3 کتاب برتر النا فرانته

برای بسیاری بعید است ، تا حد ممکن ، کسی که به جلال کار خود می رسد ، نمی خواهد شناخته شود ، روی فرش های قرمز ژست می گیرد ، مصاحبه می کند ، در جشن های شیک شرکت می کند ... اما این مورد وجود دارد النا فرانته، نام مستعار که یکی از معمای بزرگ ادبی روزهای ما را در بر می گیرد.

برای نویسنده (برخی از تحقیقات با اعتبار اندک نام واقعی را نشان می دهد که در نهایت کنار گذاشته شد)، این سرپوش گذاشتن کامل بدون کوچکترین تعمق یا اغماض، علت یک روایت را فراهم می کند. هر کسی که کنترل فرانته را در دست بگیرد، به عنوان یک خالق بدون پیچیدگی یا تفاوت های ظریف، بدون آن خودسانسوری (کم و بیش در هر نویسنده) بین وجدان و مفهوم تأثیر آنچه نوشته شده است، لذت می برد.

سالهای زیادی در آن وجود دارد فرانته کتاب می نویسدبه و جالب ترین چیز در مورد پرونده او این است که کم کم کنجکاوی او با ارزش رمان هایش از بین می رود. هنوز کسانی هستند که به صورت دوره ای از خود می پرسند النا فررانت کیست؟ اما خوانندگان کاملاً عادت کرده اند که برای کسی که در طرف دیگر می نویسد ، چهره نگذارند.

البته ، ما نمی توانیم رد کنیم که در پشت این روش سرمقاله اسرار آمیز نوعی استراتژی پنهان نشده است که با آن می توان حس کنجکاوی را برانگیخت ... اگر چنین بود ، هیچ کس گول نزند ، مهم این است که رمان های فرانته خوب هستند. و خواندن خوب هرگز فریب نیست.

و بنابراین جادویی که احتمالاً همیشه به دنبال آن هستید بالاخره تولید می شود Ferrante به عنوان یک شخص یا پروژه Ferranteبه روایت های صمیمی و درعین حال بسیار زنده ما را در مقابل پرتره های بسیار واقع گرایانه از وجود قرار می دهد ، با نگاهی عمیق به صحنه ای از قرن بیستم که به نظر می رسد نویسنده چیزی مدیون آن است ، یا می توانست چیزی در آن از دست رفته باشد. تقریباً همیشه داستانهایی در مورد زنان ، قهرمانان عشق ، دل شکستگی ، احساسات ، جنون و مبارزات وجود دارد.

3 کتاب برتر توصیه شده توسط النا فرانته

دوست بزرگ

حماسه دو دوست که در نهایت به صورت چهار گانه ساخته شد، بخشی از این رمان است. زندگی در ناپل بین دهه‌های 40 و 50 سناریوی استانی ایتالیا اتمیزه شده را ارائه می‌دهد که در آن پایتخت کامپانیا است.

کامورا ، با ریشه های آتاسونیستی اسپانیایی ، همچنان همان دولت جایگزین از مناطق باریسی ، حاشیه ای است که در آن رافائلا سرولو یا لیلا و النا گرکو ، معروف به لنه را می بینیم. ما این زنان را از کودکی تا بلوغ می شناسیم ، روندی که در آن بخشها و آن روزها برای انتخاب حداقل بقای با عزت ، نیاز به یک سازگاری خلاصه داشت.

صادقانه بگویم ، رضایت بخش ترین خواندن این طرح در علاقه به تقلید خواننده با آن محیط پر تنش ، با قوانین پیرامون قوی ترین و هوشمندانه ترین حالت است ، جایی که خطرات حتی به دلیل ساده ترین اختلاف بین همسایگان ظاهر می شود.

هنگامی که این نفوذ در محیط به دست آمد ، داستان شامل فرود سرگیجه آور به جهنم است که در آن لیلا و لنو کلاس های کارشناسی ارشد در مورد تاب آوری و خودسازی را برای ما برگزار می کنند. بین این دو زن فضایی ایجاد می شود که گاه انواع احساسات و احساسات پیچیده را متمرکز می کند و گاهی اوقات وجد می آورد.

شروع حماسه ای که میلیون ها خواننده را به خود جلب کرد و به لطف استفاده دقیق از زبان فرانته ، موفق شد یکی از آن داستانهای شگفت انگیز را از تلخ ترین واقعیت به ما بگوید.

