በአልቫሮ ኢንሪጌ 3ቱ ምርጥ መጽሐፍት።

ከታላቁ የአሁኑ የሜክሲኮ ጸሐፊዎች አንዱ ሆኖ ተገንብቶ ተጠናከረ ፣ አልቫሮ ኤንሪጌ ለሜክሲኮ እና ለአሁኑ ተራኪ ተፈጥሯዊ ተቃራኒ ነጥብ ነው ሁዋን ቪሎሮ. የተለመደው ነገር ያንን የትውልድ ዜማ ፣ በተለይም ሥነ -ጽሑፋዊን ወይም በአጠቃላይ ፈጠራን ለማጣጣም ተመሳሳይ ደራሲዎችን መጥቀስ ነው።

ግን ተቃራኒ ነጥቦች ከመለያዎች የበለጠ የፈጠራ ቦታዎችን በተሻለ ሁኔታ ያብራራሉ። ከማንኛውም የአንድነት ዓላማ ብርሃን ዓመታት ሲቀሩ ፣ ሁሉንም ነገር ለመሸፈን የአንድ ጸሐፊ አስተሳሰብ እና ፈቃድ እንደ ሌት እና ቀን መቀመጥ አለበት። ወይም ቢያንስ ለመሞከር።

በ ሥነ ጽሑፍን አስታዋሽ ወደ ምሳሌያዊው ፣ ወደ ማብራሪያው ፣ አስፈላጊ ከሆነ hyperbolic ፣ የሚሆነውን ፣ በእኛ ላይ የሚደርሰውን እና የሚያንቀሳቅሰን አስደናቂ ልዩነቶችን እናገኛለን። ነገር ግን እንደ ጥሩ የቅድመ-ጸሐፊ ጸሐፊ ፣ አንድ ሰው ከአንድ ሀብት ወይም ቅንብር ጋር መጣበቅ አይችልም።

እናም አልቫሮ ኤንሪጌ ሕይወት እንደ ሕልም መሆኑን በመጥቀስ እንዳመለከተው ሕልምን የመሰለ ህልውናን እንኳን ለማድረግ ሁሉንም የጦር መሣሪያዎቹን የሚጎትተው በዚህ መንገድ ነው። በመጨረሻ ፣ ኤንሪጌን ማንበብ ከመቼውም ጊዜ በበለጠ ጉዞ ነው ፣ መድረሻው በአንድ-መንገድ ትኬት ላይ በቀላሉ ሊነበብ የሚችል ወይም ምናልባትም ወደ ኋላ ይመለሳል። ምክንያቱም በጥሩ ሥነ ጽሑፍ ውስጥ እርስዎ እንደሄዱ ወይም እንደመጡ በጭራሽ አያውቁም።

በአልቫሮ ኤንሪጌ ምርጥ 3 የሚመከሩ ልብ ወለዶች

አሁን ተስፋ ቆርጫለሁ እና ያ ብቻ ነው

በሰው በተገነባው እያንዳንዱ ምናባዊ ድንበር ውስጥ አንድ እንግዳ ፓራዶክስ ፣ በእኛ ተጨባጭ ነገሮች “በእውነተኛው ዓለም” መካከል ያለው ልዩነት እና እንደዚያ ድንበር በተሠራው ሕልውና በሌለው ቅጥር ውስጥ ያለው የውሸት ተጨባጭ እውነታ (ትራምፕ እስኪመጣ ድረስ)።

የመጫወቻ ሜዳውን የሚያመለክተው የልጁ የኖራ ክብደት በሚለካባቸው ሀገሮች መካከል ያለው የማንም መሬት ከዚህ የተሻለ ቦታ የለም። እኛ ልናስበው የምንችለው ነገር ሁሉ የሚፈጸመው እዚያ ነው። ምክንያቱም አልቫሮ ኤንሪጌ በዚህ መስመር ከሁለቱም ወገን የተለያዩ ገጸ -ባህሪያትን ድንበሩን እንዲያሳልፍ ስለሚያደርግ ፣ በዘመኑ ዓለም በእውነቱ በእውነቱ ሐሰተኛ ስለሆነ። ልብ ወለዱ የሚጀምረው በጽሑፍ ማረጋገጫ እና በመሬት ገጽታ ግንባታ ነው። ይህ የመሬት ገጽታ (በሜክሲኮ እና በአሜሪካ መካከል) የድንበር መስመር ነው ፣ እና ያለፈው እና የአሁኑ ገጸ -ባህሪዎች በእሱ ውስጥ ይታያሉ። ሚስዮናውያን ፣ ሰፋሪዎች እና ሌሎችም እንዲሁ ፣ ቀደም ሲል ስልጣኔ ያላቸው ወይም ጨካኝ ጎሳዎች ሕንዶች ሕንዶችም እንዲሁ ይታያሉ።

