Os 3 mellores libros de Javier Reverte

O apelido Reverte e a literatura española máis recente ofrecen un idilio en negro sobre branco, un feliz encontro de tres grandes escritores que conviviron ata a recente desaparición de Xavier pero os contemporáneos finalmente dos nosos días.

Autores dedicados a unha narración que tamén converxeu, en moitas ocasións, no achegamento á historia recente do noso país cun maior ou menor punto de ficción ou auténtica crónica histórica.

Aínda que hai máis coincidencias temáticas, despois cada un trazou o seu camiño. Noutra ocasión xa falei do traballo do best-seller mundial Arturo Pérez Reverte. E máis tarde espero facelo, nalgunha ocasión propicia, con Jorge M. Reverte. Pero hoxe toca achegarse a elas Javier Reverte, escritor pero sobre todo, para o español común, incansable viaxeiro que nos levou a través das súas obras a lugares fascinantes para viaxar, non para facer turismo ...

Por suposto, aprendes viaxando. E mentres, entre voos e trens, o bo viaxeiro toma as súas notas no blogue máis emocionante, que é o que se enche como se ve o mundo.

Javier Reverte escribiu e alimentou o espírito inquedo do escritor iso nunca está plenamente satisfeito e iso acaba perfilando novelas e personaxes cos que fascinar a non poucos lectores. Ou recompoñería a evolución de calquera viaxe emprendida, cos detalles do privilexiado observador que é un escritor convencido da súa misión cada vez que volve facer a maleta.

Os 3 libros recomendados de Javier Reverte

Todos os soños do mundo

Baixo este ambicioso título asomámonos á vida dun personaxe que apunta ao contrario, a todos os soños rotos do mundo.

Porque Jaime é un dos habitantes deste mundo moderno, cosmopolita e delirante nos seus delirios de feroz individualismo. Tirar cara adiante é ás veces un exercicio de fe, de vaga esperanza nalgún tipo de maxia que cambia as cousas.

E a iso aferrámonos para ver en Jaime Arbal a un heroe que nos guía cara a unha opción remota de transformar o noso pequeno mundo. Madrid pouco a pouco vaise axustándose ao pequeno cosmos de Jaime.

E aínda así, Jaime atopa un fino fío de vitalismo no anecdótico encontro cunha maleta esquecida, como metáfora dunha viaxe interior cara á felicidade ou polo menos cara ás vislumbres do seu engano.

A transformación de Jaime prodúcese grazas aos novos motivos que esperta esta maleta e ao que contén. E entre un mosaico de novos personaxes que rematan de estruturar o corpo narrativo, gozamos da necesaria viaxe interior sen saír de Madrid.

Bandeiras na néboa

Como o correspondente que era, Javier Reverte ás veces convértese nun marabilloso cronista incluso dalgúns acontecementos peculiares en plena Guerra Civil.

Bandeiras na néboa é unha historia sobre o Guerra Civil Española tratado a partir da biografía de personaxes reais, pinceladas baixo a exquisita voz narrativa do autor. Neste momento non se trata de considerar cal é o autor que escribe a mellor novela ou obra literaria sobre esta época tan triste.

Aí temos Lorenzo Silva o Javier Vallas, coas súas novelas sobre a guerra publicadas non hai moito ... O importante é a suma, a colección de creación, enxeño e imaxinación para que o que pasou na guerra transcenda fundamentalmente, no humano, máis alá de partes ou datas bélicas de batallas.

Os escritores sempre están en débeda con algo para seguir escribindo. Están obrigados a narrar o presente, o pasado e o futuro. Pero sempre desde a perspectiva dalgúns personaxes que seremos nós, os lectores, para poder vivilo todo e acabar empatizando co noso mundo, xa sexa a través de personaxes reais ou inventados.

Neste caso, Flags in the mist fálanos dos ideais, os puntos de partida que motivan aos dous personaxes que representan ambas faccións.

Toureiro José García Carranza, participou activamente cos sublevados nacionais e morreu o 30 de decembro de 1936 e o ​​brigadista comunista john cornford, morreu o 28 de decembro de 1936. Dous días de diferenza separan a morte destes dous personaxes.

Destinos paralelos, moi diferentes na súa viaxe, pero case trazados na súa realización. Unha interesante proposta na que Javier Reverte pon voz a estes dous participantes activos na guerra. E no que transcende unha dúbida: que hai de vontade real no feito de que dous mozos vaian á guerra en busca da morte?

Ulises Corazón

Viaxar a un deses vellos e non tan afastados lugares onde se fraguou a nosa civilización occidental sempre trae un aroma ás túas propias orixes como persoa civilizada. Pisar Olimpia, Alexandría, Atenas, Roma ou algunha pequena illa grega fai soñar con ese tempo entre a realidade e a mitoloxía.

Un tempo no que o Mediterráneo era un ensaio entre a ciencia e a fantasía cara ao final do mundo coñecido. Limitados no seu coñecemento e aínda enormes, inconmensurables na súa imaxinación, nas súas crenzas, na súa busca da sabedoría. Javier Reverte trata todas estas sensacións centradas na Grecia que pisou na viaxe que levou a este libro.

Pero baixo a influencia de alguén que sempre quere ver máis e acaba deixándose levar por pequenos detalles, o percorrido por estas páxinas convértese nunha máxica conspiración de sentidos e imaxinación, apoiada polas certezas de todo o que quedaba daqueles días, de xeito que cada paso dado ou cada lugar visto significa moito máis que unha fotografía insignificante. Viaxar é recoller experiencias máis que fotografías.

E este libro guíache para aproveitar ao máximo unha viaxe tan relevante e afortunadamente próxima a nós.