“መጽሐፍ መጻፍ አለብኝ” የሚለው ሐረግ እንደ ልዩ ተሞክሮ የኖረውን ራዕይ ያመለክታል። ብቸኛው ምስክርነት በነጭ ላይ ጥቁር ያስቀመጠበት ነገር የኦሊምፐስ አማልክት እንዲንቀጠቀጡ ያደርጋቸዋል። ከዚያ ያ ሌላ ሐረግ አለ “በማንኛውም ቀን ልብ ወለድ መጻፍ እጀምራለሁ” ከዚያም የሚንቀጠቀጠው Stephen King እንደ እኛ ካሉ አንዳንድ ያልተሻሻሉ ግን ከከበሩ ጸሐፊዎች ጋር ለመወዳደር የሚያስፈራ አስፈሪ ሀሳብ ተጋፈጠ ...
ግን ድርሰት ለመፃፍ ማንም ያን ያህል ቀላል አይመስልም። ምክንያቱም ነገሩ የራሱ የሆነ ንጥረ ነገር አለው። ከምንም በላይ ምክንያቱም የአንድ ድርሰት ክፍሎች እነሱ ከሚያግዙት ጅምር ፣ ብዙ ወይም ከዚያ ያነሰ የተሳካ ቋጠሮ እና አንባቢን በተጠባባቂነት ለማሸነፍ በጥሩ ሁኔታ ይራመዳሉ።
በመጀመሪያ ፣ በእኛ ፍላጎት ወይም በእውቀት አካባቢ ወይም ንግድ ውስጥ በአንድ ርዕሰ ጉዳይ ላይ በደንብ የበሰለ ሀሳብ ሊኖርዎት ይገባል። ምክንያቱም እኛ ድንዛዜ ላይ ድንበሮች እስኪንከራተቱ ድረስ ሁላችንም እንዴት እንደሚንከራተቱ ሁላችንም እናውቃለን። አንድ ድርሰት በጥያቄ ውስጥ ላለው ጉዳይ አስተዋፅኦ ከሚያስፈልገው ትልቅ የምርምር ፣ የአቀራረብ እና የመመረቂያ መጠን ጋር ምንም ግንኙነት የለውም።
ትልቁ ገላጭነት አስመሳይ እና የተሳሳቱ ድርሰቶችን ሊሰብር ይችላል። ምክንያቱም ድርሰቱ መረጃ ሰጭ መሆን አለበት ብሎ ስለማያስገድድ ፣ ካልሆነ ፣ ሥራው ስለ ርዕሰ ጉዳዩ ቀድሞውኑ የሚያውቁትን ወደ ዕውቀቱ ዝቅ ይላል እናም በዚህ ሁኔታ ውስጥ የመልካም ድርሰት የማብራት ኃይል ሁሉ በዱር እሳት ውስጥ ይቆያል።
የጥሩ ድርሰት ፅሁፎች
ድርሰት ለመፃፍ ወደዚያ “እንዴት” ጉዳይ ውስጥ መግባት ፣ ሁሉም ነገር የሙከራ ርዕሰ ጉዳይ ሊሆን እንደሚችል ግልፅ መሆን አለበት። በጥቂቱ ሽፋን ፣ የትኛውም የእኛ ትርኢቶች ፣ የትርፍ ጊዜ ማሳለፊያዎች ፣ አፍቃሪነት ወይም ሌላው ቀርቶ ፊሊያ ወይም ፎቢያ እንኳን “ለመለማመድ” በሚቻልበት ገጽታ ተፈጥሮ ውስጥ እንድንገባ ያስችለናል።
መሠረታዊው ነገር እኛ የምናውቀውን ሁሉ በማስተላለፍ በጩኸት መወሰድ አይደለም። በመጀመሪያ ፣ በደንብ መመዝገብ ፣ ንድፈ -ሀሳብ ፣ ከሌሎች ጋር ማነፃፀር ፣ ውህደትን መፈለግ እና ከዚያ በኋላ ለትርጓሜ የአንድን ነገር እጅግ የላቀ እውነታ የሚይዝ ያንን መጽሐፍ መመገብ አስፈላጊ ነው።
የፅሑፉ በጣም አስደሳች ክፍል በእውነተኛነት እና በተሰራጩ መገለጫዎች መካከል ያለው ሚዛን ከሰው ግንዛቤ ነው። ምክንያቱም በሁለቱም ራእዮች መካከል ደፍ ላይ የሃሳቦቻችንን በጣም አስደሳች እድገት እንፈቅዳለን። ክርክራችን ፣ የቀደመው መረጃ ከተሰጠ በኋላ ፣ ሀሳባችን እንዲሰምጥ የሚያሸንፈውን ምርጥ ክርክር ፣ ምርጥ መከላከያ ፣ ክርክር ዋጋን ያገኛል።
በመጨረሻ እኛ ልንጽፍ የምንችለው የፅሑፉ ቅሪት አንድ ርዕሰ ጉዳይ አያስተምርም። በዚያ እውነታ ፣ እንቅስቃሴ ፣ ተግባር ፣ ሳይንስ ... ዙሪያ ያለው የእውነት እና የአስተሳሰብ ቅንብር ፣ የአስተያየቶችን ሥነ -ሕንፃ የሚጨምርበት አዲስ ዓይነት ገጸ -ባህሪያትን ይሰጣል። ለጽሑፉ ምስጋና ይግባው ፣ አዲስ ደራሲዎች ሳይንስን ፣ ብጁን ወይም ሀይማኖትን እንኳን ለማቀናጀት እጅግ በጣም የተራቀቀ ምናባዊን ለማዋቀር ያጠናቅቃሉ።