3 лепшыя кнігі Акі Шымазакі

Па -за прахалодай Муракамі, пісьменнікам падабаецца Есимото o Шымазакі Яны паказваюць, што японская літаратура - гэта таксама справа вялікіх апавядальнікаў, якія адказваюць за папярочную ўніверсальнасць усіх культурных падзей. Нічога больш прэтэнцыёзнага ў сваёй заяве так эфектыўна ў сваёй рэальнасці. Таму што лепшы сінтэз - гэта сумесь паміж культурамі. Магчымасць атрымліваць асалоду ад уяўнага, перанесенага на паперу з культурных выказванняў, далёкіх ад этнацэнтрычнай інерцыі, робіць для "альянсу цывілізацый" значна больш, чым любы іншы палітычны скрутак.

У выпадку з Сімадзакі, і паколькі я стаў этналагічна ўцягнутым, справа не ў тым, што мы знаходзімся перад перадатчыкам японцаў як месца дзеяння або асаблівай матывацыі сюжэту. Фактычна, яна ўжо піша на прыёмнай французскай мове сваёй цяперашняй Канады. Але зразумела, што ідыясінкразія калыскі і мінэту таксама цячэ ў літаратуры. І тут вы даведаецеся, што разуменне персанажаў, якія выклікаюць вельмі далёкія матывацыі, стала нашым дзякуючы суперажыванню, якое прыносіць нам кожнае чытанне.

Карацей кажучы, чытаючы Сімадзакі, мы аднаўляем мінімалістычны, але падрабязны пункт існавання, калі станем скрупулёзнымі назіральнікамі душы. Мы становімся дзіўнымі залатнікамі, якія набліжаюцца да самых глыбокіх інстынктаў сваіх герояў. Усё дзякуючы амаль атамнаму падыходу да яго герояў - ад ячэйкі эмоцый да духоўнай тугі.

Тройка рэкамендуемых раманаў Акі Шымазакі

Сэрца Ямата

Гісторыі немагчымых каханняў, скрыжаваныя сэрцы, як мячы, і непазбежныя прыхільнасці да самых няшчасных лёсаў - да гэтага часу крыніца, з якой можна выратаваць той момант рамантызму, які ў японскім выпадку звязаны з многімі іншымі надзвычай цікавымі аспектамі, такімі як паняцце гонару. Кантраст размяшчэння гісторыі ў Японіі, якая адрадзілася пасля няшчасцяў пасля Другой сусветнай вайны, прапануе нам яшчэ больш складаны сцэнар для некаторых герояў, з якімі мы хацелі б, каб свет нарэшце павярнуўся ў іншы бок ...

Аокі Такашы трыццаць гадоў, ён працуе ў прэстыжнай токійскай кампаніі, якая патрабуе ад сваіх супрацоўнікаў абсалютнага часу і адданасці справе. Наўрад ці ёсць месца для любоўнага жыцця, але Такашы гвалтоўна і нечакана ўлюбляецца ў Юко, прыёмную, з якой ён падзяляе курсы французскай мовы. Разам яны пачынаюць прыгожыя адносіны, поўныя штодзённых рытуалаў, якім пагражае, калі спадчыннік магутнага банка Суміда заўважае яе і афіцыйна просіць у бацькі рукі.

Хоць ён піша на французскай мове, Сімадзакі належыць да таго ж роду выдатных сучасных японскіх пісьменнікаў, такіх як Харукі Муракамі, Хіромі Кавакамі і Ёка Огава, з такім унікальным спалучэннем пачуццёвасці і меланхоліі і такой увагай да дробных і вялікіх змен у прыродзе і чалавецтве душа ..

Hôzuki, кнігарня Міцука

Водар старой кніжнай шафы распаўсюджваецца ад нітак святла, якія фільтруюцца паміж яго аб'ёмамі. І там, дзе цемра паміж паліцамі навісае над намі з ценямі яе бясконцых гісторый і сваёй непрыступнай мудрасці, такі кнігагандляр, як Міцуко, ведае ўсё, што можа адбыцца, нягледзячы на ​​ўяўную цішыню ...

У Міцука ёсць кнігарня, якая спецыялізуецца на філасофскіх творах. Там ён спакойна праводзіць свае дні з маці і Таро, яго глуханямым сынам. Кожную пятніцу ўвечары яна становіцца афіцыянткай у элітным бары гаспадынь. Гэтая праца дазваляе яму забяспечыць сваю фінансавую незалежнасць, і ён высока ацэньвае размовы з інтэлектуаламі, якія часта наведваюць прадпрыемства.

Аднойчы ў краму заходзіць выдатная жанчына ў суправаджэнні малой дачкі. Дзеці адразу прыцягваюцца адзін да аднаго. Па патрабаванні спадарыні і дагадзіць Таро, нягледзячы на ​​тое, што ён звычайна пазбягае знаёмстваў, Міцука згаджаецца ўбачыць іх зноў. Гэтая сустрэча можа паставіць пад пагрозу баланс вашай сям'і.
Акі Шымадзакі тут даследуе прыроду мацярынскай любові. З вялікай тонкасцю ён сумняваецца ў валокнах і трываласці гальштукаў.

Квінтэт Нагасакі

Буйны зверства заканчваецца найгоршай працай, злавесным здзяйсненнем забойства. Гэты раман змяняе сваю ўвагу ад трагедыі бомбаў да ўнутранага механізму, які таксама падарваў свет Юкіко ...

На працягу ўсяго жыцця Юкіка пражыла са страшнай таямніцай: раніцай 9 жніўня 1945 года, перш чым бомба была скінута на Нагасакі, яна забіла бацьку. У лісце, пакінутым дачцэ пасля смерці, ён прызнаецца ў злачынстве і паказвае, што ў яго ёсць зводны брат. Неўзабаве стане вядома, што не толькі Юкіко захоўваў невымоўныя сакрэты. Асабістыя гісторыі пераплятаюцца з гістарычнымі падзеямі: Другая сусветная вайна ў Японіі, канфлікты з Карэяй, землятрус 1923 г. Пакаленні ідуць адно за адным, пакуль узнікае ўсвядомлены партрэт грамадства, японскага, поўнага супярэчнасцей і звязанага з яго традыцыямі. ...

На заднім плане прырода, пастаянная і стрыманая прысутнасць, далікатная і элегантная, як напісанне Акі Шымазакі: вецер, які лашчыць шчаку, аблокі ў задушлівым летнім небе, светлякі, якія ляцяць над ручаём, блакітная трава васурэнагуса, камеліі у лесе Нагасакі. Кароткія сказы вытанчанай прастаты, часам далікатна паэтычнай, іншай пачуццёвай, якія сутыкаюцца з прыватнымі і ўніверсальнымі драмамі і праз якія нават самая змрочная гісторыя развязваецца з такой лёгкасцю, якой здольны надаць яе Сімадзакі.