جیوکوندا بل این چیزی شبیه به موزه ساندینیسم نیکاراگوئهبه شعرهای او از انقلاب اجتماعی و فمینیستی در یک فعالیت شاعرانه و منثور آشکار می شود که در حالی که چشم انداز خود را در مورد جهان بدون احساسات بیان می کند ، آن عطر انقلابی را در هماهنگی با کشوری که در انقلاب خود یکی از آخرین فرصت ها را پیدا کرده است نیز می بخشد. تا جهان را باور کند که کمونیسم می تواند به آن مدینه فاضله عدالت اجتماعی تبدیل شود. دلایل شکست Sandinismo ... موضوعی بسیار متفاوت برای بحث است.
نکته این است که این مقیاس مراجع حیاتی در a نفوذ کرده است جیوکوندا بل که در تمام طیف ادبی خود کانالی سرکوب ناپذیر در نیمه راه بین تخیل و وجدان اجتماعی خود یافت. چیزی شبیه به یکی دیگر از نویسندگان بزرگ نیکاراگوئه، سرخیو رامیرز. مجموعه ای که بیشتر ادبیات قرن ها این کشور کارائیب بر آن متمرکز شده است.
علیرغم جنبه شاعرانه‌اش، مثل همیشه بر جنبه‌ی عروضی‌تر آن تمرکز خواهم کرد، وظیفه‌ای که مانند سایر نویسندگان کل که هر دو ژانر را با هم ترکیب می‌کنند، آن ظرافت زیبایی‌شناختی را منتقل می‌کند که توصیفی را به لذتی رسمی بین دیگ ذوب برداشت‌ها تبدیل می‌کند. و احساسات
3 کتاب برتر توصیه شده توسط Gioconda Belli
زن ساکن
به عنوان اولین رمان بزرگ این نویسنده که در پایان دهه هشتاد منتشر شد، با بقایای یک دیکتاتوری سوموزا مانند ابری سیاه مداوم بر فراز نیکاراگوئه آویزان شده است، طرح داستان شدت ایدئولوژیک و اعتراضی زیادی به خود می گیرد که با توجه به شواهد و شواهدی که بیشتر از همه آن وجود دارد. انتشار مجدد اخیر، اعتبار آن را به عنوان کتاب مرجع آن فمینیسم انقلابی پر از مبارزات و همچنین عشق نشان می دهد.
تصور تغییر لازم از برابری از زمان و مکان عبور می کند و به زمان دور برمی گردد که در آن ایتزا با برخی فاتحان روبرو شد که تسلیم یا مجازات را به عنوان اولین اقدام مداخله پیشنهاد کردند.
باتوم این زن توسط لاوینیا در قرن بیستم کاملاً دراماتیک برای نیکاراگوئه ای که با شیاطین درونی خود مواجه شده است، به دست می آید. او، لاوینیا، این فرصت را خواهد داشت تا از شر این تراژدی‌های ملی قدیمی خلاص شود.
اما عشق و تعهد گاهی عمیق ترین آرمانی را ایجاد می کند که زمانی شناخته می شد که دگرگون کننده و غیرقابل انکار است.
طومار اغوا کننده
تعیین جنون یا عقل سلیم که بر اساس آن لحظه تاریخی را می توان امروز به عنوان یک تمرین ساده ضد جریان در نظر گرفت که توسط جامعه آن زمان به عنوان یک اختلال در آنجا که مطمئناً بصیرت وجود داشت ، درک می شود.
البته منظور من آن خوانا دیوانه است که ما امروز تصور می کنیم بین جنب و جوش عشق به فیلیپه جدا شده و ایده های سختگیرانه او در مورد موقعیت اجتماعی طبیعی دچار جنون شده است.
با گذشت زمان ، شخصیت های عجیب و غریب در مرکز شخصیت های کنجکاو قرار می گیرند ، مانند عاشقانه هایی که چهره خود را بازیابی کردند یا مانند خود جیوکوندا ، که ما را دعوت می کند تا داستانی را که همیشه توسط علایقی که قلم گاه نویسان را به خود مشغول کرده است بازگو کنیم.
به نظر می رسد نوعی Juana قرن ها بعد در لوسیا زنده می شود. مطابق دیدگاه دانشمند آن زمان ، شکل او مطمئناً ملکه پیر را تداعی می کند.
لوسیا در نهایت از ارتباط پیچیده خود با ملکه متقاعد می شود و داستان جدیدی را با حروف بزرگ برای ما بازگو می کند که یک طرح موازی در مورد ملکه و خود لوسیا ایجاد می کند.
کشور زنان
چندی پیش من به رمان اشاره می کردم قدرت، توسط نائومی آلدرمن ، داستانی درباره توانمندسازی زنان از داستان های علمی تخیلی.
کشور زنان در اصل همان رویکرد را احاطه کرده است، در مورد تغییر نظم اجتماعی با زنان به عنوان یک توتم. ما به کشور فاگواس سفر می کنیم، جایی که حزب چپ اروتیک قدرت را به دست آورده است.
ویویانا سانسون ریاست دولت جدید را بر عهده دارد و با اقدامات شدید و غیر محبوب خود که به دنبال فاصله گرفتن انسان از همه اقشار قدرت است ، آغاز می شود. انقلاب فمینیستی به حد افراطی رسید تا در برخی مواقع طنزآمیز و همیشه انتقادی ، یک افتضاح آبدار ایجاد کند.
حمله ای که تلاش می کند ویویانا را از روی نقشه پاک کند، مجموعه ای از تحقیقات را آغاز می کند تا مشخص شود قاتل کیست، در حالی که ما همچنان به مشاهده یک حزب چپ وابسته به عشق شهوانی ادامه می دهیم که به نظر می رسد یک تمسخر مورد نظر در شیوه ای خاص از انقلاب های ناامیدکننده است.
