این زمانهایی است که ما در آن زندگی می کنیم. زیرا با وجود بودن اولگا توکارکاروک با جایزه نوبل ادبیات 2018، این جایزه در سال تقویمی خود به دلایل نامربوط "تعلیق" شده بود، تأثیر آن برنده سال جاری تحت الشعاع قرار گرفت: پیتر هانتکه.
و این این است که فروش جدید همچنان بهتر است. مانند برچسب روی فرمول شامپو. مطمئناً این ویژگی منحصر به فرد به این معناست که نویسنده لهستانی در این روزهای نزدیک به انتشار این تصمیم ، با نوشیدن انگشتان پای خود به رسمیت شناخته شده است.
و با این حال تاریخ در نهایت او را به عنوان تنها جایزه نوبل ادبیات به تعویق انداخته تبدیل خواهد کرد. فراتر از تعلیق به دلیل جنگ یا مورد 1935 که در آن متروک بود، اولگا توکارچوک ، با اجازه دیلن ، غیرمعمول ترین جایزه نوبل ادبیات است.
با توجه به آثار این نویسنده لهستانی ، فضیلت او تناوب درخشان بین شعر و نثر است ، بدون علاقه خاصی به هیچ یک از این دو حوزه و با هجوم دراماتورژیکی با ارزش.
با تمرکز بر طرح رمان ، با انتخاب خود به آنجا می رویم.
3 رمان برتر اولگا توکارچوک
روی استخوان های مرده
هنگامی که یک قلم بزرگ ، با جنبه های انسان دوستانه خود ، به یک رمان نوآر می پردازد ، آن تاریکی در نهایت به جنبه های دیگر فراتر از جنایت آن روز گسترش می یابد.
قتل‌های زنجیره‌ای جامعه کوچکی در مقیاس کوتلینا را در بر می‌گیرد، به همان اندازه که از جهان بین کوه‌ها و جنگل‌های عمیق آن فاصله دارد، همانطور که در نهایت نشان‌دهنده بشریتی است که با ترس روبه‌رو است و دندان و میخ به تصور ذهنی‌اش از جهان می‌چسبد. زیرا قربانیان، شکارچیان بی‌وجدان، برای بسیاری شاعرانه‌ترین عدالت خود را یافته‌اند. در میان هیاهوی خاصی که در میان سکوت باستانی جنگل ها بیدار شده است، جانینا را می یابیم. در وقف جدید خود به عنوان یک معلم، این دختر از آنچه این به معنای دیدار مجدد با طبیعت است، خوشحال است. با این حال، من با کسانی که از مرگ شکارچیان خوشحال می شوند، موافق نیستم.
در پایان ، او خود مجبور می شود تا حقیقت همه چیز ، انگیزه جنایات را جستجو کند. تقریباً همیشه ، علیرغم اینکه فضیلت در وسط قرار دارد ، وقتی رنگ درشت می زنند ، همه از ما می خواهند که خود را در این افراط و تفریط قرار دهیم. جانینا ، چه خوب و چه بد ، راه مساوی خود را طی می کند ، شاید به دنبال دشمنان در هر دو طرف باشد.
سرگردان
یا همانطور که بانبری می خواند "زیرا هرجا که می روم ، آنها مرا خارجی می نامند. هر کجا که هستم ، احساس غریبی می کنم ». ایده بهتری برای نزدیک شدن به سفر به عنوان یادگیری از صفحه خالی وجود ندارد.
اولگا سرگردان یا خارجی، در این رمان همه چیز لازم در مورد سفر را به عنوان نقطه آغازی برای یادگیری و جذب دنیای جدید تقطیر می کند. همه شخصیت‌های این رمان پراکنده، در این داستان‌ها که در اصل رمان ساخته شده‌اند، روایتی از زندگی خود در طول سفر می‌دهند. زیرا در هر مسیری عدم قطعیت وجود دارد. در حرکت، ما بیش از هر زمان دیگری در معرض شرایطی هستیم که ممکن است پیش بیاید و به سمت هر مقصدی که در پیش بگیریم، در معرض آن خوش شانسی هستیم. این گونه است که این داستان رهگذرانی که با هزار و یک ماجراجویی بین تراژیک، غیرمنتظره، جادویی یا ماورایی روبه‌رو می‌شوند، به هم می‌پیوندند.
زیرا تنها با ترک محل زندگی خود سرنوشت خود را می یابیم. از تعطیلات آرام تا بازگشت به خانه. صرف نظر از راه خروج یا بازگشت ، محور اصلی در فاصله است ، در آن قطاری که ما آرامش بخش ترین رویاهایمان را به آن می رسانیم یا هواپیمای سریع که از آن می بینیم همه چیز چقدر کوچک است. فراتر از آنچه دکتر بلاو ، فیلیپ ورهین ، آنوشکا یا هر یک از شخصیت های مشترک دیگر باید به ما بیاموزند ، مرحله اصلی همیشه در حال حرکت است.
سفر همه چیز است و شخصیت های سرگردان در آن است که بتوانیم س ourselvesالاتی را از خود بپرسیم که نمی خواهیم وقتی در غرق شدن در دنیایی که منتظر ماست ، مشتاق انجام یک ماجراجویی جدید هستیم ، با آن روبرو شویم.
مکانی به نام گذشته
گذشته یک عطر است. دود چوبی که از دودکش های زمستانی خارج می شود. آن عطری که خاطرات بدن برهنه را در هوا ذوب می کند. آن ادویه ها در جریانی معلق هستند که شما را در خیابان های قدیمی یک شهر باستانی قرار می دهد ...
هیچ چیز بهتر از بوی دیروز نیست تا گذر زمان را در عمیق ترین معنی آن احساس کنم. تنفس سالها به لطف این کتاب معادل بازدید از تاریخ اروپای قدیم است. قبلا لهستان بود اما می تواند در آلمان یا اسپانیا باشد. تمام اروپا در بوی خون گرم هنوز غرق شده بود. بوی جنون و انتقام.
رایحه هایی که اولگا مسئول ارائه آنها به ماست تا آنها را با گرمای بویایی ملایم اما محکم امید مقایسه کنیم. بین دو حس متضاد ، مکانی به نام Old For Life که ارزش از دست دادن خود را به عنوان یک گردشگر بداهه دارد.
