Wy kinne ien fan 'e meast oanhelle auteurs yn' e wrâld moetsje. De geast fan a Oscar Wilde earbiedich, mar hedonistysk, homoseksueel doe't sodomy in misdie, sykte en ôfwiking wie, en altyd in emosjonele en spannende auteur. Ferteller en toanielskriuwer lykas in pear oaren.
In skriuwer waans libben en wurk sa ûnoplosber binne yn 'e gearstalling fan syn ferbylding, mar ek fan syn oansprekkende aspekt, is sa oant hjoed de dei kommen as de meast paraffinisearre fan universele literatuer. Net dat it my min liket, de leginden binne sa, mar it lêzen fan Oscar Wilde is folle mear dan sykje nei ien fan syn sitaten om in yntellektuele rispinge mei te toanen.
Oscar Wilde fielt en ferbylding, Wilde makke in heul unike wrâld tusken de ûnderwrâlden fan stêden, ûndeugden en ferskinen. As jo hjoeddeistige, lângenoat en sels fan rivaal hâlde Bram Stoker hy wie ferantwurdlik foar it konfigurearjen fan bloed yn 'e algemiene ferbylding as in mingsel fan skrik en erotyk mei syn Dracula, hy wie ferantwurdlik foar it berikken fan noch djipper skaden binnen de minsklike siel mei syn prachtige Dorian Gray.
Derneist makke Wilde ek foardiel fan fiksje en de noflike oanpassing fan 'e satiryske oan it teater om in goede skod te jaan oan' e opleine moraal, oan 'e sosjale kanonnen dy't sa markearre binne, fral yn syn romte en tiid ...
3 oanbefelle boeken fan Oscar Wilde
It byld fan Dorian Gray
Op in manier stoar it my om him yn it foarste plak te sitearjen, fanwegen dy fan 'e film en oaren, mar it soe ûnrjochtfeardich wêze om dizze roman dy't my begeliede in pear nachten fan in enoarm noflike lêzing net te ferheffen.
Soms krige myn keamer it byld fan in donkere keamer fan 'e njoggentjinde ieu, beladen mei fersiering wêrby twifels en skaden wiene ferburgen, en frijlitten sielen ... Dorian Gray bliuwt te wêzen, mear dan hûndert jier nei de dea fan syn auteur, in hoekstien yn 'e debatten tusken etyk en estetyk, yn' e relaasjes dy't goed en kwea, siel en lichem, keunst en libben behâlde.
Presidinteare troch de wet fan fataliteit, bliuwt Dorian Gray it doel berikken dat Wilde sels woe foar syn boek: «Giftig as jo wolle, mar jo sille net kinne ûntkenne dat it ek perfekt is, en perfeksje is it doel dat wy rjochtsje wy artysten ».
It belang fan Ernesto te hjitten
Dramaturgy is heul ticht by skripts fan ferstrikingen. En as dizze skripts mei feardigens kinne wurde oerset yn ekstern lêzen, wurde se úteinlik ekstreem grappige boeken.
Ik wol altyd dizze Wilde -skepping fergelykje mei de Nimmen betellet hjirtroch Darío Fo. Frisse wurken, mei oerfloedige humor wêrtroch jo jierren en jierren nei it skriuwen laitsje. It is grappich, mar literatuer kin noch altyd humoristysk wêze, wylst in searje as film bûten syn skeppingstiid maklik is sûnder syn orizjinele graasje. Dingen fan 'e ferbylding, altyd machtiger dan de skermen ... Dêrom is dit wurk nei it twadde plak op myn list klommen.
Om't Oscar Wilde ek in protte lake, fral om in wrâld beheind troch syn moraal. Mar dizze spot, passend ferklaaid as in farce, koe it publyk fan syn tiid leare om foar harsels te laitsjen. En wa wit, miskien tank oan humor en wurken lykas dit, kin feroaring opkomme. In maatskippij dy't wurdt bespot, mar dy't yn steat is om sels te laitsjen, is mear kâns om te feroarjen ...
Salome
Mar foar de gloarje yn it teater hie Oscar Wilde al genietsje fan de ôfwizing mei dit toanielstik dat elkenien (teminsten fan bûten) skandalisearre.
Oarspronklik skreaun yn it Frânsk, priizge troch Mallarmé en Maeterlinck, waard it yn 1893 yn Parys publisearre, en in jier letter waard it oerset yn it Ingelsk. Provosjatyf en brânwacht wist Salomé sensuer en ôfwizing, waard spile troch Sarah Bernhardt en waard yn Ingelân ferbean foar it fertsjintwurdigjen fan bibelske karakters. De opera fan Richard Strauss luts fûle krityk op syn Amerikaanske premiêre, wat late ta it annulearjen fan al har optredens.
Oscar Wilde, feroardiele ta twa jier twangarbeid foar iepenbiere laster tsjin beskiedenens, koe net tsjûgje fan 'e premiêre op 11 febrewaris 1896 yn it Théâtre de l'OEuvre yn Parys.
Dizze edysje fan Red Fox Books reprodusearret de net -censureare eksquisite orizjinele yllustraasjes fan Aubrey Beardsley, makke foar de Ingelske edysje fan it wurk, publisearre yn Londen yn 1894, en omfettet de foarlopige notysje skreaun troch Robert Ross foar de edysje fan 1907. oersetting yn it Spaansk, it waard makke troch Rafael Cansinos Assens yn 1919.
como Juan Herranz, ien fan 'e briljantste resinsinten (en literêre kritisy) fan alle tiden. Jo beskriuwingen wurde heech wurdearre. Twa groetenis 😉
Sûnder twifel, Wilde, ien fan 'e meast briljante skriuwers (en tinkers) fan alle tiden bekend. Hiel goed beskreaun syn wurken, trouwens. It bêste.