በበረሃው በኩል እየሸሸች ያለች አንዲት ሴት ታየች ፣ እና በዚያ በረሃ ውስጥ ከብቶችን የሰረቁ አንዳንድ ሕንዳውያንን የሚያሳድድ ወታደር። እንዲሁም የጀርዶአን አፈ ታሪክ ፣ ዓመፀኛው አፓች እና የታሪክ ዱካዎችን ለመፈለግ በእነዚያ ቦታዎች የሚጓዙ ጸሐፊ ... እና እነዚያ እና ሌሎች ገጸ -ባህሪዎች በዚህ አጠቃላይ እና mestizo ትረካ ፣ ድምር ውስጥ አንድ ላይ ሆነው ያበቃል። ምዕራባዊ ፣ አጭር ታሪክ ታሪካዊ ፣ ግጥም ፣ አፈ ታሪክ እና ሜታላይዜሽን። ውጤቱ - ትልቅ ምኞት እና ያልተለመደ ፣ የሚያብረቀርቅ ፍፁም ሥራ።

ድንገተኛ ሞት

አንድ ሰው በዚህ ልብ ወለድ ውስጥ እንደነበረው የመዝናኛ አድካሚ ተግባር ሲገጥመው አንድ ሰው እንደ ማነቃቂያ ትንሹ ቡና ብቻ ማከማቸት ይችላል። እና ከዚያ አንድ ሰው በጣም ብሩህ ዘይቤዎችን ለመግለጥ የሚችል መሣሪያ ሆኖ በማይረባ ነገር ላይ መተማመን አለበት። ቀሪው በዚህ ጉዳይ ላይ የማይደገም ልብ ወለድ ከመድረሱ በፊት ትኩረት የተሰጠው እና ለደራሲው የተሰጠው የሙሴዎች ኃላፊነት ነው።

ጥቅምት 4 ቀን 1599 ፣ አሥራ ሁለት ሰዓት ላይ ፣ በሮማ ፒያሳ ናቮና የሕዝብ ቴኒስ ፍርድ ቤቶች ሁለት ነጠላ ባለ ሁለትዮሽ ተከራካሪዎች ተገናኙ። አንደኛው የወጣት ሎምባር አርቲስት ነው የዘመኑ ጥበብን የሚቀይርበት መንገድ የስዕሎቹን ይዘት በማሻሻል ሳይሆን እነሱን የመሳል ዘዴ - የዘመናዊ ጥበብን የመሠረት ድንጋይ አስቀምጧል። ሌላኛው የስፔን ገጣሚ ምናልባትም ለራሱ ጥቅም በጣም ብልህ እና ስሜታዊ ነው። ሁለቱም የተበታተኑ ህይወቶችን ወደ መጎሳቆል ደረጃ ይመራሉ -በዚያ ቀን አንዳቸው ቀድሞውኑ በሩጫ ገዳይ ነበሩ ፣ ሌላኛው በቅርቡ ይሆናል።

በድንገት ግዙፍ ፣ የተለያዩ እና ለመረዳት በማይቻል ዓለም ውስጥ ትርጉም መስጠቱን ያቆመውን የክብር ሀሳብ ለመከላከል ሁለቱም በፍርድ ቤት ላይ ናቸው። ካራቫግዮ እና ኩዌዶ በወጣትነታቸው የቴኒስ ጨዋታ ለመጫወት ምን ይደረግ ነበር? በድንገት ሞት በሶስት ስብስቦች ውስጥ ይጫወታል ፣ በፍርድ ቤት ለውጥ ፣ በመጨረሻ እንደ ኳስ ክብ በሆነ ዓለም። የሚጀምረው አንድ የፈረንሣይ ቅጥረኛ ከአኔ ቦሌን ተቆርጦ ከተቀመጠው ጭንቅላት ላይ ብረቶችን ሲሰርቅ ነው።

ወይም ምናልባት ማሊንቼ ቁጭ ብሎ Cortés ን እጅግ በጣም አሳዛኝ የፍቺ ስጦታ ለመሸጥ ሲቀመጥ - በኩዌትሞሞ ፀጉር የተሠራ ስካፕላር። ምናልባት ርዕሰ ሊቃነ ጳጳሳት ፒዩስ አራተኛ ፣ የቤተሰብ ሰው እና የቴኒስ አድናቂ ፣ ሳያውቁት የስደትን ተኩላዎች ሲፈቱ አውሮፓን እና አሜሪካን በእሳት ሲሞሉ; ወይም የናዋዋ አርቲስት የቶሌዶ ቤተመንግስት ወጥ ቤት ሲጎበኝ እኔ ለአለም አቀፍ ባህል ታላቅ የአውሮፓ አስተዋፅኦ በሚመስለው ላይ ተቀመጥኩ - አንዳንድ ጫማዎች።

