ጆን ሚልተን እንደሚለው ከጠፉት በላይ ገነቶች የሉም። ከሌሉህ ወይም ልታስተውላቸው ከማይችላቸው የበለጠ ዋጋ ያላቸው ነገሮች። የዚያን ጊዜ እውነተኛዎቹ የዓለም ድንቆች እኛ የምናጣው ወይም የምናጠፋው ዛሬ እንደዛ ከሚፈለሰፈው ይልቅ፣ አስፈላጊ የሆነውን “የዘመናዊው ዓለም” በመጨመር ነው። ምክንያቱም ፒራሚዶች፣ ግድግዳዎች፣ ግዙፍ ቅርጻ ቅርጾች ወይም ሌሎች የተረፉ ሕንፃዎች ያንን የጠፋውን የሜላኖኒክ ብርሃን መሸከም ይፈልጋሉ።
የጠፉትን እቃዎች ዝርዝር ማካሄድ ሁልጊዜ ጥሩ ነው. በዚህ ጉዳይ ላይ ጁዲት ሻላንስኪ አፈ ታሪክን ለማስፋት እና በይፋዊ ቁጥር 7 ላይ ለመጨመር በሚያስደንቅ ዓላማ እንዳደረገች ፣ ሌሎች ትናንሽ ስራዎች ግን በብርሃን እና በጥላ መካከል ያለው የርስት ውርስ ስፋት በመጨረሻ ሲታይ ትልቅ ጠቀሜታ አለው…
የሰው ልጅ ታሪክ በጠፉ ነገሮች የተሞላ ነው፣ አንዳንዴም ወደ መርሳት የሚወርዱ ወይም በሰው የተበላሹ ወይም የቀናት መሸርሸር ናቸው። ከእነዚህ የማይለያዩ ነገሮች መካከል አንዳንዶቹ፣ እውነተኛም ሆኑ ምናባዊ፣ በዚህ መጽሐፍ ውስጥ ተሰብስበው ተቀምጠዋል፡- ከሳፖ ግጥሞች የተረፉት እንቆቅልሽ ቁርጥራጮች፣ በርሊን የሚገኘው የሪፐብሊኩ ቤተ መንግሥት፣ ካስፒያን ነብር ወይም የዩኒኮርን አጽም ነው ተብሎ ከሚታሰብ።
ዓለም ለዘላለም ያጣችውን አሥራ ሁለት ሀብቶችን በማነሳሳት የመጥፋትን ትርጉም እና የማስታወስ ሚና ላይ እንድናሰላስል እድል የሚሰጠን ማራኪ እና የማይመደብ ሥራ ፣ ግን በታሪክ ውስጥ አዎ ብለው ትተውት ለሄዱት ፈለግ ምስጋና ይግባው ። ሥነ ጽሑፍ እና ምናብ, ሁለተኛ ሕይወት አላቸው.
አሁን በጁዲት ሻላንስኪ የተጻፈውን “የአንዳንድ የጠፉ ነገሮች ዝርዝር” የሚለውን መጽሐፍ እዚህ መግዛት ይችላሉ፡-
