وراثت از خوان رولفو تمایل بیشتری به وقایع بیگانگی ، ترکیب رئالیسم خام و اجمالی از فانتزی استعاری پیدا شده در گیلرمو آریاگا این نوع ادامه هر مدرسه ای است که تمایل دارد برای هر کشور مرتبط باشد. و اینکه مکزیک مکزیک به اندازه نویسندگان بزرگ گذشته و حال حاشیه های زیادی دارد.
فقط در مورد آریاگا، کار تنوع می‌یابد و مکان‌ها تمرکز خود را از روستایی به شهری تغییر می‌دهند، طرح‌ها را با دیالوگ‌های بیشتری روان‌تر می‌کند و با تجربه‌هایی در لبه، طرح‌ها را پرتنش‌تر می‌کند. و با این حال، آن رولفو که داستان‌هایش از Llano en Llamas را زمزمه کرد، هنوز آنجاست، در اتاق وجدان آریاگا. شاید ترسیم اگزیستانسیال با اشاره ای از فانتزی مه آلود که فقط باعث می شود تأثیر سبکی خام حاکم بر زندگی را بیشتر احساس کنیم.
سپس ما جنبه فیلمبرداری داریم ، جهش گیلرمو آریاگا به دنیایی از فیلمنامه که موفقیت های بزرگی را برای وی به همراه نسخه هفتم هنر آزتک ها به ارمغان آورده است ، در صورت مجاز بودن سینکدوچ.
بیش از هر چیز ، زیرا مشخصاً مشخصه مکزیکی از نظر شکل و ماهیت ، در فیلم شناسی که حول "سه گانه مرگ" می چرخد ، به عنوان بازتاب جامعه شناختی درخشان جهان پایتخت مکزیک مدرن عمل می کند.
اما آنچه در مورد آریاگا جذاب است این دوگانگی ، سازگاری ، تناسب بین فیلمبرداری و ادبی است. و این است که اگر فیلمهای او مغناطیسی باشند ، رمانهای او بینشی از کار او بسیار عمیق تر و شدیدتر از توانایی جادویی خواندن برای پرداختن به جهانهای پیچیده تر پر از تخیل ما را تکمیل می کند.
3 رمان برتر توصیه شده توسط گیلرمو آریاگا
خارجی
جهان قرن هاست که به لطف کار و لطف طبقه سیاسی پیشرفت نکرده است، دست کم آنطور که اکنون تصور می شود، آنقدر دور از اولین سنا و آگوراهای غرب نوپا... همه چیز از طریق آوانگارد پیش می رود. از خلاقیت، خواه علم باشد یا هنر، ادبیات، اخلاق یا هر فعالیت متفاوت دیگری از انسان. فقط این که پیشروی گاهی تقابل با مرتجع را فرض می کند.
شخصیت هایی مانند ویلیام ما را کاملاً در آن بیداری اجتماعی دیگر غوطه ور می کنند که مستلزم افراط گرایی برای مقابله با نیروهای مرکزگرا است که سرانجام غرق شدن آنها را باطل می کند. آوانگارد به عنوان یک جسور تقریباً جادویی، آلا دوریان گری، که تمام خطراتی را که یک باور جدید به همراه دارد، به عهده می گیرد.
انگلستان، 1781. ویلیام برتون، یک نجیب زاده جوان، با برخوردی روبرو می شود که شدت آن زندگی او را مشخص می کند و تغییر می دهد. او که مصمم است، وارد ماجراجویی می شود که در آن با نوابغ آن زمان آشنا می شود، که از آنها تمام دانش و تجربیاتی را که در اختیار او قرار می دهند برای رویارویی با موقعیت های شدید جذب می کند.
دوستی، عشق و اراده متحدان شما برای رویارویی با دنیایی عجیب و بی‌رحم خواهند بود، که در آن شخصیت شما مورد آزمایش قرار می‌گیرد و باید نشان دهید که آیا شجاعت تبدیل شدن به آن چیزی که می‌خواهید را دارید یا برای همیشه از نبودن خود پشیمان خواهید شد. شجاعت . .
Strangers جهش شگفت انگیز علم در قرن هجدهم و مبارزه آن با مواضع مذهبی و اشرافی را پوشش می دهد. در قلب این رمان تأملی عمیق در مورد وضعیت غیرقابل درک انسان نهفته است و ما را با همدلی به دنیای متفاوت و ناهنجار می برد، در رژه ای از شخصیت های دوست داشتنی با زندگی در لبه.
آریاگا با این رمان استادانه، چرخشی در روایت خود می گیرد، که خشم خواننده را به سرگیجه می کشاند و خود را با صمیمی ترین ترس ها، غم ها و تعصبات خود مواجه می کند.
آتش را نجات دهید
روح جرقه ای است که می تواند آتش را بیدار کند. زیرا فراتر از آگاهی ، عناصر اولیه ای را که از آنها ساخته شده ایم می یابیم. و بله ، ما بخش بزرگی از آب در مواد هستیم.