ምናልባት አንድ ሚካኦካን ጳጳስ የቶማስ ሞሮ ዩቶፒያን ሲያነብ እና ከፓሮዲ ይልቅ የመማሪያ መመሪያ ነው ብሎ በሚያስብበት ጊዜ። ድንገተኛ ሞት ገጣሚው ፍራንሲስኮ ደ ኩዌዶ በሕይወት ዘመናቸው ሁሉ በፒሬኔስ በኩል በሚያሳዝን ጉዞ ላይ የእሱ ጠባቂ እና ግብዣ ጓደኛ የሆነውን ሰው ያገኘዋል። ፈሊፕ ዳግማዊ ፈሊጥ ሴት ልጅ በፈረንሳይ ውስጥ እንድትገዛ እና በኩዌትሞሞ ፣ እስረኛ የርቀት Laguna ውሎች ፣ የውሻ ህልሞች። ካራቫግዮ በሮም ውስጥ በሳን ሉዊስ ዴ ሎስ ፍራንቼስ አደባባይ ተሻገረ ፣ በሥነ ጥበብ ታሪክ ውስጥ የመጀመሪያውን የድንጋይ ኮከብ የሚያደርገውን ሥዕል የሚሸከሙ ሁለት አገልጋዮች ተከትለው ናዋው አማቴካ ዲዬጎ ሁአኒዚን የቀለምን ሀሳብ ወደ አውሮፓ ይለውጣል። እሱ ምናባዊ ስፓኒሽ ውስጥ ቢናገርም።

የአልካካ ዱቼዝ በንጉሣዊው ሳራስስ በሳራኖ በርበሬ በተሞላ የብር ሣጥን ይሳተፋል እና ማንም የማይረዳውን ግስ ይጠቀማል ፣ ግን አስፈሪ ይመስላል - ‹xingar›። ድንገተኛ ሞት በዓለም ታሪክ ውስጥ እንዲህ ዓይነቱን አስደናቂ እና አሰቃቂ ጊዜን ለመሳል ሁሉንም የቴክኒካዊ አክብሮት በተንጸባረቀበት እና በደል በተፈጸመበት ፣ ወርቃማው ደንቡ ምንም ሕጎች የሌለባቸው ቅርሶች ግርማዊ ልብ ወለዱ። እናም እኛ ትልቅ ምኞት እና ታላቅ የስነ -ጽሑፍ ጥራት ያለው በእውነት ግርማ ሞገስ ያለው ልብ ወለድ ገጥሞናል።

ቀጥ ያለ ሕይወት

ሪኢንካርኔሽንን መረዳት የጊዜ ጉዳይ ብቻ ነበር። አሁን ሁሉም ነገር ተመሳሳይ የጊዜ መስመር እንደሆነ ይታየናል ፣ ምናልባትም ባለማወቅ አንድ ሕፃን የዚያውን መስመር ክር እንዲያገኝ በሚፈቅድለት በእግዚአብሔር ተቆጣጣሪዎች ስር።

በእርግጥ እኛ እንደምንገምተው ዓለም ከእንግዲህ አንድ አይሆንም። ወይም ቢያንስ ይህ ልብ ወለድ ከማለፉ ሀሳብ አይሆንም። ጀሮአን ሮድሪጌዝ ሎራ በምንም መልኩ የሜክሲኮ ልጅ ነው ፣ ግን እሱ ደግሞ ጭራቅ ነው - እሱ የሪኢንካርኔሽን ዑደቱን ሙሉ በሙሉ ያስታውሳል እና ከእሱ ጋር ፣ ሁሉም የሰው ባህሪ።

ህይወታቸውን በማስታወስ ፣ ጀሮአኒን ተሳታፊዎቹ የሚገባበትን ዘላለማዊ ጨዋታ ለአንባቢው ያቀርባል። በወንዙ ልብ ወለድ አምሳያው ላይ ድልድዮችን ቀድሞውኑ ገንብቶ ፣ የቋሚ ሕይወት የተለያዩ ጊዜዎች እና ቦታዎች በአንድ ጊዜ የሚገኙበት የተለየ ቀመር ፣ የኳንተም ልብ ወለድ ነው። በዚህ መንገድ ብቻ የጀርመኒኮ ቄሳር እና የ Laguense አትክልተኛ ፣ የፍራንሲስኮ ደ ኩዌዶ የናፖሊታን አፍቃሪ እና በቦነስ አይረስ ውስጥ አስቱሪያን ቀስቃሽ ፣ የሞንጎሊያ እስቴፕስ ግመል ነጂ እና በስተቀኝ ላይ የወደቀውን ሙራሊስት ፣ ፓብሎ የፈረሰኞቹን ክስ ሊከፍል ይችላል። ደ ታርሶ አብረው የሚኖሩ እና የሆሞ ሳፒየንስ ቡችላዎች ዲኤንኤቸውን ከክበቦቻቸው ጋር ለመጫን ፕሮግራም ተይዘዋል።

እናም ከዚህ የእውነታዎች ግጭት ኤንሪጌ የገለፃቸው ምስጢሮች ብቅ ይላሉ - የቱርክ ልጅ ፣ የድንኳን ሸማኔ እና ለሳንሄድሪን ዕጣ ፈንታ እንዴት ዘመናዊነትን ፈጠረ? የቋንቋው ትልቁ የወሲብ ገጣሚ እንዲሁ በዘመናት ውስጥ በጣም የማይስማማ ሰው የሆነው እንዴት ነው? ከንግግር በፊት ዓለምን እንዴት አየነው?

ሌሎች የተመከሩ መጽሐፍት በአልቫሮ ኤንሪግ…

ሃይፖሰርሚያ

“የዱምቦ እስክሪብቶ” ጋዜጠኛ አንድ ቀን ድንቅ ጸሐፊ እንደሚሆን ገና ከልጅነቱ ጀምሮ በማመን ከልጁ ስለ ማይመጣው ታላቅ ልቦለድ የሰጠውን አስተያየት ያዳምጣል። በ "መጸዳጃ ቤት" ውስጥ አንድ የኤሌክትሪክ ሠራተኛ በሚሠራበት ባዶ ቤት ውስጥ ተኝቷል, እና ከእንቅልፉ ሲነቃ, የሚያማልል ድምጽ ያላት ልጅ ከመታጠቢያ ቤት ጠራችው; ድሬክ በባለቤቱ የተተወው ወጣት የቆሻሻ መጣያ ሰው ከ"ቁጣ" የተነሳ የቆሻሻ መኪናውን ለአንድ ሌሊት የባህር ላይ ወንበዴዎች መርከብ አድርጎታል። እና "የዳልማቲያን መጥፋት" እና "የደራሲው ሞት" የሁለት ሰዎች አስቂኝ, አስፈሪ ታላቅ ፍጻሜዎች, የሁለት ጥንታዊ ቋንቋዎች ከእነሱ ጋር የጠፉ ናቸው.

ነገር ግን በሃይፖሰርሚያ ውስጥ ብዙ ተጨማሪ አለ. ምክንያቱም በዚህ መጽሐፍ ውስጥ፣ በተዘጉ፣ በጠባብ፣ በክብ ታሪኮች መካከል፣ እርስ በርሳቸው እየተጣደፉና ይህን ሲያደርጉ ራሳቸውን የለቀቁት፣ ሦስት ልብ ወለዶች ወደ ዋና ጊዜያቸው ተቀንሰዋል፡ የራስ አገዝ መጻሕፍት ጸሐፊ፣ በ እሱ የሚሰብከው ተግሣጽ, እሱ ስሜታዊ አጽናፈ አጠፋ እና ቦስተን ውስጥ ፕሮፌሰር ሆኖ ያበቃል, ሲኦል; የዓለም ባንክ ሥራ አስፈጻሚ፣ ሌላ ሰው መስሎ ከታየ በኋላ፣ እውነታውን የሚገነዘበው በቴሌቪዥን፣ በሞባይል ወይም በኢሜል ሲደራደር ብቻ ነው፤ እና በመንፈስ የሞተው፣ እንደ አብሳይ፣ አስከሬን ሰዓሊ፣ የዘመኑ እጅግ ማራኪ ጥበብ፣ እና “ራስን ከማጥፋት ከተማ ውጣ” እና “ወደ ተመለስ” የሚለው የአስደናቂው ገፀ-ባህርይ ገፀ ባህሪ የሆነው የግል ህይወት ታሪክ ጸሐፊ። የመሽኮርመም ከተማ”፣ በጸሐፊው ሐሳብ መሠረት፣ ይህን ድንቅ የትረካ ነፃነት ሞዴል፣ ሃይፖሰርሚያ የተባለውን ልቦለድ የሚደመድምበት ግን አይዘጋውም።