O castelo de Barbazul, de Javier Cercas

O heroe máis inesperado dun xénero detectivesco que se mira no espello Vázquez Montalban. Porque Melchor Marín é unha reencarnación, coas súas debidas variacións espazo-temporais, daquel Pepe Carvalho que nos levou por despachos sombríos ou entre as noites máis escuras de Barcelona. Javier Vallas Espállase nunha serie (Terra Alta, Independencia e agora este castelo) para a que non se ve o final, chegando xa ao abismo da triloxía. Porque hai personaxes que se aferran á vida no papel e Melchor Marín é un deles. Sobre todo despois dunha terceira entrega que nos mete no fondo da súa pel. Chegando a ese espazo onde as túas tripas e espírito disputan os seus duelos máis encarnados.

Uns anos despois dos feitos narrados en Independencia, Melchor Marín abandonou o mossos d'esquadra e traballa como bibliotecario en Gandesa, na Terra Alta. Cosette, a súa filla, é unha adolescente rebelde, que non entende que o seu pai lle escondeu como morreu a súa nai, e que decide ir a Mallorca coa súa mellor amiga para pasar unhas pequenas vacacións.

Cando non volve nin atende as chamadas ao seu móbil, Melchor Marín, con instinto de policía experimentado, decide sen perder un segundo plantarse na illa para rastrexar os seus últimos movementos. Alguén cóntalle sobre a mansión dun multimillonario nun extremo da illa, preto de Pollença, onde as mozas son convidadas a participar en festas fastuosas. Melchor Marín precisará axuda. Máis que nunca. E ter amigos para unha misión suicida. Arriscarán a vida con el? Fará algo ben?

Xa podes mercarr a novela «El castillo de Barbazul», de Javier Cercas, aquí:

PREMER LIBRO

tarifa de publicación

Deixe un comentario

Este sitio usa Akismet para reducir o spam. Aprende a procesar os teus datos de comentarios.