صحبت درباره ادبیات روسیه همیشه اشاره ای از قرن نوزدهم را تداعی می کند تولستوی, داستایوفسکی o چخوفبه بلکه پرهای بی حال از مارینا تسوتایوا امروز یک دیدگاه زنانه ضروری در این باره به ما می دهد وجود روسیه در میان سرمای شدید مانند مبارزه بین استپ و سیبری. در این شرایط ساده جغرافیایی، بهتر می‌توان نگرانی‌ها را از بسته شدن روح‌هایی که از حبس نابهنگام سخت‌ترین زمستان‌ها به سرگردانی وجودی سوق داده‌اند، استنباط کرد.
نتیجه در مورد تسوتایوا ادبیاتی است که صمیمیت را به صورت نمایی به اثاثه یا لوازم داخلی مملو از تضاد بین خاطرات دوست داشتنی دوران کودکی و هر چیز دیگر می رساند. با خام بودن خود می تواند نیرویی شاعرانه را بیدار کند که تنها در صدایی منحصر به فرد مانند صدای مارینا قابل دستیابی است.
اما در مورد چهره های درخشان ادبیات مانند مارینا ، که با رسیدن آنها به بلوغ با سپیده دم های جنگ بزرگ و انقلاب بی پایان روسیه همراه می شوند ، آنچه در نیمه راه وقفه و روزنامه می گویند ارزش درون تاریخ غنی ، از قطعیت با روشنایی و سایه های خود بسیار فراتر از آنچه توضیحات لاکونیک (در انسان کاملاً) کتابهای تاریخ می تواند به آنها برسد.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط Marina Tsvietáieva
مادرم و موسیقی
یک رابطه خاص بین هر کودک و والدین همجنسش وجود دارد. زیرا اگر پدری نمی‌خواهد فرزندی را بسازد که خودش انتخاب کرده است، به این دلیل است که می‌خواهد او را چیزی بسازد که هرگز نتوانسته باشد. و در آن انتقال، تضادهای بین میل و عمل ظاهر می شود که پیوندها را هم پسینی تقویت می کند و هم تقویت را در لحظات حساس زندگی بدتر می کند.
غنایی ترین نثر به پایان می رسد و همه چیز را به پناهگاه ایده آل بهترین ها در دوران سخت تبدیل می کند. و در آنچه مارینا نوشته است ، گواهی می شود که عشق یادداشتی است که به عنوان شگفت انگیزترین آهنگ در حافظه نگهداری می شود.
مادرم و موسیقی تداعی زیبای دوران کودکی است، اما مهمتر از همه، حضور مادر از طریق عنصری آشنا مانند پیانو. نیروی شاعرانه جذاب مارینا تسویتاوا در این داستان جریان دارد که ما را به دنیایی می برد که زندگی روزمره ابعادی جادویی به خود می گیرد و زندگی نقشی مثال زدنی به خود می گیرد.
پدرم و موزه اش
مارینا تسوتایوا این شرح حال را در دوران تبعید در فرانسه نوشت و در سال 1933 در مجلات مختلف در پاریس به زبان روسی منتشر کرد. سه سال بعد ، در سال 1936 ، در تلاش برای نزدیک شدن به خوانندگان فرانسوی ، او خاطرات دوران کودکی خود را به زبان فرانسوی بازسازی کرد ، مجموعه ای از پنج فصل که او را پدرم و موزه اش نامید و با این حال ، هرگز در زندگی منتشر نشد.
در هر دو نسخه که در این جلد گردآوری شده است ، نویسنده یک تداعی احساسی و غنایی از شخصیت پدرش ، ایوان تسوتایف ، استاد دانشگاه ارائه می دهد که زندگی خود را وقف تأسیس موزه هنرهای زیبای مسکو ، موزه پوشکین فعلی کرده است. این متن شگفت انگیز ، پر جنب و جوش و غالباً غول پیکر و تکه تکه ، اما با نیروی شاعرانه فوق العاده ، ما را به صمیمیت یک شاعر بی نظیر نزدیک می کند.
خاطرات انقلاب 1917
اگر زمان متناقضی در تاریخ بشریت وجود داشته باشد، آن دوره انقلاب روسیه است. پارادایم کمونیسم به عنوان یک میراث سیاسی آرمانی منتقل شد که از لنین تا استالین مختل شد تا در نهایت به خود وضعیت انسانی انحطاط یابد و به قدرت نگاه کند و بیش از هر چیز به اقتدار و اخلاق آن متقاعد شود.
کمونیسم در بدترین حالت خود به ماکیاولیسم تبدیل شد و تقصیر آن هرگز ایده آل نبود، بلکه مجری ایده ها بود. فراتر از سیاست، آنچه واقعاً آنچه را که اتفاق افتاده توضیح می‌دهد، وقایع نگاری یک راوی است که تحت تأثیر آن گذار آزادی‌خواهانه‌تر اورولی قرار گرفته است که قطعاً برای بهتر شدن دگرگون‌کننده بود.
این کتاب گزیده ای از خاطرات مارینا تسوتایوا را در یکی از دراماتیک ترین دوره های تاریخ روسیه گردآوری می کند. ناظری فوق العاده ، شاعر ماجراهای شگفت انگیز زندگی خود را در آنها جمع آوری می کند: تنهایی ، تنگناها و سختی هایی که انقلاب با خود به همراه داشت. نتیجه یک متن صمیمی مملو از غزل و زیبایی شفاف یک صدای شخصی و اغوا کننده است.
