የበለጠ ወራሽ ኤሌና ፖናቶስካ ከ ሁዋን ሩልፎ፣ የሜክሲኮው ቫለሪያ luiselli የእሱን ሥር የሰደደ ሥነ ጽሑፍ እና የሚያደናቅፍ የሂሳዊ አስተሳሰብ ድርሰቱን ያወጣል።
በወጣት ጸሐፊ አለማክበር በጣም ከሚያውቀው ተጨባጭነት (ትንበያ) ልብ ወለድ ፣ ቫለሪያ እራሷ እራሷ በዓለም ላይ ትቶት ከነበረው አዲስ ነገር ሁሉ መሠረቶች በመነሳት የወደፊት ላይ ያተኮረ ትውልድ ኃያል ተናጋሪ ሆናለች። እንደ ግርማ ሞገስ የተላበሰ የማያቋርጥ የግዴለሽነት መግለጫ trompe l’oeil። በቃሉ ሰፊ ትርጉም ውስጥ ወሳኝ ሥነ ጽሑፍ።
ከዚህ አንፃር ፣ የእሱ ርዕዮተ ዓለም በመጽሐፉ ላይ ይገደባል።የጠፋው ልጅ»የድንበሮች ችግር እንደ ልብ ወለድ ግድግዳዎች (ደራሲው በሜክሲኮ እና በአሜሪካ መካከል በጣም በቅርበት በሚዛመደው ሁኔታ እየጨመረ የሚሄድ)። ከአፖሮፊቢያ ብቸኛ ሽፋን በስተጀርባ ያሉትን በአንድ ወገን ለማጥላላት የሚችሉ ግድግዳዎች። እነሱ የሌሎችን ፣ እነሱ በዓለም ውስጥ ምቹ በሆነ ቦታ ለሚኖሩት ፣ ወይም ስለመታሰብ ብቻ ፣ ወይም ምናልባት እኛ ካላሰብን ላለመሆን በተመሳሳይ መንገድ።
ጥያቄው ወደ ዘመናችን ጫፎች ሰብአዊነት ጉዞ መጓዝ ፣ በራስ ቆዳ ላይ ደም መፍሰስ እና በመጨረሻም ከአሳዛኝ የቴሌቪዥን ዜና ባሻገር ከሌሎች ጋር መራመድ ነው።
ግን በተጨማሪ ቫለሪያ ሉዊዜሊ እንዲሁ በእውነተኛው እና በእውነተኛው እርቀት መካከል በምቾት በሚንቀሳቀስ በተከፋፈለ ሥነ -ጽሑፍ ውስጥ በሌሎች መጽሐፎ in ውስጥ እኛን ያሳትፈናል ፣ ሁሉም ነገር ከዋና ተዋናዮቹ ተገዥነት ተመሳሳይ የተዋቀረ ቦታ እንደያዘ ነው።
ሕይወት ፣ ፍቅር ፣ ቤተሰብ ፣ ትምህርት ወይም ሞት ሁል ጊዜ ግንዛቤዎች ናቸው። የህልውናችን አሳዛኝ ምሰሶዎች እጅግ የላቀ ብሩህነትን ማግኘት ታሪኮችን በሚናገርበት መንገድ ቫለሪያን የሚስብ ትረካ መጨረሻ ነው።
በቫለሪያ ሉዊሴሊ ምርጥ 3 የሚመከሩ ልብ ወለዶች
ጤናማ በረሃ
በመንገድ ላይ ያሉ ልብ ወለዶች በጉዞው ወቅት ያ ገጸ -ባህሪያቸው ዓለም በሚንቀሳቀስበት ጊዜ ብቻ ቁጭ ብለው መጠበቅ ሲኖርባቸው ያንን ልዩ የተረት ታሪክ ነጥብ አላቸው። አካላዊ ተቃራኒ (ፓራዶክስ) በተዋናዮቹ ሕይወት ውስጥ የማይቀር ማቆሚያ ይሆናል።
ከዕለት ተዕለት ሥራዎች ተነጥቀን ፣ ከጊዜ ወደ ጊዜ ራሳችንን ከፍተን እና በተለዋዋጭ ሁኔታዎች መካከል እራሳችንን ወይም ለሌሎች እራሳችንን ከፍተን ፣ አንዳንድ ጊዜ ግራ በሚያጋባ ፣ አልፎ ተርፎም በሚያስፈራ እውነት ውስጥ እንገኛለን። ሁለት ትናንሽ ልጆ childrenን ከኒው ዮርክ እስከ አሪዞና ድረስ። ሁለቱም ዘጋቢ ፊልም ሰሪዎች ናቸው እና እያንዳንዱ በራሱ ፕሮጀክት ላይ ያተኩራል -እሱ በመጨረሻው Apache ባንድ ዱካ ላይ ነው ፣ እሷ ጥገኝነት ፍለጋ ወደ ሀገሪቱ ድንበር የሚደርሱትን ዲያስፖራዎች ለመመዝገብ ትፈልጋለች።