روزهای رها شدن

خداحافظ ، خداحافظ ، بی موقع ترین خروج ها از صحنه زمانی اتفاق می افتد که کسی انتظارش را ندارد. این برای اولگا یک روز بد اتفاق می افتد. فرسودگی عشق می تواند چیزی بسیار واقعی یا کودکانه ترین بهانه باشد. ماریو مفهوم عشق را دوباره کشف می کند و می فهمد که دیگر آن چیزی نیست که او دارد.

این نوع حق طبیعی بین اعضای یک خانواده برای ماریو شکسته شده است، که حتی در تربیت فرزندانش نیز معنا پیدا نمی کند. و اولگا آنجا می ماند، مثل کسی که در خانه نشسته و به دنبال آرامشی است که هرگز نمی آید، در حالی که ثانیه های ساعت آشپزخانه بلندتر و بلندتر، آهسته تر و آهسته تر زنگ می زنند.

این جدایی برای اولگا به معنای سقوط به اعماق وجودش است، جایی که ترس ها توسط عادت، روتین و عشق روزمره فروکش کرده بودند. و در پاییز هیچ چنگالی نمی یابد. و هر چه بیشتر تلاش می کند نیروی تازه ای بیابد، بیشتر او را به سمت پایینی بدون خاک می راندند. دیوانگی در آن روز بد می آید که مطلقاً همه چیز معنای خود را از دست می دهد.

توطئه ای پیرامون یأس ، تنهایی و جنون. داستانی که در آینه سرمای زندگی با هم رو در رو می شویم.

فرانتوماگلیا

اگر کسی بتواند مجوز نوشتن در مورد همان فرآیند خلاقانه داستان نویسی را بگیرد، بدون شک آن شخص النا فرانته، نویسنده بی چهره است که کاملاً وقف انتشار آثارش بدون فرض شناخت و موفقیت است.

به همین دلیل است که من این کتاب را که همیشه توصیه می شود و شاید با جزئیات آشکار در مورد شخص واقعی پشت نام مستعار ، برجسته می کنم. یکی از کتابهایی که امروزه هر نویسنده ای مشتاق باید بخواند این است در حالی که من می نویسم، از Stephen Kingبه دیگری ممکن است این باشد: Frantumaglia ، توسط جنجالی Elena Ferrante.

از چند جهت بحث برانگیز است ، اولاً به این دلیل که تصور می شد تحت آن نام مستعار فقط دود وجود دارد ، و ثانیا به این دلیل که تصور می شد چنین کشفی می تواند یک تکنیک بازاریابی باشد ... تردید همیشه وجود خواهد داشت.

اما به طور عینی ، نویسنده پشت هر کسی که باشد ، النا فرانته می داند که هنگام نوشتن در مورد چه چیزی صحبت می شود ، و حتی بیشتر اگر آنچه که او درباره آن صحبت می کند دقیقاً عمل نوشتن است. مانند بسیاری از مناسبت های دیگر ، شروع به موضوع حدیثی برای عمیق تر شدن یک موضوع هرگز ضرری ندارد.

حکایت در این مقاله که قرار است در مورد فرآیند خلاقیت به ما بگوید در مورد خود کلمه فرانتوماگلیا است. اصطلاحی از محیط خانوادگی خود نویسنده که برای تعریف احساسات عجیب، خاطرات ضعیف ثبت شده، دژاوو و برخی ادراکات دیگر انباشته شده در فضایی دورافتاده بین حافظه و دانش به کار می رفت.

نویسنده ای که از این شعله ور شدن متاثر شده است در آن شروع سریع جلوی صفحه خالی بسیار به دست آورده است ، این احساسات منجر به ایده های فراوان و بدیع در مورد هر موضوعی که باید مورد بحث قرار گیرد ، یا هر سناریویی برای توصیف یا هرگونه استعاره پیشنهادی برای شامل شدن می شود.

و بنابراین ، از حکایت ، به میز النا فرانته نزدیک می شویم ، جایی که او کتاب های خود ، طرح های داستان و انگیزه هایش را برای نوشتن نگه می دارد.

میز تحریری که همه چیز به طور تصادفی متولد می شود و در نهایت تحت نظمی قرار می گیرد که با شانس و الهام مخالف است. زیرا نامه ها ، مصاحبه ها و کنفرانس هایی که در این کتاب گنجانده شده است در همان میز و روی آن میز هوشیار و جادویی متولد شده است.

و از طریق آن روایت تقریباً معرفتی به صمیمی ترین سطح نویسنده می رسیم ، جایی که نیاز به نوشتن ، خلاقیتی که آن را پیش می برد و نظم و انضباطی که در نهایت سوار بر آن می شود ، در هم آمیخته است.