تحت شیفتگی برای مارسل پروست، نویسنده آندره آیمان کتابشناسی خاص او را پر می کند که دارای بقایای مشابه است و در نهایت ایده هایی مانند استدلال ها و احساسات را به عنوان طرح های کامل گسترش می دهد.
زیرا آن نوع جاودانگی را که قادر به انتقال است کشف کنید پروست در موج آثار حیاتی مانند "در جستجوی زمان از دست رفته" ، در نهایت مانند سم لاعلاج برای خلاقیت می سوزد.
و همینطور آندره آسیمان همچنین خود را در جهان پربار عشق تا وسواس غوطه ور می کند، از تخمیر آهسته تا رسیدن به حداکثر درجه های اومانیسم اساسی در حوزه های صمیمی که ما را وادار می کند با زندگی در یک امپرسیونیسم جذاب ذهنی ترکیب شویم. در آنجا که معیار تنظیم می شود ، تعادل بین احساسات و عقل برقرار می شود.
این سفر همیشه غنی کننده است ، عمدتا به عنوان همدلی لازم شناخته می شود که نگاه ما را از ناف ما دور می کند و چشم اندازهای جدیدتر و کامل تری را به ما ارائه می دهد.
تعداد کمی از نویسندگان موفق شده اند نثر را به عنوان کانالی مناسب برای خواندن که به طور پویا بین کنش های تأمل برانگیز جریان دارد ، بسازند. زیرا هر حرکتی از محرک ها شروع می شود ، از درونی ترین خواسته هابه و در جایی که موتورهای ما بیدار می شوند ، همه رویاها ، ناامیدی ها ، ترس ها و امیدهای ما را می سوزانند.
3 رمان برتر توصیه شده توسط آندره آسیمان
مرا به نام خود صدا کن
به نظر می رسد تمایل شخص الیور می خواهد الیو را به سمت پوست خود سوق دهد ، وانمود کند که صاحب سلول های خود است ، و از نام تا بوی بازدیدکننده جوان به خانه اش تسخیر شود. از آنجا که الیور به خانه اش دعوت شد ، پدرش او را به عنوان یک تبادل فرهنگی دعوت کرد ، زندگی الیو در اطراف ساکن خانه اش شروع شد که کم کم در رویاهای او زندگی می کند.
از زمانی که الیور وارد صحنه شد ، هیچ چیز برای الیو یکسان نخواهد بود. و هیچ چیز بهتر از این گفته نمی شود زیرا الیو به شخصیتی در لیبرتو علاقه های خود تبدیل می شود. در تفسیر او ما خود را در واقعیت انگیزه های عشق ، در خودخواهی جهش یافته و تاریخی ، در تمایلی که قادر به غلبه بر هر غریزه دیگر است ، غوطه ور می کنیم. چارچوب زمانی محدود ، چند هفته آینده برای نزدیک شدن الیو به الیور ، این تصور را از ماهیت ناخواسته شدیدترین شورها ارائه می دهد.
خانه الیو جای الیور نیست. و همه چیز ناپدید می شود و آن روزها نمی توانند آینده یا البته ابدیت را مشخص کنند. اما دقیقاً به همین دلیل ، آسیمان از ساعت های شمارش شده استفاده می کند تا احساسات ارائه شده برای ما همیشه معتبر باقی بماند و با پیشنهاد معنوی ، بهترین جرعه های اول شورها که هرگز فراموش نمی شوند و در نهایت به صورت فیزیکی در می آیند ، بهترین پیشنهاد است. از درد..
تغییرات معمایی
در مقایسه با احساس سبک و آزاردهنده وجود ما ، هیچ چیز سنگین تر از به هم پیوستن افراد دوست داشتنی نیست. همان کتاب عشق ما چیست.
و پل خود را دارد ، آن چیزی که روی پوست می نویسد ، زخم می گذارد یا پوست را تیز می کند. بزرگترین فضیلت ترکیب داستانی حکیمانه داستان پولس این است که بار دیگر حسی به بالاترین درجه تقطیر می شود. عشق ارزش برتر ذهنی است و پل بدون سازش به ما راه درک درک آنچه دوست داشت و آنچه هنوز دوست دارد را به ما می آموزد. یک رشته طلایی ظریف عشقهای گذشته و حال را متحد می کند ، درخشش آن از قاره ای به قاره دیگر ، از اروپا به آمریکا منتقل می شود.