የቤተሰብ መኪናው ሰፊውን የሰሜን አሜሪካ ግዛት ሲያቋርጥ ፣ ሁለቱ ልጆች የወላጆቻቸውን ውይይቶች እና ታሪኮች ያዳምጡ እና በራሳቸው መንገድ የስደት ቀውስ ዜናዎችን ከሰሜን አሜሪካ የመጀመሪያዎቹ ሕዝቦች የዘር ማጥፋት ታሪክ ጋር ያደናግሩ። በልጆች እሳቤ ውስጥ የአንድ ቤተሰብ ፣ የሀገር እና የአህጉር ታሪክ በሆነ ጀብዱ ውስጥ እርስ በእርስ እየተጋጩ የሁከት እና የፖለቲካ ተቃውሞ ታሪኮች ይጋጫሉ።
ክብደት የሌለው
ከሌላ በተለየ ፍጥነት የሚንቀሳቀሱ እንደ ፈጣሪዎች ብዙ ነገር አሉ ፣ ከሌላ በተለየ ሁኔታ ነገሮችን ከሌላ ልዩ መብት የሚጠብቁ ፣ በሌላ አውሮፕላን ላይ ከሚያስቀምጧቸው።
ከራሳችን ከተለዋዋጭ ግንዛቤዎች ወደ የማይታሰብ ጥንካሬ ወደ ሞገዶች የተቀየረውን ዓለም ያገኘነውን ጎበዝ ስናገኝ በቀላሉ የሰዎች የዋህነት ወይም ግራ መጋባት ዓይነት ሊሆን ይችላል። ከመሬት በታች ያለው የጋራ ሕይወት ፣ የማይነቃነቁ ሞገዶችን በሚያሳድጉ የምድር ውስጥ ባቡር መኪኖች እና ደብዛዛ በሚንቀሳቀሱ ገጸ -ባህሪዎች መካከል ፣ ወደ ሕይወት ዘንጊ ባልሆነ የዕለት ተዕለት ሕይወት ውስጥ በመግባት እና በመተው።
በአንድ ሰው ሕልውና ውስጥ ስንት ሕይወት እና ስንት ሞት ይቻላል? ክብደት የሌለው ስለ መናፍስት ሕልውናዎች ልብ ወለድ ነው። የፍቅር ስሜት የማይቻል እና የማይጠፋ የጠፋ ተፈጥሮ በአንድ ጊዜ ሜላኖሊክ እና ቀልድ የተሞላ። ይህንን ልብ ወለድ ሁለት ድምፆች ይፈጥራሉ። ተራኪው ፣ ከዘመናዊቷ ሜክሲኮ የመጣች ሴት ፣ የወጣትነት ዕድሜዋን በኒው ዮርክ ውስጥ እንደ አርታኢ ትናገራለች ፣ በዚህ ውስጥ የገጣሚው ጊልቤርቶ ኦወን መንፈስ በመሬት ውስጥ ባቡሩ ላይ አድኗታል። ሁለቱም ተራኪዎች በየራሳቸው መተላለፊያዎች በሚጓዙበት የምድር ውስጥ ባቡሮች በማይመረመር ቦታ እርስ በእርስ ይፈለጋሉ።
የጥርስዬ ታሪክ
አስፈላጊዎቹ ፕሮጄክቶች ትርጉምና ሥርዓትን እንዲያገኙ በአውሮፕላን ላይ ይሳላሉ። ችግሩ ማንም ሰው የራሳቸው ሕይወት አርክቴክት አለመሆኑ ነው። ምክንያቱም ሕይወት በበለጠ በተዛባ እና ባልተሻሻሉ እንቅስቃሴዎች የሚመራ በመሆኑ የራሳችንን ፅድቅ ፣ ጥፋተኛ እና ባህሪያችንን ያጠፋል። እንደ አለመታደል ሆኖ እኛ ልንገነባው የፈለግነውን ወይም አንድ ቀን መገንባት እንደፈለግን ሌሎች የተረዱትን በመፈለግ ቀለሙ ሁል ጊዜ እዚያ አለ።
ሀይዌይ ሁልጊዜ ይህ ታዋቂ ትዕይንት አልነበረም። አንድ የጨረታ ባለሙያ ከመሆኑ በፊት የሥራ ባልደረባው የፍርሃት ስሜት ሕይወቱን በማያሻማ ሁኔታ እስኪቀይር ድረስ ለብዙ ዓመታት በ ጭማቂ ፋብሪካ ውስጥ እንደ ጠባቂ ሆኖ አገልግሏል። ወደ መድረሻው በሚወስደው መንገድ ላይ ፣ ካርሬሬራ የተተወውን ልጅ ቁጣ መጋፈጥ ፣ አንድ ቄስ ቤተክርስቲያኑን እንዲያድን ለመርዳት እና እንደ ታላቅ የመጨረሻ አፈፃፀም “የግላዊ ጉስታቮስ ታሪክ” ፣ ምሳሌያዊ ጨረታ።
