دختر سفالگر ، نوشته خوزه لوئیس پرالس

من می دانم که من یکی از کسانی بودم که چندی پیش متوجه شده بودم که خوزه لوئیس پرالس آهنگهایی را برای خوانندگان نیمی از اسپانیا ساخته است. موضوعات بسیار عالی مرتبط با تصویر ، اجرا کننده ، اما واقعاً از الهام این آهنگساز بی نظیر در کشور ما زاده شده است.

جهش به نثر خوزه لوئیس پرالس این یک ماجراجویی است که به بار می نشیند. در این کتاب دختر سفالگر، رمان دوم در حال حاضر پس از آن ملودی زمان ما در یک سمفونی ناهماهنگ شخصیت هایی که بین اراده ، سرنوشت ، اصول ، خواسته ها ، گناه و پشیمانی آنها حرکت می کنند ، وارد یک ملودی حیاتی می شویم.

برجیدا و جاستینو دو فرزند دارند: کارلوس و فرانسیسکا. زندگی او با سبکی زمان در شهر کوچکی در لا مانچا می گذرد. در این هسته خانوادگی ، پارادوکس کلاسیک در مورد آنچه برای برخی بهشت ​​است و دیگران می توانند جهنم بدانند پرش می کند. در نهایت ما یک توازن دشوار بین آنچه داریم و آنچه نداریم ، و گاهی اوقات آنچه که فاقد آن هستیم به وزن بیشتری نسبت به واقعیت اطراف می رسد.

فرانسیسکا با آن زندگی سرکشی می کند که به آرامی ثانیه ها را می چکاند اما به نظر می رسد که سالها را بلعیده است. در پایان ، او از خانه فرار می کند تا آینده ای را که هر روح جوان و بی قرار آرزو دارد ، رقم بزند.

عدالت شاعرانه ای در والدینی وجود دارد که فرزندان خود را در حالی که قبلاً به آنها هشدار داده شده بود ، در برابر واقعیت مضطرب می بینند. اما بخشی از ناراحتی نیز وجود دارد که ناراحتی کسانی را مشاهده می کنم که از پرواز آزاد جلوگیری می کنند.

خانواده ، فرزندان ، سرنوشت و آن نخ قرمز خوب (اشاره به کتاب باغ سونوکو) که درهم می پیچد و درهم می پیچد تا زمانی که بتوانید خودتان آشفتگی را لغو کرده و به راه خود ادامه دهید.

برای والدین همیشه زمانی فرا می رسد که کشف سرنوشت فرزندانشان به عنوان چیزی کاملاً بیگانه می تواند آسیب زا باشد. نخ قرمز کودک در حال دور شدن است ، آنچه را بافته است باز می کند و به دنبال چیز جدیدی برای بافتن می گردد. سپس زندگی متشنج می شود و گاهی دلخراش می شود. اجازه دادن به کودک ، اجازه دادن به مسیرهای جدید ، بخشی از زندگی است ، اما دلیل والدین نیست.

هم اکنون می توانید رمان دختر سفالگر ، کتاب جدید خوزه لوئیس پرالس را در اینجا بخرید: