An scéalaí Catalóinis Muiris Wiesenthal Is é paraidím an fhir liteartha níos faide ná figiúr an scríbhneora fiú. Toisc gurb í an litríocht gach rud agus go bhfuil sé mar aidhm aici cumarsáid agus fiú an tuiscint ar theanga. Agus féachann Wiesenthal níos mó (agus aimsíonn sé) cumhacht an scéil chun bogadh idir réaltachtaí difriúla lena réamhtheachtaí tarchéimnitheachta níos mó ná riamh.
Níl aon rud níos gá don chine daonna ná faisnéis a fháil a dúradh go maith ó phriosma na suibiachtúlachta is iomlán de gach rud. Tá an fhírinne, nuair a bhíonn sí ann, neamhchiontach, coincheap gan blas nó fad. Ar an láimh eile, is é an réaltacht, an cóiriú deiridh a uisciú ó dhearcadh suibiachtúil an lucht siúil nó na ndaoine a bhfuil aithne acu ar an turas, má tá muid ag caint faoi leabhair taistil, mar shampla, mar a tharlaíonn le saothair ealaíne. Cluiche Javier Reverte P Pól Theroux.
Dá réir sin, tarchuireann cineálacha cosúil le Wiesenthal an saol mar litríocht, ag cumadh an scéil faoin méid a bhí beo ó ghné stairiúil, antraipeolaíoch nó fiú óineolaíoch (i bhfianaise bhlas áirithe an údair don domhan deiridh sin). Agus mar sin gnóthaíonn a chuid leabhar an breisluach sin le moladh go mór faoi dheireadh ceann dá leabhair a léamh.
Na 3 leabhar is fearr a mhol Mauricio Wiesenthal
Orient Express
Leag an fear amach an artaire miotail is áille chun an Eoraip ar fad a aontú i fad-ais. Agus é á thabhairt chun cuimhne sa naoú haois déag, chuaigh an saol chun cinn ar ráillí an Orient-Express le fada an lá, paisin, dóchas, oícheanta gan deireadh agus aisling na nua-aimsearthachta. Níl aon duine níos fearr ná Don Mauricio chun aroma na vaigíní sin a bhfuil víosa acu a thabhairt chuig an am atá caite is iontach.
Bhí an Orient-Express ar feadh na mblianta ina shiombail d’Eoraip ilghnéitheach, lán de charachtair éagsúla, boladh, dathanna agus blasanna, aontaithe ag an traein seo a bhí, níos mó ná modh iompair, ina foirm neamhghnách sibhialtachta agus tuisceana idir daoine agus bailte .
Iompraíonn Mauricio Wiesenthal, lena phrós clúdaigh agus cumhra, muid chuig tíortha agus stáisiúin, insíonn sé a gcuid scéalta agus finscéalta, agus cruthaíonn sé scéal beoga bríomhar, leath bealaigh idir cuimhní cinn agus aistí. «Caithfidh litríocht na traenach a bheith tuisceanach agus mearbhall. Tugann an traein ceann scríbe, fad, saol eile dúinn gan tábhacht ná breithiúnas críochnaitheach. Agus déanann sé sin scéalta níos áille agus níos voluptuous nach bhfuil tús ná deireadh leo, cosúil le hoícheanta traenach nó eachtraí grá.
Snobbery na fáinleoga
Leis an gcuid riachtanach agus gan amhras den tuiscint suibiachtúil atá ag gach leabhar taistil, treoraíonn an obair seo sinn trí na fo-domhain sin atá fós i gcomhthráth leis an turasóireacht in aon chathair ar domhan.
Mar spásanna atá i mbaol a ndíothachta freisin, freastalaíonn litríocht Wiesenthal ar chúis roinnt léargas deireanach ar chuma uirbeach cathracha móra a dhéanann idirdhealú eatarthu ón gcuid eile, i bhfad níos faide ná aonfhoirmeacht na tráchtála agus atá so-aitheanta do thaistealaithe dara ráta. mura féidir leo Zara a fháil i Johannesburg.
Imrítear lár an scéil timpeall ar chathracha iomadúla ina bhfuil cónaí ar an údar agus insíonn sé scéalta trascendentacha agus gach cineál sonraí iontasacha agus scéalta aisteacha fúthu, a bhaineann i gcónaí le saol an chultúir. Mar sin beimid ag taisteal lámh ar láimh leis an údar trí Vín, Sevilla, Topkapi, an Róimh, Flórans, Páras, Baile Átha Cliath, Versailles, Barcelona, etc Ag fáil amach rudaí agus coirnéil gan choinne.
Hispanibundia
Is aisteach an rud é, nuair a leagann scéalaí sloinnte castizo amach an misean rud éigin a insint faoin Spáinn a bhí nó úscraí a bhfuil ann inniu, ullmhaíonn gach mac comharsan lena lipéid cas chun an méid thuasluaite a ardú go dtí na hailtirí den fhaisisteachas nó den chumannachas. Deir sé go leor faoi na polaraithe ní amháin go sóisialta ach go meabhrach freisin.
Mar sin, agus é chomh Spáinneach céanna, ach ag dul isteach ina shloinne ar bhealach difriúil do dhaoine neamhliteartha ar gach taobh den trinse, tugann vóta na muiníne freastal ar léamh níos suaimhní agus taitneamh a bhaint as scéal le rianta roinnte san Iberia seo scartha ón gcuid eile den Eoraip ag na Piréiní agus lena móta imlíne lán le farraigí agus aigéin ...
“Is féidir nach bhfuil níos mó i gceist le hispanibundia ná an veismentia cordis (vehemence of the heart) a rinne Hispanics idirdhealú, de réir Plinio. Le hispanibundia d’fhreagair diagachta an Fhrith-Reifirméisean do thráchtais Luther. Ar athraíodh a ionad ag fiabhras na Spáinne, chuaigh na conquerors isteach sna fásaigh, na sliabhraonta naofa, agus jungles an Domhain Nua.
Chaith Hispanibundia ár n-arm Invincible i gcoinne chóstaí na Breataine Móire agus na hÉireann. Agus le pian sa Spáinn scríobhadh na leathanaigh is fearr dár litríocht. Is é an Hispanibundia an fuinneamh bríomhar a tháirgeann Spáinnigh nuair a bhíonn cónaí orthu, cibé acu a cheapann siad gur Spáinnigh iad nó nach ea, glacann siad leis nó ná bíodh, bíonn siad ar deoraíocht éigean nó ag ligean orthu féin gur eachtrannach ina dtír dhúchais iad agus gur strainséir iad féin.
Agus é cinnte nach féidir le pobail athrú ach nuair a dhéanann siad iarracht ionraic a stair a fhios, déanann Mauricio Wiesenthal iarracht a ghrán gainimh a chur leis chun an réaltacht chasta sin a cumadh thar na cianta agus a bhfuil, chun feabhais nó níos fearr, chun measa, a thuiscint. táimid mar chuid de agus is oidhrí muid.
