Ένα περίεργο πράγμα συμβαίνει συνήθως στη λογοτεχνία που, αν αναλυθεί σωστά, είναι ακόμα φυσικό. Τείνουμε να ανακαλύπτουμε πρόωρες γυναίκες συγγραφείς πριν από άντρες συγγραφείς που έχουν ήδη εκδώσει ένα καλό βιβλίο στην ηλικία των είκοσι ετών.
Όπως είπα ήδη, είναι κάτι που συμβαίνει «συνήθως», γιατί η γενίκευση δεν με έπεισε ποτέ. Αλλά η τάση είναι εκεί, και κατά την ταπεινή μου γνώμη οφείλεται σε μεγαλύτερο ενδιαφέρον ή ταχύτερη πνευματική εξέλιξη προς τη δημιουργικότητα από την πλευρά των γυναικών. Περιπτώσεις όπως αυτή του Espido ελεύθερο, η ίδια η Lucía Etxebarría ή ακόμα και JK Rowling, για διεύρυνση του φάσματος των συγγραφέων.
Και ήδη με πιο καθολικό χαρακτήρα, είναι αλήθεια ότι ο καθένας που βρίσκει την απόλαυση και την εκτόξευση στη γραφή από μικρή ηλικία, το κάνει πραγματικά και λόγω ενός σωρού σκέψεων και ιδεών που χρειάζονται το κανάλι της αφηγηματικής σύνθεσης. Ένας πρόωρος συγγραφέας ή συγγραφέας είναι πάντα κάποιος με πολλά πράγματα να πει από τα βάθη του εσωτερικού του εαυτού για να ερμηνεύσει την πραγματικότητα από το συγκεκριμένο πρίσμα.
Χωρίς αμφιβολία, η ανάγνωση ενός πρόωρου συγγραφέα φέρνει πάντα νέα ενέργεια, μια αναμφισβήτητη δέσμευση της λογοτεχνίας στη ζωή και την παρεξηγημένη σοφία εκείνων των χρυσών εποχών που είναι η νεότητα. Αλλά και μια πρώιμη συγγραφέας όπως η Lucía Etxebarria, που ήξερε πώς να προσεγγίσει το ευρύ αναγνωστικό κοινό πριν από τα 30 της, διατηρεί για πάντα αυτό το κίνητρο που σου επιτρέπει να παρατείνεις τη δημιουργική σου νεότητα, να εμπιστεύεσαι αυτό που κάνεις και να ξεκινάς πάντα σε νέες περιπέτειες.
Παρά μια περίοδο παραίτησης που εμφανίστηκε στην καριέρα αυτής της συγγραφέα, επέστρεφε πάντα με νέα βιβλία κάτω από την αγκαλιά της.
Τα 3 καλύτερα προτεινόμενα βιβλία της Lucía Etxebarría
Από οτιδήποτε ορατό και αόρατο
Κάθε βιβλίο που ξεκινά με την πρόθεση «Ντε» μας παρουσιάζεται με συσκευασία, σαν μια πραγματεία για οποιαδήποτε κοινωνική, πολιτική ή επιστημονική πτυχή.
Και η αλήθεια είναι ότι σε αυτό το μυθιστόρημα ανακαλύπτουμε ότι, μια αφηγηματική πραγματεία για όλα όσα φαίνονται και όσα δεν φαίνονται για το τι είναι να ζεις και τις ορμές που μας οδηγούν. Τα ορατά μέρη της Ρουθ και του Χουάν δείχνουν δύο ανθρώπους που είναι ακόμη νέοι, ασχολούνται με ζωτικά έργα για τον κινηματογράφο ή τη λογοτεχνία, ικανοί να καταβροχθίσουν τη ζωή και τον χρόνο της με αρκετή ενέργεια.
Το αόρατο είναι το πηγάδι από το οποίο έπρεπε να σκαρφαλώσουν και οι δύο για να φτάσουν εκεί. Ένα πηγάδι που εξακολουθούν να κρυφοκοιτούν, από καιρό σε καιρό, όταν παύουν να δείχνουν την πιο ορατή πλευρά τους απ' έξω. Τεντωμένο σχοινί χαρακτήρες που, ακριβώς σε αυτό το ρίσκο, απολαμβάνουν με πάθος χωρίς να σκέφτονται την καταστροφή που μπορεί να έρθει αργότερα...
Ένα θαύμα σε ισορροπία
Δεν μπορείς να καταλάβεις τη ζωή αλλιώς. Όπως έχω επισημάνει προηγουμένως σχετικά με τους χαρακτήρες της Ρουθ και του Χουάν, μπορούμε να θεωρούμε τους εαυτούς μας σχοινοβάτες που κοιτούν μπροστά, αισιόδοξοι στο τελευταίο βήμα, χωρίς να σκεφτούμε αν δεν θα ήταν καλύτερο να ξέρουμε αν υπήρχε δίχτυ κάτω από τα πόδια μας και το σχοινί...
Αυτό το μυθιστόρημα μας εισάγει στον τεράστιο χαρακτήρα της Eva Agulló. Βρίσκεται σε εκείνη την παράξενη μετάβαση ανάμεσα σε μια ζωή παραδομένη στον ηδονισμό ή τον ηθικό μηδενισμό των εθισμών και στον ξαφνικό ορίζοντα της υπερίσχυσης της μητρότητας.
Ίσως ένα παιδί δεν χρειάζεται να ξέρει τα πάντα για τους γονείς του... ή ίσως γνωρίζει, γιατί φέρει την αλυσίδα των γονιδίων του. Το θέμα είναι ότι η αλλαγή γενιάς χρησιμεύει στον συγγραφέα για να αποκαλύψει τη σκοτεινή αλήθεια της μητέρας που βρίσκεται σε εξέλιξη: την Eva Agulló.
Ο Θεός δεν έχει ελεύθερο χρόνο
Οι πρώτοι έρωτες έχουν πάντα κάτι από ανακάλυψη, από λαμπρή πυράκτωση των πρώτων συναισθημάτων, από ανεξέλεγκτο πάθος, από αυθεντικότητα τελικά. Το να σκεφτεί κανείς να επιστρέψει σε αυτά τα σενάρια όταν κάποιος έχει επιστρέψει από τα πάντα φαίνεται παράξενο και γελοίο.
Κι όμως η μελαγχολία εκείνου του χθες χαϊδεύει σαν μια λεπτή αγκαλιά που ξυπνά το δέρμα. Αυτό συμβαίνει κάποια στιγμή στον Ντέιβιντ όταν συναντά ξανά την Έλενα. Ήταν και οι δύο μαζί και η Αλεξία είναι υπεύθυνη για το reunion.
Γιατί η Έλενα βρίσκεται μεταξύ ζωής και θανάτου και η ξαδέρφη της Αλεξία πιστεύει ότι δεν θα κάνει κακό να τον ξανασυναντήσει. Μόνο μετά την ανθρωπιστική πρόταση ανακαλύπτουμε ένα μυστηριώδες πλαίσιο που έχει να κάνει με τη ζωή του καθενός από τους χαρακτήρες εκείνης της ειδυλλιακής νεολαίας.
Οι μετέπειτα φιλίες και οι έρωτες δεν οδηγούσαν πάντα στα καλύτερα μονοπάτια... Ένα μυθιστόρημα που περιείχε ένα σημείο αγωνίας ανάμεσα σε ανανεωμένα πάθη, προδοσίες και φρικιαστικές ανατροπές...
