برخوردهای بین فلسفه ، ادبیات و مقالات در موارد کمی در تاریخ ادبیات متمرکز شده است. نادر بودن و بروز در چنین زمینه ای همیشه ادغام فرد را تسهیل نمی کند. اما بازتاب کار یک مرد عجیب مانند هنری دیوید ثورو این ارتباط زیادی با دیدگاه استثنایی و عجیب او از ادبیات به عنوان مجموعه ای بین اندیشه ، ادبیات و زندگی دارد.
معاصر از ناتانیل هاوتورن، و همچنین بومی اهل ماساچوست در شمال بیشتر ، دیوید تورو نقطه مقابل او از نظر ادبی بود. اما با هر دو ، می توانید از آن مکمل قطبی که در یک دوره کامل از قرن نوزدهم می گذرد ، لذت ببرید.
کتابنامه هنری دیوید ثورو بیوگرافی زیادی دارد، تبدیل شدن به نمونه ای از نویسندگان حیات طلب که دنیای خود را تحت فشار قرار می دهد تا دیدگاه خود را درباره چیزها با شدت مردی که همیشه درگیر خواسته ها و مبارزات ماورایی است بیان کند.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط هنری دیوید تورو
والدن
دفتر خاطرات هرمیت برتر ، یک دفترچه ثبت در سرزمین اصلی یک گورکن جدید در جهان ، یک قرن پس از آن رابینسون کروزوئه، با معضلات جدید قرن نوزدهم به جای لمس عاشقانه شخصیت قدیمی دانیل دفوبه ثورو تصمیم می گیرد تا از جمعیت دیوانه کننده دور شود (هرچند در خانه ملوان چوبی خود با مالیخولیک کمیاب است) و ما را با خود می برد تا در جهان تجدید نظر کنیم.
کتابی که از آن ایده آل از شدت زندگی لذت می برد که ربطی به سرعت ندارد ، بلکه به صبر ، نه به طور فوری ، بلکه به چیزی که آرزوی آن آتش ملایم است. کتابی که در این شرایط نوشته شده است به آن ماجراجویی اساسی انسان با محیط خود آشتی می دهد ، بدون هیچ دغدغه ای جز برقراری ارتباط مجدد با عناصر ، و خود را تسلیم وظایف اساسی روزانه می کند که در آن هوش انسان به اصول اولیه و آتاویستی خود می رسد. اهداف البته ، پس از آن تابستان 1845 که تسلیم آرامش و رها شدن داخلی شده بود ، ثورو به گفتن آن بازگشت ، و این چیزهای زیادی درباره ناپایدار بودن تنهایی برای مدت طولانی می گوید.
اما ثورو می دانست که چگونه تجربیات و تصورات خود از آن روزها را به عنوان یک دفترچه ایده آل گرا به تصویر بکشد که در هر فردی که در مورد تکامل اجتماعی ما مدیتیشن می کند نفوذ کرده و هنوز هم نفوذ می کند که با بی عدالتی ها و عدم تعادل های فردی بین گروه دچار شده است. و به ویژه در مورد بی ربطی مطالب در مقایسه با احساس دوران تنهایی که شما را با این احساس روبرو می کند که زندگی افراطی ، با نورها و سایه هایش ، فقط همین سکوت و احساس تعلق به مکان و لحظه ای است. به
نافرمانی مدنی
کنجکاو است که چگونه اعتراض وظیفه شناسی که می تواند فرد را به نافرمانی مدنی سوق دهد می تواند به سلاحی پرتاب شده برای کسانی که قصد تغییر هرگونه نظم ثابت (اقتدارگرا یا دموکراتیک) را دارند ، بدون تفاوت در ماهیت آن نظم تبدیل شود. نافرمانی از نظر شخصی انسانی است و در گروه تمایل ، دستکاری و بسیار مشکوک است.
مانند هر کتاب خوب ، بارها این کتابچه راهنمای مخالف ، این کتاب مقدس اعتراض وظیفه شناسی و حتی عدم تمکین ، با طعم بد منافع دستکاری کننده جامعه و نه با اراده و اعتقاد خاص برای جستجوی راه خود مورد استفاده قرار می گیرد. در روزهایی که تورو باید زندگی می کرد ، آثار او نشان می دهد که پیشرفت ایدئولوژیکی یک شخصیت بسیار انتقادی که ترومپل اجتماعی را کشف کرد ، در آن روزها هنوز در ترسهای مذهبی ، در شکاف شلاق یا در مخفیگاه پنهان شده بود. غرش سلاح ها
تنها انقلابی که در این کتاب پدیدار می شود ، انقلابی است که خود را در مواجهه با ناعادلانه در نظر می گیرد ، اما هرگز به سوی دیگر ایدئولوگ هایی که همانطور که به طور چرخه ای نشان داده شد ، به محض رسیدن به آبهای آرام قدرت و جریانات فرصت طلبانه آن ، آرزوهای آزادیخواهانه خود را خاموش می کنند. قادر به توجیه همه چیز
مشکی مایع
در والدن تورو خودش را پیدا کرد. ثورو در Musketaquid ، یا حداقل در نگارش سفر Musketaquid ، قبلاً خود را در خلوت غیبت گم کرده بود. در همین حال ، پنج سال ...
از آنجا که برادرش جان یک شریک حیاتی در ماجراجویی بود که آنها را سوار قایق Musketaquid کرد که هر دو آنها را روی رودخانه کنکورد راه انداختند و با هم ناامیدی عشقی را به اشتراک گذاشتند که شاید بتواند آنها را به دلیل احساس مشابه در مورد یک زن به درگیری سوق دهد. و با این حال آنها تصمیم گرفتند از کانالهای مریماک یا سودبری بزرگ استفاده کنند. این سفر به مطلوب ترین اثر آشتی ، اتحاد مجدد و اتحاد دست یافت. تا اینکه جان به طرز غیر منتظره ای از دنیا رفت.
روایت این سفر آن طعم بی نظیر ماجراجویی را در مورد زندگی که در قایق با فردی نزدیک به عنوان یک برادر جریان دارد ، به دست می آورد. مطمئناً ترکیب داستان نویسنده را به افکار مالیخولیایی سوق می دهد. اما نوشتن یک آموزه فلسفی در مورد زندگی است که با شجاعت ، عزم و اراده و رویارویی با خطرات انجام می شود. زیرا تصادفات و مرگ و میرها قبلاً مسئول رسیدن به تنهایی هستند ، خواه از آنها بترسید یا نه.