اما آتش بخشی دیگر است که به ما حیات می بخشد و ما را از اکسیژنی که تنفس می کنیم می بلعد. شاید ژوزه آن آتشی را می داند که در گودی روح ساکن است و خود را بدون قید و شرط به خواسته های آن، خوب یا بد، می سپارد...
هیچ چیز بهتر از سرنوشت تعیین شده از سوی خود برای تحریک رویارویی با مارینا، واقع در آن سوی طیف حیاتی، جایی که آتش‌های مدفون با شن‌های معمولی و فرض قرارداد ناشناخته است، وجود ندارد. اما مطمئناً آتش خطرات خود را دارد، خطر از دست دادن عقل هنگام تسلیم شدن در برابر آتشی که همه چیز را می بلعد، جایی که غرورها و امیال، رویاها و گناهان می سوزد و روح را بدون در نظر گرفتن آتش ناشی از اطرافش پاک می کند. طرح با دید چند کانونی آن غنی شده است.
هر چیزی که اتفاق می افتد در مرکز جهان قرار دارد که توسط شخصیت های مختلف مشاهده کننده ارائه شده است ، شاید در ابتدا اما در نهایت توسط آتش احاطه شده است. Salvar el fuego با آن م componentلفه ای که قبلاً در نویسنده یک گزارش انتقادی از جنبه های اجتماعی ذاتی بوده است ، ما را با قصه ای اصلی به سوی اعتقاد به غیرممکن به عنوان تنها راه ترکیب ، به گور باز به سوی ناهنجارترین نابرابری های دنیای کنونی ما می اندازد. آنچه از خشونت ، عشق ، کشف و رهایی از ترس ضروری است.
وحشی
حقیقت این است که مولفه ای از نوآوری در گیلرمو آریاگا وجود دارد. و بسیاری از کسانی هستند که آن را از صوری، در تکنیک روایی اثبات می کنند. اما ممکن است قدردانی از آنچه که نوآورانه است، مربوط به متخلف از توطئه‌های آریاگا، مؤلفه‌ی پیوند دهنده‌ی ادبیات با رفتارگرا، با تحلیل انگیزه‌هایی باشد که آریاگا استادانه بررسی کرده است، گویی او خودش در شخصیت های او به حد نهایی رسیده و می تواند عمیق ترین انگیزه ها را ردیابی کند.
کار سختی که با دخالت های شخصیت های خودشان سبک شده است، زندگی گاهی محاوره ای، همیشه سریع و دلخراش. در این قدرت روایی، شخصیتی مانند خوان گیلرمو که به عنوان یک یتیم در دنیایی هیولا به بدبختی خود رها شده است، به شخصیتی هملتی تبدیل می شود، در عذابی که پیش از سن طبیعی عذاب است. و چنین بالکنی به سمت پرتگاه در خدمت طرحی است که بر انتقام به عنوان تنها راه بقا و به عنوان تنها پایان ممکن متمرکز است.
با یک نکته نگران‌کننده، اما در نهایت طرح را از بار می‌کشد و آن خط موازی عجیب را بین هستی‌هایی ترسیم می‌کند که هرگز نمی‌توانند در هم تنیده شوند، ظهور آماروک گیرا است. آماروک عملاً بین کانادا و آلاسکا در جستجوی گرگی که آرزوی شکارش را دارد گم شده است، گویی این آخرین کاری است که باید در زندگی‌اش انجام می‌داد. تلفیقی از هر دو داستان مانند پژواک هر دو جهان است، از ارجاعات رویایی یک مورد بر دیگری. اما در نهایت، به طور جادویی، آنها در نهایت یکسان می شوند.
دیگر کتاب‌های پیشنهادی گیلرمو آریاگا…
گاومیش شب
صمیمی ترین تاریخ Arriaga. زیرا طرح در جهان های درونی قهرمانان مثلث وجودی فرو می رود.
گرگوریو، مانوئل و تانیا داستان غم انگیزی را می سازند که هدفش فراخوانی زندگی و عشق با وجود همه چیز است، اما در پایان با درد روانی مهیب، نقطه گذاری دیوانگی را دریافت می کند. زیرا دوستی هرگز با علایق مشترک خوب پیش نمی رود.
و با این حال، اجتناب ناپذیر فقط به این دلیل است، بدون هیچ گونه ادعای احتمالی. از آنجایی که انسان در ادبیات داستانی کانالی بی‌نظیر برای متعادل کردن احساسات و جستجوهای ضروری پیدا کرد، عشق و مرگ نقطه مقابل هر روایتی شدند.
آریاگا توانسته است قرائتی جدید را در همان مرز به ما ارائه دهد که شادی جاودانه را از عشق و درد غیرقابل تحمل دل شکستگی جدا می کند که با تئاتری بودن داستانهای کلاسیک یا مجاورت آزاردهنده روایت فعلی مانند این ، منجر به جنون می شود.
