Bokazio literarioa urte luzeen ondoren une egokian asebetea izan daitekeela, 40 edo 50 ondoren iritsi ziren egileen agerikoa da. Gogoan ditut kasu ospetsuak, hala nola Chandler o Defoe. Lehenengoak 44 urtean argitaratu zuen bere lehen eleberria eta bigarrenean 59an.
Fiona barton Defoe-ra hurbiltzen da eta bere lehen eleberria 60 urterekin kaleratu zuen. Eta kontatu behar zen guztia nobela batean eta bestean piztu zen. Egile hau suspense generoarentzat aurkitzeak, zalantzarik gabe, guztiok gertukoak garela uste dugun zirkulu horien inguruan sakontasun handia duten tramak aberasten dituelako: familiakoak, lagunak ...
Ren konpromisoa Fiona Barton gauzen alde ezkutu hori deskubritzeagatik (eta batez ere jendearena) azkenean egiaren argira eramaten duten labirinto kezkagarrietara garamatza. Edonork bere burua galdu eta zoratu daitekeen edo inoiz imajina zezakeena bihur daitekeen labirintoak.
Fionak urteetan zehar lehen lerroan praktikatzen duen kazetari handiaren osagai kroniko ukaezinarekin, Fiona-k bere argumentuak testuinguruan kokatzen ditu pertsonaia liluragarri, benetako eta dramatikoz beteriko kosmos horien inguruan, bizitzari bere ertz zorrotzenetan jasanak.
Fiona Bartonen gomendatutako 3 nobela onenak
Susmoa
Kate Waters kazetariaren hirugarren zatiak albiste nagusien kronika osagarrietan agertzen diren gure mundu hurbileneko misterio ilunen amildegira begiratu zuen.
Desapariciones, crímenes pasionales o fríos asesinatos por el poder…, el universo narrativo de Fiona Barton aborda esas intrahistorias de nuestros días que nos hacen deambular por el lado siniestro y salvaje de nuestra realidad. En esta ocasión conocemos sobre la desaparición de dos chicas inglesas de vacaciones por el mundo. Su último destino conocido: Tailandia. Kate Waters empieza a tirar de sus hilos para conseguir la historia, para desarrollarla una vez más y de paso tratar de esclarecer los detalles.
Baina kazetariaren jarraitzailearen kronika bilaketan egin dugun bilaketa horretan aurrera egin ahala, bere alderik berezienean sakontzen dugu. Katek ere absentziak iragarpen ilun gisa mantentzen dituelako. Eta orduan aitaren arteko loturei erreparatzen diegu, haurren beharrezko askatasunaren eta gurasoen ezagutza beharraren arteko orekaren ideia. Bi trama paraleloetan liluratzen dituen bi alderdi dituen eleberria.
Alarguna
Pertsonaia bati buruzko zalantzaren itzala faktore kezkagarria da gatza merezi duen edozein thriller edo krimen nobelan. Batzuetan, irakurleak berak nolabaiteko konplizitate batean parte hartzen du idazlearekin, eta horri esker pertsonaiek gaitzaz dakitena haratago ikus daiteke.
En otras novelas participamos del mismo desconocimiento o ceguera que cualquiera de los personajes. Ambos sistemas son igualmente válidos para construir una novela de misterio, thriller o lo que proceda, de cara a captar la completa atención y tensión del lector. Pero hay situaciones extremas en las que realmente acabas padeciendo al personaje y te alegras de no ser él. El mundo de la ficción da para muchos planteamientos, algunos de ellos sumamente aviesos y, por qué no decirlo, también cautivadores en su lectura…
Si él hubiera hecho algo horrible, ella lo sabría. ¿O no? Todos sabemos quién es él: el hombre que vimos en la portada de todos los periódicos acusado de un crimen terrible. Pero, ¿qué sabemos realmente de ella, de quien le sujeta el brazo en la escalera del juzgado, de la esposa que está a su lado? El marido de Jean Taylor fue acusado y absuelto de un crimen terrible hace años.
