شکننده ترین و براندازترین ادبیات در اسپانیا در حال حاضر توسط نویسندگان اداره می شود سانتیاگو لورنزو o پپه کلوبی در میان برخی دیگر که با آنها دوز طنز ، سوررئالیسم ، خلاقیت سرشار و همچنین انتقاد اسیدی با واداشتن جنبه های ادبی امروزه متمایز می شودبه دیدگاه عجیبی از مجموعه پیتر پن از طریق یک فیلتر لیزرژیک به سمت تجزیه و تحلیل جامعه شناختی گذشت.
در نهایت، این نوع موارد در دنیای ادبی آغازگر هستند، اما برای نزول ضروری روایت در لجن ناگفتنی ها، فیلمنامه ای از مرواریدهای روزمره برای موزاییکی روایی که از نزدیک غیرمنتظره است، بسیار خوب به دست آمده است. از نظر ترکیب کلی آن بسیار درخشان است.
اما بیایید ، چه تحلیل عجیبی از جانب من ، شما می توانید بخندید و بسیاری از آن نقشه هایی را که از باشکوه ترین روزهای ما گرفته شده است ، کشف کنیم ، زمانی که ما جوان بودیم و جهان به پای ما تسلیم شد (خنده چاق) یا به آن درخشش نگاه کنید. نادیده گرفتن کسی که ما می گیریم ، ما صاحبان شایسته ای هستیم.
3 کتاب برتر توصیه شده توسط پپه کلوبی
کالیفرنیا 83
اگر صحبت کردن در مورد جوانگرایی کیشوتیک شما در سرتاسر جهان بین مهمانی های دانشگاه و تعطیلات آپارتمان با 15 دوست خود در حال حاضر جالب است ، تصور کنید کتابی در مورد آن بنویسید که همه آن را برای شما بخوانند ...
در سال 1983 ، یک نوجوان اسپانیایی از استانها توسط والدینش به کالیفرنیا فرستاده می شود تا یک سال در یک خانواده آمریکایی زندگی کند و COU را مطالعه کند. او با تنها یک کانال تلویزیونی ، چند کنسرت راک و بار سنگین کاتولیک ، کشوری را ترک می کند تا 35 کانال را در صفحه کوچک ، Police یا The Clash در گوشه گوشه خود پیدا کند و لذت مسری گناه را ببرد.
به نظر می رسد همه چیز با ایده ای که از طریق فیلم ها و سریال ها درباره ایالات متحده ایجاد شده بود مطابقت داشت: تشویق کنندگان در دبیرستان ، احترام در کلیساها ، پشه بند درهای خانه های یک خانواده و گلدن گیت در سان فرانسیسکو.
او کف زدن برای MTV ، توپ در حیاط برای موج سواری ، کوله پشتی مدرسه برای کمد و Lib برای Playboy را تغییر داده است ، اما ابتدا باید با عادات خانواده متدیست ، روال دانشگاهی یک کشور دیگر ، استفاده کند. به زبان ناشناخته و ممنوعیت نوشیدن آبجو به دلیل خردسال بودن. خیلی سخت به نظر نمی رسد ؛ او فقط باید بر نفرت بیمارگونه ، وسواسی و شرم آور خود از مسخره غلبه کند. خوب ، ممکن است به این راحتی نباشد.
کروموکو 91
با کشف صخره ، چرا نمی خواهید ماجراجویی های خود را طوری متوقف کنید که اگر در یک کافه با یک دوست وظیفه بودید بخندید ...
با فرارسیدن دهه 80 و آغاز یک دهه نامشخص جدید ، پپه ، بیست و یک ساله گمشده ، گیج و گیج شده ، وانمود می کند که برای تحصیل در رشته فلسفه از انگلیسی که در کالیفرنیا آموخته است استفاده می کند ، تا زمانی که چیزهای زیادی را شامل نمی شود ، روی آنچه که به دست می آید کار می کند. تلاش می کند و او با پشتکار بی وقفه به میله ها ، آبجو ، موسیقی و امکان طرد شدن توسط انواع زنان می پردازد.
غیر قابل توصیف ، ویرانگر و با یک شوخ طبعی دائماً دل انگیز ، پپه کلوبی بار دیگر خوانندگان را با تمایل به خنده در دومین رمان خود تحریک می کند ، زیرا تجربیات آنها در روابط عاشقانه خود در دانشگاه منعکس می شود (چه آنهایی که داشتند و چه آنها همیشه آنها را از دست خواهند داد) و تجلیل از قهرمان داستان.
پراکندگی
دو تا بدون سه وجود ندارد. وسوسه گریزناپذیر بود. ما با آن بیوگرافی به آنجا می رویم که در نهایت پایه های فرهنگی یک نسل کامل را متزلزل می کند و همچنین به حذف مصائب رویای آمریکایی به سبک اسپانیایی از سطل زباله می انجامد.
پس از ارائه سال تحصیلی خود در ایالات متحده (کالیفرنیا 83) و در دانشگاه (کروموکو 91) ، Pepe Colubi ماجراهای alter ego خود را در لحظه ای که Pipi مدرک علمی خود را در سال 1994 دریافت می کند ، آغاز می کند. بر اساس تناقض ، عدم جاه طلبی و تمایل به تلاش نکردن ، او سعی خواهد کرد آینده ای را خم کند. پشتش هیچکس با این اندک دستاورد کمتری نداشته است.
پیپی بدون انتظارات زیاد و با تمام تمایل برای خوش گذرانی وارد زندگی کاری می شود. مشاغل خطرناک ، روابط ناپایدار ، میخانه های پر هیاهو و کنسرت های آشفته به عنوان بلوغ معیارهای خود را تحمیل می کند. چه چیزی می تواند اشتباه باشد؟
رمانی که همدلی خواننده را حتی در رقت انگیزترین ، خزنده و رذیله ترین جادوهایش به دست می آورد. آهنگی متناسب با خوش بینی غیر موجه ، لذت زندگی ، قدرت شفابخش موسیقی.
