نویسنده ایرلندی بودن بدهی بیشتری به نوستالژی و کلوم مک کان او میداند. این چیزی شبیه احساس ناگهانی همه چیز است. احساس یا درک زودگذر به عنوان سرنوشت روح ایرلندی. از جانب اسکار وایلد به ساموئل بکت، گرایش اجتناب ناپذیر به تراژیکومیک زمان بارگذاری شده در صحنه زندگی در نثر ایرلندی تکرار می شود.
برای مردم ایرلند اینگونه اتفاق می افتد یا حداقل این گونه است که داستان نویسان بزرگ جزیره به ما می آموزند. با چمدان ذاتی شما ، Colum McCann رنگهای زنده و شدید را رنگ آمیزی می کند احساسات بد زندگی تناقضات ، ضررها ، غیبتها و زمان زندگی بعد از اینکه احساس می کنید دیگر نباید زمانی وجود داشته باشد.
کشنده بودن ، ناملایمات و بدبختی های شخصیت های کلم برای خوانندگان درس است. شخصیت ها با زنجیرهای خود به سمت احساس شبح وار زنده ماندن با این مزیت شروع می کنند که می دانند همه چیز trompe l'oeil است که به راحتی از ضربه بدبختی قابل حذف است.
و در پایان، هرچند عجیب به نظر می رسد، خنده، زندگی ناامیدانه، افراطی مصمم، تمام ساعت های خاکستری از بین رفته است. هنگامی که مه شاعر ایرلندی که رمان نویس شده است، موفق می شود از آن غبار مملو از رطوبت سرد وجودی بالا برود، عظمت هر تراژیک کمدی که با انحصار تکرار نشدنی زندگی می کند، نمایان می شود.
3 رمان برتر کالوم مک کان توصیه شده است
سیزده روش برای نگاه کردن
داستانی که به هزار قطعه تقسیم شده است. آن دسته از شخصیت هایی که با اثر خاص خود از روح خواننده عبور می کنند ، با گذر از جهان در لحظاتی که زندگی آنها مسیرهای نهایی ، جنبه های تلخ ، لمس های یخی یا حالاتی را که با ناامیدی در مرز هستند طی می کنند.
قابل توجه ترین نکته در مورد این اثر توانایی آن است که ما را در داستانهای سریع غوطه ور کند ، که به سختی قابل توصیف است ، اما شاید به همین دلیل از نظر جادویی نزدیک باشد. شخصیت پردازی یک لحظه بی طرفی جادویی است که در آن تقلید آسان تر می شود. نویسنده Colum McCan می داند چگونه از این طرح روح ها استفاده کند تا ما را در سرنوشت آنها ، در اولین احساسات آنها ، در عمیق ترین آرزوهای خود بدون توجیه در تحولات بزرگ یا نقشه های قبلی احساس کند.
نوعی خواندن خام ، رویکردی به شخصیت های مختلف این موزاییک زندگی به شیوه ای خشن و مستقیم ، به عنوان دارایی های اصیل خواندن ما به افکار کسانی که ما را به زندگی دعوت می کنند چشم دوخته است.
تنها چیزی که باید در مورد آنها بدانیم این است که آنها چیزی برای گفتن دارند ، حتی اگر به هیچ وجه آن را فاش نکنند. و احتمالاً با زمان بیشتر و توسعه بیشتر می توانیم به آن درجه از عمق برسیم که هنگام خواندن هر رمانی به آن عادت کرده ایم. اما Colum لازم ندانسته است ، چرا توضیح دهیم که آنها چه هستند اگر ما بتوانیم از آنها به عنوان شخصیت هایی که فکر می کنیم هستند مراقبت کنیم؟
یک کتاب جالب برای اشتراک در یک باشگاه کتاب. دعوت به خیال فرض ، قضاوت و کاشت انگیزه ها به گونه ای که این شخصیت ها در حین حرکت حرکت کنند و آنچه برای آنها اتفاق می افتد اتفاق بیفتد.
از ادبیات پیشنهادی و پیشنهادی استقبال می شود، دعوت نویسنده برای پر کردن صحنه ها با روح شخصیت هایی که برای زندگی متفاوت در هر یک از کسانی که شروع به زنجیر کردن کلمات یکی پس از دیگری می کنند ساخته شده است.
اقیانوس اطلس
در پرتو پیشرفت قرن XNUMX ، قرن گذشته به نظر ما آخرین فرصت برای کشف دنیایی است که در نهایت کوچک ، محدود و حتی تهدیدآمیز شده است ...
به همین دلیل است که این رمان هنوز حتی بیشتر از آنچه که در نظر گرفته شده ، جلوه مالیخولیایی بیشتری به خود می گیرد. زیرا جهش بین حال و گذشته ما را به آرزوی امکان تعلیق زمان و بازگشت به آن لحظاتی دعوت می کند که در آن هنوز جایی برای ماجراجویی به عنوان نمادی از زندگی و کشف وجود دارد.
1919 دو خلبان جوان با انجام اولین پرواز بدون توقف از اقیانوس اطلس از نیوفاندلند کانادا به ایرلند جهان را شگفت زده کردند. در هواپیما نامه ای با امضای خبرنگار امیلی ارلیچ سفر می کند ، نامه ای که باز شدن آن تقریباً یک قرن طول می کشد و کلمات آن سرنوشت چهار نسل از زنان را شامل می شود.
Colum McCann یک نقاشی دیواری سرگیجه آور در سه قرن نوشته است ، یک شاهکار ادبی که نشان می دهد چگونه می توان شجاعت و امید را از نسلی به نسل دیگر منتقل کرد و در برابر زمان ایستادگی کرد.
باشد که جهان وسیع همچنان بچرخد
شما می توانید به دنبال نماد شناسی هنری، بُعد فراتر از کنش باشید. موضوع این است که فیلیپ پتی با تیرک خود روی طناب محکم از برج های دوقلو عبور کرد. و در حالی که ناظران بی‌احتیاطی را همانطور که می‌توانستند امتیاز ایده‌آل اندیشیدن به جهان را از آنجا در نظر بگیرند، در نظر گرفتند، حقیقت این است که پتی فقط به نمایندگی از همه رهگذران در جهانی در تعادل ناپایدار توجه داشت. چیزی که به زودی با پیشرفت داستان کشف می کنیم ...
در سپیده دم صبح دیر تابستان ، منهتنیتی های پایین به بالای برج های دوقلو خیره شدند. ما در آگوست 1974 هستیم و یک شخصیت کوچک و معمایی در یک کابل بین دو ساختمان در یک تعادل بعید قدم می زند.
و در پایین، در نیویورک شلوغ و خشن دهه هفتاد، سرنوشت چندین شخصیت با هم تلاقی می کند و زندگی به ظاهر عادی آنها برای همیشه تغییر می کند: یک کشیش ایرلندی که با شیاطین خود می جنگد و در میان روسپی ها در برانکس زندگی می کند، گروهی از مادران. که برای عزاداری فرزندان مرده خود در ویتنام گرد هم می آیند، هنرمندی که شاهد حادثه ای خواهد بود که برای همیشه او را به یادگار می گذارد، مادربزرگ جوانی که به دختر نوجوانش کمک می کند در حالی که تلاش می کند به خودش ثابت کند زندگی اش معنی دارد…