اینها انواع معما هستند ، ترکیباتی که گره های عشق را به هم می پیوندند ، شور ، فداکاری ، میل یا از دست دادن را ایجاد می کنند. در هر لحظه عشق کشف می کند که پل چه بود و واقعاً چه کسی است وقتی بار شرایط گاهی اوقات اصرار دارد که اصل را دفن کند. بدون اینکه فراموش کنیم آنچه هست بیشتر در تصور دیگران باقی می ماند تا در وجدان خود. حتی بیشتر در مورد یک شخصیت در یک رمان ، هر یک از ما سمفونی متفاوتی را از پایه یک کلمه ، عشق ، می سازیم که به امکانات بی شماری سرازیر می شود.
هشت شب سفید
آسیمان چهار شب بیشتر از هنری به هنری کمک می کند داستویووسکی به قهرمان فیلم "شبهای سفید". اما در اصل روح این دو شخصیت کاملاً هماهنگ است.
توهم عشق به طور تصادفی تحقق یافته است ، بین این ترس که ممکن است به واقعیت تبدیل شود یا نشود. از سن پترزبورگ تا منهتن. از واقعیت شبهای روشن تابستان با تقریباً هیچ شبی با رنگ سفید ، آنهایی که هنری بین کریسمس و سال نو نیویورک در محاصره سرما زندگی می کند که با گرمای تند هنری در تضاد است ، زندگی خواهد کرد. زیرا او ، کلارا ، آمده است تا همه چیز را در وجود خاکستری اش اشغال کند. ارائه ای گاه به گاه که به نظر می رسد همان تغییر در سرنوشت است که به نظر می رسد در نهایت فرصتی را ارائه می دهد. اما شاید هنری احساس نمی کند که می تواند از ثروت خود استفاده کند ، یا در بدترین حالت او فکر می کند که پیشرفت با کلارا می تواند زیبایی را به زندگی روزمره نفرت انگیز او تبدیل کند.
یک پسر خاکستری مانند او می تواند طیف وسیعی از رنگ ها را رنگ کند. اما عشق نوپا سکون او را بین وسواس های غیرقابل کنترل نشان می دهد و هنری اجازه می دهد خودش را با آن نیرویی که او را به کلارا باز می گرداند جابجا کند. هشت شب برای طلوع یک سال جدید و شاید یک عشق جدید. ترس از آینده که به طور متناقض ، اشتیاق بیشتری را شعله ور می کند ، مفهوم عاشقانه ای که هنوز با طعم قدیمی مالیخولیا مطابقت دارد. داستان عاشقانه ای بیان می شود که فقط نویسندگان بزرگ می دانند چگونه این کار را انجام دهند ، راه را به سوی وجود ، به سوی متعالی ، بدون بیهودگی مشخص می کنند و هر صحنه را با معنا ، دیالوگ ها و بازتاب های قدرتمند بار می کنند.
دیگر کتاب های توصیه شده توسط آندره آکیمن
انسان غیر واقعی
هر نویسنده ای همیشه وقت دارد که از روح به سمت متافیزیکی متافیزیکی بپردازد. چیزی شبیه تمرین درون نگری که نویسنده را در جهان و همچنین انسان کامل را قرار می دهد. با این گزینه باید جعل هویت هر کسی که اثر را به عنوان نویسنده می خواند، حساب کنید. نوشتن سوال پرسیدن است. گاهی اوقات زمان پاسخگویی به قطورترین ها می رسد. تنها سلاح خاطرات و تجربیات نسبت به نوعی خرد است.
چقدر از ما به مرور زمان پاک می شویم؟ چقدر در مکان های دوست داشتنی می ماند؟ آیا می توانید به مکانی برگردید که هرگز فراتر از ذهن شما وجود نداشته است؟ در انسان غیر واقعی، آندره آکیمن از ما دعوت می کند تا در سفری به مکان های محبوبی مانند اسکندریه، رم، پاریس، سن پترزبورگ یا نیویورک، که با حضور شبح وار هنرمندان و نویسندگان تحسین شده در آن زندگی می کنند، او را به قلمرو خاطراتش همراهی کنیم.
دست در دست پروست، فروید، کاوافیس، پسوا، رومر، سبالد و بسیاری دیگر، نویسنده زمان غیرواقعی را کاوش می‌کند: مردی که می‌توانست باشد و نبود، هر چیزی که می‌توانست اتفاق بیفتد و نشد، اما هنوز هم می‌توانست. اتفاق می افتد و در برزخی بین خیال و واقعیت است. برخی از خاطرات در قالب مقاله که در آن نویسنده کتاب دور از مصر و مرا به نام خود صدا کن در تلاش برای درک رگ نوستالژیکی که بر سر شخص او و تقریباً همه او موج می زند، با گذشته و حال، آرزو و آرزو روبرو می شود. کار
