ንፅፅሩ ከተፈቀደ እላለሁ አንቶኒዮ ጋላ ፔድሮ አልሞዶቫርን ለሲኒማ ያደረገው ሥነ ጽሑፍ ነው. እኔ ብዙውን ጊዜ ይህንን የመቀነስ ዓይነት አልወደውም ፣ ግን በዚህ ሁኔታ ውስጥ ተመሳሳይነቶች አንዱን በማንበብ የሌላውን ሥራ ከመመልከት ከሚመጡ ምስሎች ግንዛቤ ጋር ይዛመዳሉ። እና ለእኔ ይህ ግንዛቤ በጣም ምልክት ተደርጎበታል።
እሱ የብርሃን ጉዳይ ነው ፣ የ በስራዎቹ ነጭ ዳራ ውስጥ የሚያንፀባርቅ ፣ እና ያ ደግሞ በኃይለኛ ቀለሞች ግልፅነት ተበክሏል የፍቅር፣ ከቁጥጥር ውጪ የሆኑ ስሜቶች፣ የንፁህ ህይወታዊነት፣ የጥቁር ተቃርኖዎች፣ የፍቅር ቀይ ቀይ እና የእብደት ደማቅ ቢጫ እና የወሲብ ቀስተ ደመና።
አንቶኒዮ ጋላ የትረካ ስራውን በጋዜጠኝነት ወረራ፣ በግጥም እና አልፎ ተርፎም በድራማነት አሟልቷል፣ ያለ ጥርጥር ለሁሉም የባህል፣ የጥበብ እና የመልክአ ምድር ተሰጥኦ ያለው ደራሲ።
3 የሚመከሩ ልብ ወለዶች በአንቶኒዮ ጋላ
የክሩሙ የእጅ ጽሑፍ
ታሪኩን ወደ ታሪክ ተሻጋሪነት ለመለወጥ ፣ ሁለንተናዊ በጣም ጥቂት ላባዎች ሊደርሱበት የሚገባ በጎነት ነው። ይህ ልብ ወለድ አንዳንድ ጊዜ አስታወሰኝ የድሮው መርማሪ ፣ በጆሴ ሉዊስ ሳምፔድሮ. በሁለቱም ፕሮፖዛሎች ውስጥ ፣ ታሪካዊው በሰውነቱ ፊት የሚቃለል ፣ ትንሹ ማንነቱ አስካሪ ሆኖ የሚሰራጨ ...
ማጠቃለያ- በአልሃምብራ ቻንስለሪ በተጠቀመባቸው ቀይ ወረቀቶች ውስጥ ቦብዲል - የመጨረሻው ሱልጣን - ሕይወቱ ሲደሰትበት ወይም ሲሰቃይ ሕይወቱን ይመሰክራል። የተባረረ መንግሥት ኃላፊነት በትከሻው ላይ ሲወድቅ የልጅነት ትዝታዎቹ ብሩህነት በቅርቡ ይዳከማል። እንደ ተጣራ እና ባህል ያለው ልዑል ሥልጠናው ለመንግስት ተግባራት አያገለግለውም። ግጥማዊ አመለካከቷ በሽንፈት በሚያስደንቅ ጥሪ በሞት ይጠፋል።
ከወላጆቹ ጠብ እስከ ሞራኢማ ወይም ፋራክስ ጥልቅ ፍቅር ድረስ; ከጃሊብ ፍቅር እስከ አሻሚ ርህራሄ ለአሚን እና ለአሚና; የልጅነት ጓደኞቹን ከመተው ጀምሮ በፖለቲካ አማካሪዎቹ አለመተማመን; ለአጎቱ ዛጋላ ወይም ለጎንዛሎ ፈርናንዴዝ ዴ ኮርዶባ ክብር ከመስጠት ጀምሮ እስከ የካቶሊክ ነገሥታት አስጸያፊነት ድረስ ፣ ረጅም ገጸ -ባህሪያቶች ቤተ -ስዕል Boabdil el Zogoibi ፣ ኤል Desventuradillo የሚያቃጥልበትን ትዕይንት ይስባል።
ቀድሞ የጠፋ ቀውስ የመኖሩ ማስረጃ ወደ ተቃርኖ መስክ ይለውጠዋል። ታሪክን ሁል ጊዜ ቀለል በማድረግ ፣ በእሱ ታሪክ ውስጥ ፍትሃዊ ያልሆኑ ፣ ቅን እና አንፀባራቂ ስለ እሱ ክሶች አከማችተዋል።
የእንደገና መደምደሚያው መጨረሻ - በእሱ አክራሪነት ፣ ጭካኔ ፣ ክህደት እና ኢፍትሃዊነት - ታሪኩን እንደ አጥፊ ነፋስ ፣ ቋንቋው ቅርብ እና አሳዛኝ ነው - አባት እራሱን ለልጆቹ የሚያብራራ ፣ ወይም የሚያወራው ተንሸራታች ሰው። እስኪያገኝ ድረስ - ባዶ ፣ ግን ሰላማዊ - የመጨረሻ መጠጊያዋ።
