Abilio Estévez در جنبه رمان نویسی خود و همراه با هموطن و معاصر خود مطابقت دارد. لئوناردو پادورا، یک پشت سر هم روایی که کوبا را به محیطی برای تعداد زیادی توطئه از انواع مختلف تبدیل می کند.
در مورد خاص Abilio، نشانه ای از دلتنگی همه چیز را احاطه کرده است. از تاریخی ترین ساخته هایش تا ناب ترین داستان هایش. همه چیز در آثار او دارای یک مؤلفه اعتراضی است که می تواند به امر سیاسی اشاره کند اما اساساً انسانی است.
این معمولاً در مورد نویسندگانی اتفاق می‌افتد که رگه‌ای غنایی با جنبه‌های عروضی‌تر دارند. نتیجه یک درخشش رسمی است که همچنین در خدمت علت عاطفی، ترسیم دقیق شخصیت های او در صمیمی ترین طرح ها و در زمینه هایشان است. استیوز می‌تواند از کتابی به کتاب دیگر به داستان‌های پیش پا افتاده بپردازد. یا حتی از یک فصل به فصل دیگر. زیرا این همان چیزی است که معقول بودن شخصیت ها بر اساس آن است که آنها را در تمام ویژگی هایشان زنده و کامل می کند، از احساسی که با ایدئولوژیک جبران می شود تا حتی رویایی...
3 کتاب برتر توصیه شده توسط Abilio Estévez
پادشاهی مال توست
همانطور که مایکل استیپ به عنوان خواننده REM می گوید: "این پایان جهان است که ما می شناسیم و من احساس خوبی دارم". استیپ خوب قدیمی تنها کسی نبود که می‌توانست با چنان شادی منتظر پایان دنیا باشد تا آهنگ پر جنب و جوش را به آن تقدیم کند. نوعی آخرالزمان فرقه ای در این کتاب شهودی است. اما در اعماق وجود، همه چیز به شکل یک تمثیل، یک استعاره یا حتی یک تقلید به دومین فرصت معنوی، به سمت واقعی ترین سفر به زندگی پس از مرگ برای همه است...
در مزرعه‌ای به نام لا ایسلا، در فاصله کوتاهی از هاوانا، جامعه کوچکی زندگی می‌کند که تهدیدی گریزان در آن وجود دارد. در آنجا، در یک عمارت باستانی، در مکانی معروف به Más Acá و احاطه شده توسط گیاهان عجیب و غریب و سرسبز که به نظر می‌رسد می‌خواهند مجسمه‌ها و فواره‌های ارواح را سفارش دهند، اعضای یک خانواده گویی منتظر رویدادی هستند که شکسته می‌شود. برای آنها همیشه اینرسی وزنی آن است.
در همین حال، مانند علائم هشدار دهنده، حوادث کوچک، ظاهراً بی گناه، در هزارتوی یک حال نادقیق، ساخته شده از خاطرات، تداعی ها و آرزوها، همچنان رخ می دهد، در حالی که به گفته اراده آزاد و دمدمی مزاج یک موجود قادر مطلق، به سوی پایانی که در واقع اعلام شده بود. این برترین موجود کیست؟ آیا او می توانست مرد جوان مرموز را از آن منطقه دورافتاده به نام زندگی پس از مرگ برای آنها بفرستد؟
چگونه با درختکاری آشنا شدم
هیچ فرد بی تابعیتی به اندازه یک جزیره نشین در سرزمین اصلی بی تابعیت نیست. زیرا هیچ بهشتی بیشتر از گمشده های معین وجود ندارد، اما جزایر آخرین بهشت های ممکن در صرفاً جغرافیایی هستند. اینگونه است که ادعای تلوریک قدرتمند نسبت به افرادی مانند ابیلیو درک می شود. و از آنجا این علاقه به داستان‌های درون‌تاریخی آن‌هایی که مانده‌اند و آن‌هایی که مانده‌اند، به هر حال درباره آن‌هایی که هنوز به‌عنوان ارواح تکرارشونده ساکن هستند، می‌آیند و مانند امواج پایان‌ناپذیر سواحل بهشتی یا در برابر صخره‌های مه آلود می‌آیند و می‌روند.
اگرچه تمام داستان‌های جمع‌آوری‌شده در اینجا خارج از کوبا نوشته شده‌اند، اما باید به خاطر داشت که آنها در آن کوبای پایان‌ناپذیر دیگری شکل گرفتند که آبیلیو استیوز، خوب یا بد، با خود حمل می‌کند. و این داستان ها می خواهند به راز کشوری در خطر انقراض پاسخ دهند.
قصد او این است که تاریخی را که کوبایی‌ها زندگی کرده‌اند بچرخاند، آن را از منظر دیگری مشاهده کند، مکانی دور که کلیشه‌ها و ستایش‌ها به آن نمی‌رسند، و تلاش کنند تا گردابی را که جزیره به آن تبدیل شده است، درک کند. داستان هایی که گواهی از یک شکست هستند. کسانی که می خواهند حتی در میان این همه ناامیدی و غرق شدن آرزوی زندگی کردن را تأیید کنند. قهرمانان آن حافظه خود را از دست داده اند یا معلوم می شود که بیش از حد به یاد می آورند - شکل دیگر فراموشی. آنها شخصیت هایی هستند که واقعیتی موازی برای حمایت از کوچک بودن زندگی روزمره ایجاد می کنند. که در میان یک فاجعه غیر قابل درک قصد مقاومت دارند.
مجمع الجزایر
تاریخ کوبا از سنت پوپولیستی به سمت دیکتاتوری که در بیشتر قرن بیستم در سرتاسر آمریکای لاتین گسترش یافته بود (و حتی امروز اگر در برخی کشورها عجله کنید...) در امان نیست. باید درون تاریخی را به سوی واقعیت نهایی هر ملتی نجات دهد. در این اثر، Abilio Estévez واقعیت های شناخته شده زمانی را برای ما ترسیم می کند که به بازنمایی های واضح انسانی تبدیل شده است.
آگوست 1933. حوادثی که بعدها به «انقلاب سی» معروف شد در کوبا رخ داد. کل جزیره علیه یک رئیس جمهور مستبد: ژنرال جراردو ماچادو. هنگامی که وضعیت غیرقابل تحمل شد، رئیس جمهور با هواپیما به باهاما فرار کرد.
روز قبل، پسری به نام خوزه ایزابل (که اکنون پیر، داستان سه روز قبل از فرار ماچادو را می نویسد) شاهد قتل مرد جوانی در مردابی نزدیک خانه اش است. خوزه ایزابل در حومه هاوانا زندگی می کند و مجموعه ای از شخصیت ها با او در دهکده ای زندگی می کنند که برای عواقب پایان ماچاداتو آماده می شوند و در عین حال زندگی خود را از زمان جنگ 95 علیه اسپانیا به یادگار بازسازی می کنند. حال حاضر سال 1933
