برای مارتا آگیلرا ، زمان آن فرا رسیده است که آینده کمترین اهمیت را دارد. و کسی که از آنچه اتفاق می افتد نترسد ، کسی که از عواقب سنگین رهایی یافته باشد ، می تواند در نهایت انتقام خوبی را از بدی که از زمان های گذشته حاکم بوده ، بگیرد.
اینطور نیست که مارتا آگیلرا شنل ابرقهرمانی خود را آویزان کرده و خود را وقف جنگیدن مثل داوود علیه جالوت می کند. تنها باید سرانجام مطابق آن اصول خوبی عمل کرد که همیشه در افق پیش بینی می شود ، در حالی که مشخص می شود دقیقاً برعکس در بالاترین موارد قدرت چگونه انجام می شود.
مارتا زمان کمی برای بیرون آمدن از در بزرگ دنیایی دارد که قبلاً برایش بسیار کوچک شده است. یا حداقل او توموری را که به طور برگشت ناپذیری سلول های او را تهدید می کند ، بزرگ کرده است.
و این زمانی است که تنفس چیزی فراتر از سکون زندگی می شود. با هر الهام جدیدی ، مارتا احساس می کند که مدیون مکانی است که جهان نامیده می شود و در هر ثانیه جدید با اطمینان بیشتری از آن خداحافظی می کند.
قهرمان ما از ماموریت خود در این زندگی ، که روزنامه نگاری دیگری نداشت و حتی مواجهه با کسانی که با عدالت بازاری می کنند یا به سادگی معتقدند که همه مستحق ضمانت های رویه ای هستند ، تصمیم می گیرد کارآمدترین قانونی را اعمال کند ، قانونی که در نهایت این بود برای کاهش شر قربانی به همان میزان که دریافت کرده است ، نوشته شده است.
مارتا نیز به طریقی انتقام بی عدالتی خود را می گیرد ، آن تومور که عمر او را به مسخره می رساند. اما دقیقاً از آن شکستی که در انتظار اوست ، مارتا بهترین تلاش را برای مقابله با دلایل از دست رفته خود خواهد داشت ، و از آنها که مرگ را فرض می کند ، دقیقاً برای گمشده فرار می کند.
اکنون می توانید رمان تالون (با تخفیف اندک از طریق این وبلاگ) ، کتاب جدید سانتیاگو دیاز را در اینجا بخرید: