GK Chesterton foi sen dúbida un escritor espiritual no seu sentido máis amplo e con matices moi ricos. Desde as súas orixes literarias como editor de artigos que abordaban temas esotéricos ata a súa conversión definitiva ao catolicismo, pasamos por un Chesterton de distintas fases nesa trama espiritual.
E sabes que? Iso paréceme perfecto. Un non é o que un é para sempre. A maxia de vivir reside moito en cambiar, entón si Chesterton Acabou sendo alcumado o prÃncipe dos paradoxos debido á súa propia variación espiritual que incluso serviu de ferramenta para presentar paradoxos literarios cos que sempre se podÃa extraer algún ensino ..., ben cheiraba por el.
A cuestión é que a literatura como campo era case demasiado pequena para el. Escribir arredor de 70 novelas non é unha cuestión trivial, nin menos fóra de xéneros máis propensos a narracións máis lineais como a romántica.
Asà que atreverse a determinar os tres mellores libros de Chesterton demostra unha certa pretensión e atrevemento. Pero como un é o propietario e señor deste blog, voume lanzar a el a pesar de non ter o pracer de ler todo o que escribiu Chesterton, xa que moitos libros de poesÃa, ensayos de todo tipo, libros de viaxes, biografÃas de personalidades e novelas contémplano ...
3 mellores novelas de Chesterton
O home que foi xoves
Detrás deste tÃtulo único atopamos unha novela policÃaca que, mostrando ese agasallo polo paradoxo do escritor ambivalente, tamén resulta ser unha afirmación do seu pensamento fortemente influÃdo polo anglo-catolicismo no momento da publicación en 1908.
A cuestión é como conseguiu esta dobre novela, entre entretemento e ensaio. A virtude de Chesterton reside en moitas ocasións nesa capacidade para dotarse dun sólido argumento policial coa súa tensión e xiros impredecibles ao mesmo tempo que afonda na crÃtica de pensamentos sobre os que consideraba que habÃa unha carga de fatalismo coa que para nada comunicou.
Unha novela, polo tanto, con varias lecturas que sempre desconcertou pero foi moi valorada, e aÃnda o é, por crÃticos e lectores.
A candidez do padre Brown
O pai Brown como investigador de crimes máis alá de toda caracterización tÃpica. Que intentaba facer Chesterton convertendo a un sacerdote nun dos seus emblemáticos personaxes de novela policÃaca?
Cando publicou este libro de relatos, Chesterton aÃnda non era católico, pero xa comezaba a ter contacto cos católicos. As influencias da súa relixión anterior e da que o agardaba con ansia deberon levar a esta nova concepción dun heroe a través da cal poderÃa desfacer todo tipo de fechorÃas criminais.
O libro normalmente inclúe, segundo as edicións: O home invisible, o xardÃn secreto, o martelo de Deus, o ollo de Apolo, a cruz azul, a forma equÃvoca, a honestidade de Israel Grow, o sinal da espada rota, as estrelas errantes, os pasos misteriosos, os pecados de o prÃncipe Saradine e os tres instrumentos da morte.
O regreso do Quixote
Chesterton tamén tivo unhas palabras para o noso máis ilustre carácter nacional. E certamente foron palabras fermosas e unha brillante homenaxe. Coñecemos nesta última novela do seu autor personaxe Michael Herne, un excéntrico bibliotecario, moi cultivado e desencantado cos acontecementos da sociedade do seu tempo.
Nunha ocasión pasa a desempeñar o papel de Rey nunha obra. E entón ve a luz, co seu flamante traxe de rei decide saÃr á rúa para recuperar o imperio da cordura fronte aos privilexiados que gobernan ao capricho dos seus caprichos.
Xurdiu entón un novo Quixote, transmutado nun novo Richard o Corazón de León que descobre canto ten que facer para despoxar de insensatez a aristócratas, burócratas e, en definitiva, a todos aqueles cuxo sufixo é -crat.