Καθώς γράφω...

Ως εκκολαπτόμενος συγγραφέας, μαθητευόμενος ή λανθάνοντας αφηγητής που περιμένει κάτι να πει, πάντα ήθελα να ρωτήσω ορισμένους συγγραφείς στις παρουσιάσεις τους τα κίνητρά τους, την έμπνευσή τους να γράψουν. Αλλά όταν η γραμμή προχωράει και τους βρίσκεις με τα στυλό τους και σε ρωτούν αυτό το θέμα, για...

Συνέχεια ανάγνωσης

Χαμένη γενιά

Κάναμε λάθος. Τι θα κάνεις. Το κάναμε όμως επίτηδες. Μας αποκαλούσαν τη χαμένη γενιά γιατί δεν θέλαμε ποτέ να κερδίσουμε. Συμφωνούμε να χάσουμε ακόμη και πριν παίξουμε. Weμασταν ηττοπαθείς, μοιρολάτρες. πέσαμε στο εύκολο descensus averni Από όλες τις κακίες στις οποίες περνάμε τη ζωή μας Δεν γερνάμε ούτε παρακμάζουμε, ήμασταν πάντα τόσο ζωντανοί… και τόσο νεκροί.

Μιλήσαμε μόνο για σήμερα γιατί ήταν αυτό που μας είχε απομείνει, ένα ολόκληρο τεράστιο σήμερα νεότητας, ζωντάνιας και διωγμένων ονείρων, εξαντλημένων, εξοντωμένων με χειρουργικές επεμβάσεις ναρκωτικών. Σήμερα ήταν άλλη μια μέρα που κάηκα στο γρήγορο κάψιμο της ζωής. Η ζωή σου, η ζωή μου, ήταν απλά θέμα χρόνου να καείς σαν φύλλα ενός φρενήρη ημερολογίου.

Συνέχεια ανάγνωσης

Ιστορία μέσα σε μια άλλη ιστορία

Ένας ατελείωτος βρόχος. Ένα όμορφο διακοσμητικό μοτίβο για το προαύλιο της συναγωγής, που αναστήθηκε αιώνες αργότερα ως αγροτικό σπίτι, με το όνομα: «Το όνειρο της Βίριλα».

Ατελείωτο Λάσο από το Virila's Dream 1

Όταν αποφάσισα για το όνομα του μυθιστορήματός μου: «El sueño del santo», Ήμουν περίεργος να βρω αυτή τη σύμπτωση στο διαδίκτυο. Το σύνολο για το μέρος, μια συνέκδοξη για να μιλήσουμε για τον ίδιο χαρακτήρα, τον Άγιο Βίριλα, και το όνειρό του για μια μυστικιστική εμπειρία, ένα είδος πρόβας αιωνιότητας.

Στην παρουσίαση του μυθιστορήματος στο Sos del Rey Católico, συνομίλησα με τον Farnés, τον υπεύθυνο, μαζί με τον Javier, για την αποκατάσταση της παλιάς συναγωγής και την πλήρωση αυτών των αιώνων εσωτερικών τοίχων με ψυχές που περνούν και μπορούν να μείνουν και να απολαύσουν την όμορφη πόλη του Sos del Rey Católico.

Συνέχεια ανάγνωσης