عوضی، اثر آلبرتو وال
گاه ورطه های روح که نور به آنجا نمی رسد، روزگار و راهی پیدا می کنند که در راه خود لذت ببرند. جزیره‌ای آرام مانند تنریف به نقطه‌ای تبدیل می‌شود که همه بدی‌ها به صورت رذیلت‌ها، تباهی‌ها و مصیبت‌های غیرقابل توصیف با جنبه‌ای از وسوسه در آن متمرکز می‌شود...