Os 3 mellores libros do insuperable Javier Marías

Independentemente de que esteas a favor ou en contra, foi agradable topar cunha figura pública como a que xa desaparecera. Javier Marías. Un escritor que non se pechou en banda a postverdade e o seu poder centrípeto en torno ao pensamento único, como noción paradoxal de libertarismo. Só (si, cunha marca, dálle á RAE) esta clase de persoas pode rebelarse da súa posición de faro intelectual para sintetizar algo rendible nesta sociedade eufemística e tendenciosa, de escura prudencia.

A verdade é que sempre que escribo Javier Marías, como no caso da súa novela Berta Illa, remato referíndome a outro tipo de características da súa faceta pública. E con iso non quero dicir que estea necesariamente de acordo co que podería dicir en cada momento.

Non se trata de buscar tótems para escapar dos novos ideólogos. Trátase máis ben de descubrir, no personaxe agredido por abrir a boca para expresar o que pensa, quen aínda é capaz de ir a contracorrente malia as novas condenas de Twitter, dos medios de comunicación e dos que patrimonializan o ben e o castigo. os que se atreven a desviarse...

Perspectivas aparte do personaxe, imos ao punto, centrémonos nesas 3 novelas que para min conforman o podio da creación literaria de un Javier Marías que mesmo soaba como un Nobel de Literatura, ao maior agravamento e amargura de moitos odiadores de salóns e cerebros pequenos.

Os 3 libros recomendados de Javier Marías

Tomás Nevinson

Unha novela está composta por tantas intra-historias e, polo tanto, de ramificacións potenciais como personaxes a habitan. Ben, xa sabes Javier Marías, decidido a recuperar a Thomas Nevinson desa nebulosa de potenciais protagonistas a mercé da imaxinación do narrador. E así aproximadamente Berta Illa apunta a serias ou polo menos a segunda oportunidade para pechar os problemas pendentes.

Cando as cousas suceden así, dende a forza inesperada dun novo protagonista (sobre o que o propio escritor parece descubrir matices insospeitados), o novo que contar esperta a fascinación do propio escritor. Unha fascinación traducida nunha historia intensa, poderosa, decisiva na súa trama e decisiva na noción máis transcendental que conecta tamén coa súa parte de non ficción...

"Eu fuxiu educado para o antiga e nunca pensei que si foi para pedir a día que matará un muller. En mulleres que non sei toque, non o son acerto, non o son atrás danos«

Dous homes, un de ficción e outro de realidade, tiveron a oportunidade de matar a Hitler antes de que desatase a Segunda Guerra Mundial. Baseado neste feito, Javier Marías explora o envés de "Non matarás". Se eses homes quizais lle deberían disparar Führer, É posible facelo contra outra persoa? Como o narrador de Tomás Nevinson, "Podes ver que matar non é tan extremo, tan difícil e inxusto se sabes quen."

Tomás Nevinson, o marido de Berta Isla, cae na tentación de volver aos servizos secretos despois de estar ausente e proponse ir a unha cidade do noroeste para identificar a unha persoa, metade española e metade irlandesa do norte, que participou nos ataques do IRA e ETA hai dez anos. Estamos en 1997. A orde leva o selo do seu ambiguo ex-xefe Bertram Tupra, quen, por medio dun engano, xa condicionara a súa vida anterior.

A novela, máis alá da súa trama, é unha profunda reflexión sobre os límites do que se pode facer, sobre a mancha que case sempre trae a evitación do mal maior e sobre a dificultade de determinar cal é ese mal. No contexto de episodios históricos de terrorismo, Tomás Nevinson é tamén a historia do que lle ocorre a alguén que xa pasou todo e a quen, ao parecer, nada máis podería pasar. Pero, mentres non rematan, todos os días chegan ...

Mañá na batalla pensa en min

Moi en relación co comentado anteriormente, esta novela invítanos a participar na construción emocional de personaxes que ben poderían ser nós, ante os espellos deformadores da nosa existencia e da nosa realidade.

A encantadora primeira frase desta novela xa di moito, quizais demasiado: "Ninguén pensa nunca que poida ir a unha muller morta nos seus brazos e que xa non a verá o rostro cuxo nome recorda".

Isto é o que lle ocorre ao narrador, Victor Francés, guionista de televisión e "negro" ou "escritor pantasma", encargado de escribir os discursos de persoas importantes e ignorantes. Recén divorciado, é convidado a cear na súa casa por Marta Téllez, unha muller casada cuxo marido viaxa e nai dun neno de dous anos.

Despois da galante cea, o home e a muller van ao dormitorio onde, "aínda medio vestida e medio espida", comeza a sentirse mal ata que está morrendo e morre nunha escena impactante.

Esta infidelidade non consumada convértese así nunha especie de «encantamento», con problemas moi reais e inmediatos: que facer co cadáver, que notificar ou non notificar, que facer co marido, que facer co neno durmido, que diferenza hai entre a vida e a morte.

Así comeza o malo

Somos un equilibrio entre desexos e moral, aínda a día de hoxe e probablemente ata o noso último día como especie civilizada. O mal comeza cando o equilibrio vacila e estamos expostos ao que estamos por outro lado ...Así comeza o malo conta a historia íntima dun matrimonio de moitos anos, narrado pola súa nova testemuña cando xa é un home plenamente adulto.

Juan de Vere atopa o seu primeiro traballo como secretario persoal de Eduardo Muriel, un ex director de cine con éxito, en Madrid en 1980. O seu traballo permítelle entrar na intimidade da casa familiar e ser espectador da misteriosa miseria matrimonial entre Muriel e a súa muller Beatriz Noguera.

Muriel encárgalle que investigue e extraia a un amigo da súa vida media, o doutor Jorge Van Vechten, de cuxo comportamento indecente no pasado chegaron rumores.

Pero Juan non se limitará a iso e levará a cabo dubidosas iniciativas, porque, como el mesmo recoñece dende a súa madurez, -os mozos pospuxeron almas e conciencias-. Así descubrirás que non hai xustiza desinteresada, pero que sempre está contaminada polo resentimento persoal e polos teus propios desexos e que todo perdón ou castigo son arbitrarios.

«É un libro sobre o desexo, como un dos motores máis fortes da vida das persoas, que ás veces leva a anular calquera lealdade, consideración e mesmo respecto no trato cos demais. Outro dos temas da novela é a impunidade e a arbitrariedade do perdón e do non perdón. Como a idea de xustiza que a xente demanda ás veces ten moito que ver se o feito en si nos afecta ou non ".

Outras grandes novelas de Javier Marías ...

Negro atrás do tempo

Unha novela baseada nun realismo impactante, o negro atrás do tempo é o único que vemos cando pensamos que imos cara a algo... Pouco podía imaxinar o autor desta "falsa novela" que coa súa obra All Souls ía ambientar un mundo en movemento.que xacía durmido ou que só pasou polo Negro atrás do tempo que adoita estar agochado e non visto.

Un mundo no que todo encaixa, o impensable e o que trae o destino, a inverosímil e a graza, a aventura e a desgraza, a bala perdida en México e unha maldición na Habana, un piloto mercenario dun só ollo ao que sempre pasou a morte e o velado. recordos dun narrador que se fai máis misterioso canto máis reflexiona e conta.

A voz de Javier Marías está aquí máis abafadora que nunca, coma se fose "unha voz caprichosa e imprevisible que todos coñecemos, a voz do tempo cando aínda non pasou nin se perdeu e quizais por iso nin sequera é o tempo . "

Probablemente botou de menos o A túa cara mañá triloxía. Nalgunhas outras reseñas ou seleccións de obras xa comentei que me gustan máis as obras individuais, os libros pechados para sempre a pesar dos posibles finais abertos. Un final sen fisuras levanta máis ecos que calquera outro final que se espera que volva como novo comezo.