در میان باسابقه ترین و شناخته شده ترین نویسندگان ایتالیایی ، برجسته است a کلودیو مگریس نویسنده و پشتوانه همه چیز ، با آن مجوز که سن به کسانی تعلق می گیرد که در همه نوع نبرد بازی کرده اند.
در غیاب آندره کامیلری ماگریس با تبدیل شدن به یک اقتدار کامل در روایت ایتالیایی، با وجود اینکه در همان ژانر شرکت نمی کند، سستی را انتخاب می کند. چرا که مسئله در ادبیات این است که هنوز هم فهمیده می شود که پیرتر، عاقل تر، مانند گذشته در قدرت...
بنابراین نگاه کردن به کتابشناسی Magris در حال حاضر یک عمل احترام است. حتی بیشتر زمانی که کشف می شود جنبه های داستانی و غیر داستانی آن به طور مرتب به عنوان شاخه هایی از یکدیگر تغذیه می کنند که یکدیگر را تغذیه می کنند و مجرای ادبیات و حقیقت ، زیبایی شناسی رسمی و همچنین تعهد را تشکیل می دهند.
مگریس یکی از نویسندگانی است که آثار خود را به عنوان زمینه ای ضروری برای ادبیات دیگر که از نظر محتوا صرفه جویانه تر و از نظر پشتیبانی زودگذر است جایگزین می کند.
3 رمان برتر توصیه شده توسط کلادیو مگریس
دانوب
گاهی اوقات به نظرم می رسد که نویسندگان چاشنی دوره ای دیگر با نویسندگان جدیدی که در حال ظهور هستند ، مغاکی دارند. منظور این نیست که از موضوعات یا منابع کاسته شود ، منظورم بیشتر در مورد ریتم ، سرعت است.
بیشتر در مورد مردانی مانند این اتفاق می افتد خوزه لوئیس سامپدرو, خاویر ماریاس یا خود ماگریس. همه آنها نویسندگانی هستند که مایلند داستان خود را برای شما تعریف کنند. کسانی را که می‌توانید تصور کنید که آرام پشت میزشان نشسته‌اند، می‌دانند که تمام وقت دنیا را دارند. بیش از هر چیز به این دلیل است که حس کاذب کنترل در طول زمان با تسلیم نشدن در برابر حواس‌پرتی‌های تکان‌دهنده و عجله‌های معمول آنها ارتباط زیادی دارد.
"دانوب" ، که "سفر فوق العاده ای در زمان و فضا" توصیف شده است ، با "tourisme éclairé" یک Stendhal یا Chateaubriand ارتباط برقرار می کند و ژانر جدیدی را در نیمه راه بین رمان و مقاله ، افتتاح می کند. دفتر خاطرات و زندگی نامه ، تاریخ فرهنگی و کتاب سفر.
به قول نویسنده ، این کتاب "نوعی رمان غرق شده است: من در مورد تمدن دانوب ، اما همچنین در مورد چشمی که آن را مشاهده می کند ، می نویسم" و "با احساس نوشتن زندگینامه خودم" نوشته شده است. مناظر ، احساسات ، برخوردها ، بازتاب ها: "دانوب" داستان یک "سفر احساسی" به شیوه استرن است ، که در آن راوی رودخانه قدیمی را از سرچشمه های خود به دریای سیاه می گذراند و از آلمان ، اتریش ، مجارستان می گذرد. ، چکسلواکی ، یوگسلاوی ، رومانی ، بلغارستان در حالی که در همان زمان در طول زندگی خود و فصول یک فرهنگ معاصر ، قطعیت های آن ، امیدها و نگرانی های آن سفر می کند.
سفری که در قالب موزاییک ، از طریق مکانهای بازدید شده و مورد بازجویی ، تمدن اروپای مرکزی ، با تنوع بی شمار مردم و فرهنگهای آن ، بازسازی می شود ، و آنها را در نشانه های تاریخ بزرگ و در آثار حداقل و زودگذر ثبت می کند. زندگی روزمره و شناسایی دنده های دقیق: حضور آلمان ، وزن اقلیت های قومی و فرهنگ های نادیده گرفته شده ، علامت ترک ترک ها ، حضور فعلی یهودیان.
میکروکاسموس
این در سال اول هر نویسنده ای که شروع به نوشتن یک روایت می کند، اتفاق می افتد. تئوری جهان های کوچک به سرعت و لزوما آموخته می شود. چیزی شبیه به این که هر چه کسی توانایی بیشتری برای قرار دادن کیهانی در بطری یک داستان نزدیک داشته باشد، توانایی بیشتری برای تبدیل رمان یا داستانش به چیزی ماورایی یا حداقل خواندن لذت‌بخش خواهد داشت.
نکته این است که برای انجام آن به اندازه کافی ماهر باشید. مگریس در این کار زرگری روایی را تمرین می کند و نشان می دهد که حتی از کوچکترین ، از دورترین گوشه جهان ، اسانس تمام بشریت می تواند به تحریک برسد.
اگر دانوب منطقه وسیع جغرافیایی و تاریخی را در بر می گرفت ، Microcosmos ، جایزه استرگا برای رمان ها را به دست آورد ، به عنوان راهنمای کشف مکانهای فزاینده کاهش می یابد.
از توصیف چشم انداز ، حتی در نا محسوس ترین جزئیات آن ، از گزارش حداقل موجودات ، سرنوشت ها ، احساسات ، نوسانات کمیک یا تراژیک ، روایتی نامنظم و متغیر مانند جریان رودخانه پدیدار می شود.
هر یک از آن دنیاهایی که در مثل یک هستی منعکس و ادغام شده اند در حضور همزمان زمان حال و گذشته زندگی می کنند. مردان قهرمان هستند ، بلکه حیوانات ، سنگها و امواج ، برف و ماسه ، مرزها ، حضور یک عزیز ، انعکاس صدا یا یک حرکت شاید ناخودآگاه ...
عکس های فوری
این نویسنده حرفه ای از عکس های فوری ، از آن جلوه های زندگی که در یک حرکت ، در یک عبارت یا در یک عبارت کوتاه جاودانه می شوند ، که قادر است کل معنای یک اشاره را جاودانه کند ، تغذیه می کند.
خواننده در اینجا متون کوتاهی پیدا خواهد کرد که قادرند آنچه را که از انگشتان خود می لغزد را به تصویر بکشند ، رفتارهای انسانی را با بصیرت و اسیدیته به تصویر بکشند ، جهان را با آمیزه ای پیچیده از طنز ، سوداگری ، خوبی و حکمت مشاهده کنند.
نتیجه یک دسته از مینیاتورهای دلپذیر است که شامل موضوعات ، شخصیت ها و موقعیت های مختلف است: شهر تریست. یک قسمت طنز در گالری لئو کاستلی در نیویورک زندگی می کند که دروغ های هنر آوانگارد را نشان می دهد. راه مسخره ای که توماس مان از آغاز جنگ جهانی دوم می فهمد. ناشرانی که پایان خوشی را بر نویسندگانی که منتشر می کنند تحمیل می کنند. دلیل محرمانه ای که باعث می شود یک کنفرانس بسیار باهوش و به طور بالقوه بیهوش کننده پر شود. کنگره های فرهنگی و جنسیت ؛ تنهایی زوج ها ...
