3 کتاب برتر از زوئی والدز درخشان

توانایی حرکت آسان بین روایت و شعر همیشه قابل رشک است ، در این مورد من به نویسنده کوبا اشاره می کنم زوئه والدسبه اگر به این سازگاری جادویی اضافه کنیم که خلاقیت پرکار در بین ده ها اثر گسترش یافته است ، باید تسلیم شواهد کسانی شویم که به فضیلت نبوغ دست می زنند.

البته در جایی که نمی دانید ، نمی توانید وارد آن شوید. بنابراین من جنبه او را به عنوان شاعر نادیده می گیرم و بر آینده او در زمینه های نثر تمرکز می کنم. اگرچه ، البته ، علاقه به غزل در طرح های والدس به کار می رود تا جلوه زیبایی شناسی مملو از نماد و رسوب را نشان دهد.

زو والدس از ژانر تاریخی گرفته تا شخصی ترین پرتره های یک اگزیستانسیالیسم که همیشه دارای ریتم است ، مورد توجه قرار می گیرد ، چیزی که مورد علاقه گاه نگار خوب است.

شخصیت هایی که همواره با زخم های عمیق یا آرزوهای حیاتی متعالی در آن بار شده اند تنظیمات در هاوانا ، میامی ، مادرید یا هر جای دیگر در جهان جایی که مملو از آن اومانیسم است که در هر رمانی که می تواند آرزوی تبدیل شدن به کلاسیک یک زمان یا هر مکان را داشته باشد سرریز می کند. نویسنده ای که باید در کتابخانه ای به همان اندازه که توسط جوایز بزرگ ادبی به رسمیت شناخته شده است ، وارد شود.

3 رمان برتر توصیه شده توسط Zoé Valdés

تمام عمرم را به تو دادم

کنجکاو است که چگونه کوبا به دست نویسندگان بسیاری در آن جهان جداگانه تبدیل می شود که به موازات ماهیت خود به عنوان یک دژ سیاسی زمانهای دیگر پیشرفت می کند.

نویسندگان رئالیسم کثیف مانند پدرو خوان گوتیرز، که با روح بقای کوبا یا دیگران مانند آن متناسب است پادورا، مسئول استفاده از ویژگی های خاص جزیره برای ارائه یک ژانر سیاه به آبهای پشت دریای کارائیب.

در مورد این رمان والدس ، با نقش اصلی کوکا ، ما از طریق داستانی پیش می رویم که یک سمفونی بین شهر و زن ، بین هاوانا و کوکا ایجاد می کند.

هر دو با تغییرات روبرو می شوند ، احساساتی که می توانند همه چیز را تغییر دهند ، ناامیدی و رها شدن. پیشقدم شدن در بحبوحه انقلابی که تا به امروز با آن برچسبی که به تداوم فاجعه کمک می کند ادامه دارد ، هرگز آسان نیست.

به همین دلیل است که نور هاوانا و نور کوکا کم نور کشف می شوند و منتظر جادوی شبهایی هستند که زیر شور جنون بولروها دنبال می شوند ، تا زمانی که ناامیدی به عنوان طنزی غم انگیز ، زنده ماندن در برابر هیچ چیز درونی می شود. در مقابل سواحل که عاشقان از دست رفته هرگز به آنها نمی رسند ، فقط سایه های آنها در ماه عسل با طعم بیات چسبیده است. سواحلي كه رفاه واقعي انقلابي كه رو به زوال است به آنها نيز نمي رسد.

همه چیز روزمره

تبعید می تواند مکانی باشد که در آن فرد بیش از هر زمان یکی از آن ریشه هایی است که از سرنوشت خود جدا شده است. در این رمان با محیطی بوهمی ، تلفیقی جادویی بین عجیب ترین شخصیت های آن پاریس که پرندگان شب به آن مبتلا شده اند و با تظاهر هنرمندان با جمعی از تبعیدیان کوبا به سرپرستی یوکاندرا که در جستجوی آن به پایتخت فرانسه باز می گردد ، اتفاق می افتد. دومین فرصت برای شاد بودن

طبیعی بودن شخصیت های ماهواره ای که جهان یوکاندرا را درگیر خود می کند ، با استفاده از فلسفه های بقا و جستجوی خوشبختی در احساسات و عالم اموات ، از تقلیدی برخوردار است.

و در میان طنزی که می توان از کثیفی بیرون کشید ، اشاره به ناراحتی ، دلتنگی کوبا ، نارضایتی از رژیم کوبا که به نظر می رسد بیشتر از عمر آنها دوام داشته باشد ، چشمک می زند. یک کلاهبردار عجیب و جذاب که در آن ما از یک اگزیستانسیالیسم در خیابان ، بین روال عادی ، از آن زندگی روزمره لذت می بریم که برای کسانی که احساس می کنند بی جا هستند ممکن است غیر واقعی ترین چیز در جهان به نظر برسد.

زنی که گریه می کند

اسطوره ای ترین شخصیت ها همیشه آن جنبه تاریک را دارند که چیزی جز ذات آنها به عنوان فردی فراتر از کانون توجه ، مصاحبه ها و کار نیست.

من می دانم که من یک شکاک هستم ، اما مطمئناً فکر می کنم که یک زندگینامه نویس همیشه 5 درصد از حقیقت هر شخصیت روایت شده را بیان می کند. تمام این پایان نامه به جمع بندی یکی از کارهایی می پردازد که از هواپیماهای بسیار متفاوت تا موارد شناخته شده برهنه می شوند.

دورا مار هنرمندی بود که رابطه اش با پیکاسو ، چه به دلایل مستقیم و چه غیرمستقیم (من قاضی نمی شوم) ، در سوررئالیسم گم شد که به رابطه و زندگی او ختم شد.

در این کتاب درباره دورا ، زوئه والدس ما را به آن دنیای روشن در ابتدای دورا در پاریس می برد و به تدریج در رابطه خود با پابلو روئیس پیکاسو کور می شود. در فاجعه ای که زندگی دورا به آن اشاره کرد ، نویسنده درامی را به ما ارائه می دهد که با جادوی عجیب بین بوهمیسم ، شور و جوانی ، موقت قبل از تاریکی همه چیز ، همراه است.