Cuando él fallece de forma repentina, Jean, la esposa perfecta que siempre le ha apoyado y creído en su inocencia, se convierte en la única persona que conoce la verdad. Pero ¿qué implicaciones tendría aceptar esa verdad? ¿Hasta dónde está dispuesta a llegar para que su vida siga teniendo sentido? Ahora que Jean puede ser ella misma, hay una decisión que tomar: ¿callar, mentir o actuar?
Ama
Fiona Bartonek krimen berriemaile gisa egin duen ibilbide luzea thriller idazle gisa egin berri duen agerraldiari bidea ematen ari zen.
Y nada mejor para empezar que parapetarse en un alter ego como es Kate Waters para abordar su primera novela «La viuda» y esta segunda que vuelve a tomar los derroteros del periodismo como enlace con ese lado oscuro de las crónicas, con lo que no se cuenta, con la verdad más allá de unas limitaciones de caracteres impuestos por la editorial de cualquier rotativo.
Hain zuzen ere, horregatik, jaioberriaren aztarnen agerpena erlazionatzen duen gertaera kezkagarriaren berrikuspen laburrak egileak espazioak mugatutako hainbeste urteko mendeku berezia hartzen du eta historia barnean sartzen gaitu, ikerketa frenetiko batean Londres bezalako hiri handi baten eguneroko bizitza iluntzen duten beste hainbeste gertakariren artean galdutako kronika beltz murriztuak apenas azaltzen duen egiaren bila.
Hain zuzen ere, Londres, Sherlock Holmes edo Jack the Ripper-en iradokizun lainotsuarekin. Eszenatokiak ere balio du argumentuarekin bat datorren eszenatokia zehazteko orduan ... Eta han, Londresen, gertaeren errealitatea errealitate etsigarri eta arriskutsu bat erakusten duten ikuspegien zati batean zatituta dago.
Las tres mujeres que tienen que ver con ese funesto descubrimiento que asoma a lo peor del ser humano reviven con mayor intensidad si cabe su vieja deuda con el pasado. Tan solo Kate Waters, nuestro tercer foco sobre los hechos, aportará esa introducción aséptica en lo pretérito hacia una verdad que puja desde los abismos del ser de tantas almas que albergan secretos inconfesables.
Kate Watersek bakarrik hartuko ditu arriskuak berriro ere justizia lortzeko ahalegin horretan justiziak dagoeneko erantzunak bilatzeari utzi dionean. Sekretu handiak, norbaitek abandonatutako haur hezur horien inguruan gertakariak inguratzen dituela ziurtatzeak, defentsa osoa bultzatuko du dena lurpean mantentzeko, Kate nahigabea ehorzketa goiztiarrera eraman beharrik ere.
Fiona Barton-en gomendatutako beste liburu batzuk
Gure bat
nolabait gogora ekartzea Scorsese, Fiona Bartonek titulu bat berea egiten amaitzen du mafiari hura eraldatzeko eta oso bere egiteko aldarrikapen horrekin. Baina gaiak badu bere trikimailua... sakonean mafiaren zirkulu itxiak denok izan gaitezkeenaren ideiatik hurbil daudelako itxuraz idiliko den herri bat bezain zehatza. Gero eta itogarriagoa den mikrokosmos batean, Elise berezitasun ilunenetara eramaten gaitu...
Elise detektibe handinahi bat da; Edo sendatzen ari den minbiziak oinarriak astindu baino lehen izan zen. Orain Ebbingera joan berri da, inor ezagutzen ez duen herri idiliko batera. Bere konbaleszentzian, leihotik ikusten ditu asteburuko turisten eta bertakoen arteko tirabirak. Elisek bizilagunen ate atzean gertatzen dena besterik ez du asmatzen; hala ere, Dee, garbitzen laguntzen dion emakume gaztea, dena ikusten eta entzuten duen presentzia ikusezina da.
Dena apurtzen da bi nerabe ospitaleratu eta gizon bat desagertu denean. Elise errepidera itzuliko da erantzunen bila, baina komunitate txikiak mailak ixten ditu haien sekretuak babesteko.
