Tan poucas experiencias literarias son máis intensas que as lecturas destes narradores rusos. No caso de Gorky, sempre cun punto de reivindicación polÃtica, a pesar de que desde os seus inicios xunto a Lennin e o seu regreso ao lado de Stalin representaron sen dúbida un espertar para o imposible dunha revolución en cuxa ideoloxÃa participou con ansia. Hai quen di que nos seus últimos dÃas sufriu nas súas propias carnes a represión estalinista á que non tiña outra opción moral que enfrontarse ...
As 3 novelas máis recomendadas de Máximo Gorki
Nai
Como sabemos, a sociedade rusa estivo sometida a grandes tensións polÃticas ao longo dos séculos XIX e XX. O gran paÃs converteuse no caldo de cultivo dun marxismo enfrontado ao luxo e á intransixencia do réxime dos tsares.
Por suposto, as persoas que máis sufriron algún conflito foron as persoas. E dese pobo nace a imaxe da nai desta historia, probablemente a nai de todas as nais, con máis peso que a propia nai de Deus. Pelagia vive con medo, a súa alma sométese ao terror e ás imposicións polÃticas do seu marido.
Pero cando o seu marido morre, Pelagia esperta a esa conciencia de que o medo só é unha impresión subxectiva que se pode superar se supón que nada pode ser peor que a morte na vida.
O seu fillo Pavel tamén sente liberación paterna e comeza a manifestarse contra tantas imposicións e falta de liberdade. Siberia convértese no último destino onde nai e fillo afrontan a existencia entre a angustia da dor fÃsica e a liberación da súa loita que, sen dúbida, xerminará en algo mellor.
Os sen fogar
Gorky, como o seu amigo Chejov, tamén cultivou a historia coa intención de ampliar a perspectiva a diferentes historias coa fronte común das inxustizas, as diferenzas de clase, a fame, o medo, o frÃo e a deshumanización dos estratos máis sociais.
No caso de Gorki, gran parte do que está escrito ten que ver con certas experiencias particulares na pobreza. Diferentes edicións recollen múltiples mostras desta tarefa narrativa cara ao breve.
AÃnda que o compendio non alcanza o brillo de Chejov, capaz de estremecer na súa historia máis curta, é certo que trae un realismo máis cru do que nos presenta o aspecto romántico que os perdedores só teñen que gañar ...
Malva
O amor redirixiu cara a ese tráxico e teatral sentimento de Rusia a principios do século XX. Co hiperrealismo habitual de Gorki, decidido a describir cada detalle e cada sensación coa que converter cada escena nun instante completo na imaxinación do lector, Malva, a muller da que se namoran pai e fillo, desenvólvese a través da historia coa frescura do amor máis lixeiro e caprichoso mentres as personalidades dos seus amantes se escurecen, ata o punto de que as nocións dun posible patricidio aparecen na trama como única opción de resolución.
Porque un home namorado pode enfrontarse a todo para estar con esa muller. Malva adoita acompañarse doutras historias e historias como o chamado Boles, unha estraña historia que ás veces parece adquirir un punto erótico e que finalmente deriva cara á verificación de soidade e demencia.