از سال 1990 آفریقای جنوبی از آپارتاید خارج شد. نلسون ماندلا از زندان آزاد شد و احزاب سیاسی سیاه پوست در پارلمان از برابری برخوردار بودند. همه این تفکیک اجتماعی موثر با بی میلی معمولی سفیدپوستان ممتاز و درگیری های ناشی از آن انجام شد.
باید به رسمیت شناخته شود که اراده سیاسی ستودنی رئیس جمهور دی کلرک نیز به دلیل ضرورت مشخص شد. تضاد بین جمعیت شناسی گسترده و فقدان شرایط شغلی در شرایط اقتصادی بسیار متفاوت بر کل آفریقای جنوبی تأثیر گذاشته است. این نیاز سپس به یک فضیلت تبدیل شد و کم کم سناریوی لازم برای برابری با آمدن نلسون ماندلا به ریاست جمهوری در سال 1994 عالی شد.
اما آن سالهای طولانی آپارتاید ، که تا دیروز آخرین ما مانند لکه ای عجیب در دنیایی کاملاً یکپارچه بدون درک نژادها ، ادیان یا هر جنبه دیگر تمدید شد ، داستانهای بسیار کمی به جا گذاشت که ارزش گفتن و به خاطر سپردن را دارد. چه کسی که حداقل بتواند رمانی از زندگی خود بنویسد ، به ویژه در میان اکثریت سیاه پوست محروم.
نکته این است که بیانکا ماریس دانه درخشان خود را برای ساختن یک تاریخچه ضروری از داستان تا جهانی شدن آنچه اتفاق افتاده است ، کمک کرده است.
در این رمان با رابین کنراد ، دختر سفیدپوست مطلوب و بیوتی موبالی ، از قوم خوسا ، به عنوان ماندلا ملاقات می کنیم. ما در آپارتاید کامل هستیم (1976) در حالی که بقیه جهان تا حد زیادی بر نژادپرستی نهادینه شده غلبه کرده اند (متاسفانه نژادپرستی به صورت فردی همیشه وجود خواهد داشت).
دو طرف آینه همان واقعیت در شورش سووتو شروع به چرخیدن می کند. در آنجا رابین کنراد والدین خود را از دست می دهد و با خلاء کامل در آن زندگی می کند. زیبایی بهتر از این نیست ، دخترش در درگیری آشوب ناپدید می شود.
تراژدی چنین است ، با همه چیز برابر است. مهم نیست از کجا آمده اید ، ثروتمند هستید یا فقیر. وقتی غم انگیز دو زن را تکان می دهد ، و در اعماق وجودشان متوجه می شوند که همه این نابرابری وجود دارد ، بیشتر آگاه می شوند که از دست دادن نتیجه بی دلیل است که در آن زندگی می کنند. یک داستان احساسی ، یکی از آنهایی که در نهایت به وضعیت انسانی مورد حمله ایدئولوژی اشاره می کند ، به عنوان تنها چیزی که می تواند جهان بدتری را ایجاد کند.
اکنون می توانید رمان را بخرید اگر شعر را نمی دانید ، همهمه کنید، کتاب جدید بیانکا مارایس ، در اینجا. با تخفیف کمی برای دسترسی از این وبلاگ ، که همیشه قدردانی می شود: