نسل گمشده آمریکا (اوایل قرن بیستم) فقط یک پرتره یکنواخت از نویسندگان ناراضی یا نیهیلیست ها یا لذت طلبان نبود. دلسردی می تواند یکسان باشد ، تصادف تاریخی همان چیزی بود که او داشت ، اما نحوه جانبداری در زندگی بسیار متفاوت از یکدیگر بود.
بزرگترین تضاد دقیقاً بین نویسنده ای که امروز به ما مربوط می شود رخ داده است ، جان دوس پاسوس y فرانسیس اسکات فیتزجرالد. در حالی که جان سفر می کرد و میهن خود را ترک می کرد تا کشورهای مختلف و مشکلات آنها را ببیند (مانند پرونده اسپانیا)، فرانسیس اسکات همان کار را انجام می داد اما تقریباً همیشه برای اوقات فراغت خالص.
داستان افسون زده ، لحن خاکستری ممکن است مشابه باشد ، اما نحوه عملکرد یکی و دیگری بیشتر به تصمیمات شخصی مربوط به گرایش های فرض شده یک نسل برچسب خورده بستگی دارد.
جان دوس پاسوس قبل و بعد از جنگ سفرهای زیادی به اسپانیا داشت. او با ایدئولوژی متمایل به سوسیالیسم، از چهره های آرمان جمهوری حمایت می کرد. با این حال، در کشور ما بود که از خشن ترین نسخه کمونیسم و با ناامیدی از دوستی با او ناامید شد. ارنست همینگوی.
3 رمان توصیه شده توسط جان دوس پاسوس
انتقال منهتن
به نظر می رسد ریشه پرتغالی نویسنده در این رمان نفوذ کرده است. همه چیز از یک ایستگاه متولد می شود ، انتقال به منهتن ، سپس شهر مشغول ارائه سرنوشت های هر یک از ما ، از بسیاری از آن شخصیت های ناشناس است که ما در آنها چاره اندیشی کرده ایم.
در حالی که آنها منتظر قطار خود به سوی سیب بزرگ هستند ، ما شروع به شناختن برنامه های زندگی آنها ، مقاصد و اراده های آنها ، ادعاهای آنها و رویای موفقیت به هر قیمتی می کنیم. واقعیت این است که یک نگاه اجمالی به هر یک از کسانی که در آن ایستگاه قطار سوار شده اند ، می تواند پیش از این بدون شکست احتمالی حدس زده شود.
اما امید هرگز از بین نمی رود. جادوی این رمان پیوندهایی است که بین کسانی که زمانی در یک فصل مشترک بودند و رویاها ایجاد می شد ، اما به ندرت یک امید را حفظ می کرد.
موازی 42
با این رمان سه گانه ایالات متحده آغاز شد ، که در آن دوس پاسوس کاملاً در کشور بزرگ آمریکای شمالی خیس شد. این کتاب موزاییک خاصی است ، آمیزه ای از وقایع نگاری و رمان که نشان دهنده تمایل او برای نشان دادن واقعیتی است که از همه داستانها فراتر است ، مهم نیست که رویکرد آن چقدر عجیب است.
ایدئولوژی اخلاقی شخصیت ها به عنوان یک جمع بندی قبل از عمل به ما ارائه می شود. گویی همه آن شخصیت ها مقابل ما نشسته اند و ماهیت خود را توضیح داده اند ، چه چیزی آنها را وادار می کند تا به روشی که ما خواهیم دید رفتار کنند. تخریبی منحصر به فرد که قالب آنچه را که تا کنون نوشته شده شکسته است.
1919
قسمت دوم این حماسه ارزش بیشتری نسبت به بسته شدن آن دارد ، تحت عنوان پول بزرگ ، به نظر من قصد مصنوعی تر برای تکمیل یک سه گانه بیش از هر چیز دیگری است. با این حال ، 1919 به عنوان Parallel 42 جدید و نوآورانه باقی می ماند.
ماهیت کرال شخصیت ها و موقعیت ها همچنان اصلی است. مثل آن حسی است که گاهی در یک شهر برای ما پیش می آید... دوست ندارید یواشکی از یکی از پنجره های متعدد عبور کنید و ببینید چه اتفاقی می افتد؟ چیزی شبیه به این 1919 است، یک رمان کرال که بیشتر در پاریس می گذرد.
و آنجاست که ما با بسیاری از آمریکایی هایی که به طور موقت شهرهای اروپا را تحت استعمار خود قرار داده اند ملاقات می کنیم ، به این امید که ایالات متحده بتواند خود را به نحوی بازسازی کند ...