ጥበብ ፣ ተስፋ ፣ ፍቅር እና ሃይማኖት በብቸኝነት ጎዳና ላይ በሚፈነዳበት ጊዜ ብቻ ይረዱታል። እናም ዛሬ ለሰው ልጅ ትክክለኛ ምልክት ያደረገው በዕድል ፊት ይህ አቅመ ቢስነት ነው። ይህ ልብ ወለድ የ 1990 ፕላኔታ ሽልማትን አሸነፈ።
የቱርክ ህማማት
ቱርክኛ ወይም ሜክሲኮ ቢሆን ምንም ችግር የለውም። የዚህን ልብ ወለድ ተግባር የሚያንቀሳቅሰው የመጀመሪያው ቃል ፣ ፍቅር ነው። ያለ ሥነምግባር ወይም ገደቦች ፣ በረሃብ መጣደፍ ፣ ከመታቀብ ተስፋ በመቁረጥ በተወዳጅ ሰው እቅፍ ውስጥ ለማቅለጥ የሁሉ ነገር ችሎታ ያለው የዚያች ሴት ፍቅር። ይህንን ሁሉ ከጥላቻ በተወለደ በእውነተኛ ተግባር ካሟሉ ፣ ሴራው እንደ ከባድ ፍቅር ገዳይ ወደ ተገለጸበት መጨረሻ መግነጢሳዊ ይሆናል…
ማጠቃለያ- በቱርክ በኩል በቱሪስት ጉብኝት ጉዞ ወቅት ከሃውስካ የመጣች ወጣት ዴሲደርዲያ ኦሊቫን በያማ እጆች ውስጥ እጅግ በጣም ከፍተኛ የሆነውን የፍቅር ስሜት በድንገት አገኘች ፣ እና ስለ እሱ ምንም የማታውቅ ብትሆንም ሁሉንም ከጎንዎ ለመኖር ትተዋለች። ኢስታንቡል።
ጊዜ ያልፋል ፣ እናም የዚህ ፍቅር ጥንካሬ ተጠናክሮ ይቀጥላል ፣ ነገር ግን ዴሴዴሪያ ከኢንተርፖል አባል ከሆነችው ከእሷ የድሮ ጓደኛዋ ጋር እንደገና መገናኘቱ እውነተኛ ባህሪያቸውን እስከሚያሳይ ድረስ የሁለቱ ፍቅረኞች ግንኙነት የበለጠ እየደነቀ እና እየከበደ ይሄዳል።
አንቶኒዮ ጋላ እንዴት መግለፅ እንዳለበት የሚያውቀው በጣም አሳዛኝ በሆነ የአየር ጠባይ መካከል እስከ መጨረሻው መዘዙ የተሸከመው ታሪኩ ፣ አንዳንድ በሚገመቱ የቅርብ ወዳጆች ማስታወሻ ደብተሮች አማካይነት በፍቅር ላይ መራራ ማሰላሰል ነው። በእሱ ዘይቤ የማይነቃነቅ ኃይል።
የማይቻል መዘንጋት
በዚህ ሀዘን ውስጥ በዓለም ውስጥ ለመጓዝ ፣ የሚችለውን ይረሳሉ። እናም አንድን ነገር መርሳት ካልቻሉ ፣ ህያው እንዲሰማዎት ስላደረገ ፣ ማበረታቻ ስለሰጠዎት ፣ ዘላለማዊ ስለ ሆነ።
ማጠቃለያ: ሚኒያ ጉዝማን ወንዶችን እና ሴቶችን አወኩ ፣ ልጆች እና ውሾች እንዲዋደዱ አደረገ። ሚኒና ጉዝማን - ምስጢር ፣ ያለ ሰውን እንደ ሰው የሚስብ ነገር ሁሉ። በአንድ ወቅት “እኔ ከዚህ አይደለሁም” ብሎ ተናዘዘ ነገር ግን እንደ እኛ ስላልነበረ ሊረዱት አልቻሉም።
እሱ ሰው ይመስል ነበር ነገር ግን ፍጽምናው ፣ ውበቱ እና በዓይኖቹ ውስጥ የነበረው ፈገግታ ልዩነቱን አስገንዝቦ መሆን አለበት። የበለጠ ፍትሃዊ እና ሰላማዊ ፣ የበለጠ የተከበረ ፣ ከሁሉም በላይ ፣ የበለጠ ጸጥ ያለ ፣ ከውስጥ ያበራ ይመስላል። ሕልም ነበር ወይስ ከሕይወት የበለጠ ሕይወት ነበር?
አንቶኒዮ ጋላ ፣ እንደማንኛውም ሰው ፣ ሚያና ጉዝማን ማን እንደ ሆነ ማንም ከማያውቀው ተራኪ እጅ ይመራናል ፣ ከሕይወት በላይ ፣ ከሞት ባሻገር ፣ በጣም ተስፋ ወዳለው ብርሃን። እሱ ምስጢራዊ ልብ ወለድ አይደለም ፣ ግን ምስጢር ወደ ልብ ወለድ ተለውጧል።
