La escritora caribeña Maryse Condé (digo caribeña porque apuntar a su condición francesa por reductos coloniales aún vigentes, pues como que se me hace raro) hacía de su literatura, casi siempre en clave de tarixi fantastika, un auténtico escenario teatral donde cada uno de sus personajes declama su verdad. Intrahistorias hechas rabiosas certidumbres como de soliloquios a media luz. Reivindicación que consigue alcanzar sus dosis de revancha respecto a relatos oficiales u otras crónicas que exilian nombres que debieran ocupar grandes páginas.
Condé-də hazırlanan bütün hekayələr, bir və ya digərinə borclu olan dünyanın oxşar görünüşlərini təqdim edir. Onun tərcümeyi-hal çalarları ilə çıxışındakı fiqurundan tutmuş simvolik personajlarından hər hansı birinin təmsilinə qədər. Condé tərəfindən yenidən nəzərdən keçirilən hadisələrin necə baş verdiyinə dair bütün mümkün şübhələri aradan qaldıran həqiqilikdən məlumatlılıq, lazım olduqda Tarixi yenidən öyrənə bilmək üçün ən sıx empatiya dozaları ilə.
La bibliografía con sello de Maryse Condé se incrementó durante sus fértiles 90 años. Tanto en volumen como en reconocimientos y alcance internacional. Porque más allá de géneros más aferrados a la ficción pura. Las semblanzas de vida de Condé también aportan suspense desde la mera supervivencia. Tramas vívidas hacia la resolución que la vida misma ofrece con sus dejes de crudeza o de insospechado esplendor.
Maryse Condé-nin ən yaxşı 3 romanı
Mən, Tituba, Salem cadugəri
Seguramente el más delirante de los casos de machismo histórico sea lo de las cazas de brujas repetidas en medio mundo como un verdadero tic misógino exacerbado bajo el paraguas de la religión (peor me lo pones). En alguna ocasión escribí un relato bastante extenso sobre los autos de fe de Logroño y recordé en esta historia ese mismo ambiente de revanchismo porque sí. Solo que en esta ocasión la esclava Tituba puede llegar a ser la bruja que todos más temían…
Maryse Condé, XNUMX-ci əsrin sonlarında Salem şəhərində baş verən məşhur cadugərlik məhkəmələrində mühakimə olunan qaradərili qul mistik Titubanın səsini mənimsəyir. Bir qul gəmisində zorlamanın məhsulu olan Tituba, Barbados adasından bir şəfaçı tərəfindən sehrli sənətlərə başladı.
Aşağı əxlaqlı insanların təsirindən qurtula bilməyən o, Şeytanla bağlı bir pastora satılacaq və Massaçusets ştatının Salem şəhərinin kiçik Puritan icmasına düşəcək. Orada o, ağasının qızlarını sehrləməkdə günahlandırılaraq mühakimə olunacaq və həbs ediləcək. Maryse Condé onu reabilitasiya edir, onu məhkum edildiyi unutqanlıqdan çıxarır və nəhayət, tünd qırmızı qaralar və ilk qul üsyanları zamanı onu doğma ölkəsinə qaytarır.
Yeni Dünyanın Müjdəsi
Un nuevo Dios llegado a este mundo, hecho carne para ofrecer, quizás, una segunda oportunidad al ser humano advertido de su remota llegada. Pero el hombre actual es descreído por imperativo de sus más hondas contradicciones. Dios no puede existir más allá de las iglesias como la moral solo puede caber en una urna.
La madrugada de un Domingo de Pascua, una madre recorre las calles de Fond-Zombi y un bebé abandonado llora entre las pezuñas de una mula. Ya adulto, Pascal es atractivo, mestizo sin saberse de dónde, y sus ojos son tan verdes como la mar antillana. Vive con su familia adoptiva, pero el misterio de su existencia no tarda en hacer mella en su interior.
hardansan? Ondan nə gözlənilir? Şayiələr adanın ətrafında uçur. Deyirlər ki, xəstələrə şəfa verir, möcüzəvi balıq tutur... Deyirlər ki, o, Allahın oğludur, bəs kimin? Mesajı olmayan peyğəmbər, xilası olmayan bir Məsih, Paskal bu dünyanın böyük sirləri ilə qarşılaşır: irqçilik, istismar və qloballaşma gözəllik və çirkinlik, sevgi və ürək ağrısı, ümid və məğlubiyyətlə dolu bir hekayədə öz təcrübələri ilə birləşir.
Gülən ürək ağlayan ürək
Hər hansı bir həyatın hekayəsinə yönəlmiş təbii məşq, şans və ya bədbəxtlikdə hər birinə düşən həyati maddələr arasında xüsusi balansı ehtiva edir. Maryse vəziyyətində, qarışığın nə olduğu şübhəsizdir. Çünki ideallaşdırma, ehtiyac duyarsa, pis anları gizlətmək üçün bir əksdir. Halbuki realizm insanın dünyadan keçməsinə şahidlik etməkdir. Ən şok edici ifadələrlə məşğul olan Maryse kimi bir yazıçı bizi eyni paradoksal sensasiya ilə güldürür və ya ağlayır. Sabina Chabela Vargas haqqında.
İki dünya arasında yaşamaq asan deyil və qız Maryse bunu bilir. Karib dənizinin Qvadelupa adasındakı evdə valideynləri kreol dilində danışmaqdan imtina edir və bütünlüklə fransız olduqları ilə fəxr edirlər, lakin ailə Parisə gələndə kiçik qız ağdərililərin onlara necə pis baxdığını görür.
Əbədi göz yaşları və təbəssümlər arasında, gözəllə dəhşətli arasında, Rilkenin təbirincə desək, biz Kondenin ilk illərinin, Mardi Qrasın ortasında doğulduğu andan anasının çığırtılarının nağaralara qarışdığı hekayəsinin şahidi oluruq. ilk məhəbbət, ilk ağrı, öz qaralığını və öz qadınlığını kəşf etməsi, siyasi şüur, ədəbi çağırışın ortaya çıxması, ilk ölüm.
Bu, illər sonra geriyə dönüb keçmişinə qərq olan, özü və mənşəyi ilə barışmağa çalışan yazıçının xatirələridir. Dərin və sadəlövh, melanxolik və yüngül, Antil hərflərinin möhtəşəm səsi Maryse Condé, uşaqlığını və gəncliyini hərəkətli dürüstlüklə araşdırır. Ona 2018-ci il Ədəbiyyat üzrə Alternativ Nobel Mükafatını qazandıran bütün ədəbi əsərlərinin əsas hissəsini təşkil edən özünü kəşf etmək üzrə məharətli məşq.
