Cando a un filósofo lle gusta Alisa Zinovievna orienta boa parte da súa carreira literaria á ficción, podemos estar seguros de gozar de historias cargadas de simbolismo. Só no caso deste autor, amparado detrás do pseudónimo de Ayn Rand, Non está mergullado no alegórico senón que parte dun realismo máis crueiro salpicado de intensas explosións de humanismo.
Na bibliografÃa de ficción de Rand percorremos escenarios variados que por momentos apuntan ao distópico ou que afunden as súas raÃces no existencial, sementado por esa conciencia crónica de todo pensador dedicado á causa de propoñer historias.
Non en van este autor é herdeiro dos grandes contadores de historias rusos Chéjov, Dostoievski o tolstoi, eses mananciais de xélido realismo, de personaxes cincelados no frÃo mármore da supervivencia.
Pereira Ayn Rand comezou a publicar as súas obras xa instaladas nos Estados Unidos despois da súa xuventude fuxida de Rusia na que forxou a súa pegada narrativa. E iso determinou o carácter hÃbrido das súas historias, coa evocación dos seus dÃas escuros na Rusia da revolución bolxevique.
Unha marca diferenciadora que, como digo, levarÃa anos despois nas súas novelas e máis tarde en ensaios puramente filosóficos. Aparcando esa trama do teorizador, na que Ayn estableceu novas correntes de pensamento, centrámonos na súa figura de novelista.
As 3 novelas máis recomendadas de Ayn Rand
A rebelión de Atlas
Unha novela que nace do cansazo co comunismo, ou máis ben da súa deriva histórica autoritaria. Desde o seu coñecemento dos métodos deste tipo de réxime, Ayn Rand imantou aos lectores estadounidenses, e ao resto do mundo, cunha trama moi animada, moi intensa no seu nefasto enfoque.
Cun trasfondo dos males sociais de todo sistema polÃtico, vemos o escenario desolado dunha gran crise nos Estados Unidos. Os bens comezan a escasear e a supervivencia faise rutina.
O vello dilema entre o intervencionismo estatal e o liberalismo económico sitúanos nesa difÃcil posición de imposible equilibrio cando a insensatez da clase polÃtica fai aÃnda máis imposible a recuperación dunha sociedade en decadencia.
Porque cando a economÃa decae, pódese ver o peor dos seres humanos. Co indubidable toque de thriller sociolóxico, o autor introdúcenos en profundas reflexións. Non hai salvadores nin receitas máxicas ante a adversidade, quizais pequenos heroes que iluminan o camiño desde actitudes transformadoras e exemplares.
A primavera
A novela que catapultou a un autor que ata agora andaba na sombra de todos os escritores que anhelan o golpe de sorte. O protagonista desta historia de Howard Roark, arquitecto de profesión. Unha suxestiva metáfora deste gremio como elemento de construción da cidade. Pero fronte ao costumbrismo e á inercia que prevalece en todos os ámbitos, Howard tenta ser innovador, aportar a súa visión máis creativa para revolucionalo todo.
Visto como un mozo ambicioso pero sen dúbida teimudo, Howard terá que inserirse como un máis, ardente de cor entre o gris das convencións. Todo parece conspirar contra a súa férrea vontade de propoñer cambios, dende os seus compañeiros ata o seu cÃrculo máis próximo e por extensión o propio goberno, que estreita a súa acción nos cÃrculos pechados de todo o establishment.
Desde Howard, avanzamos nun enfoque que vai moito máis alá desa acción na procura da saÃda para a alienación que atrapa a Howard. Porque o obxectivo final da narración é revelar ese desaxuste entre o individuo e o xeral. Esa asunción do hábito como o bo, baixo premisas de medo ao cambio.
Os que viven
Quizais unha novela autobiográfica coa intención de pechar capÃtulos anteriores. Desde a súa chegada aos Estados Unidos na década de XNUMX, a autora tardou unha década en publicar este debut.
Empapada no seu novo contexto vital e co amplo foco de tempo transcorrido, a autora desenvólvese nos personaxes desta historia, habitantes do réxime soviético e aspirantes a inconcibibles cotas de liberdade nese mundo marcadas en todos os recunchos por consignas que sabÃa ben descifrar George Orwell, especialmente na fábula alegórica "Granja de animais". Nesta ocasión o escritor non se meteu en alegorÃas e ofrécenos un relato duro sobre o imposible ante as inxustizas feitas lei.
1 comentario sobre "Os 3 mellores libros de Ayn Rand"